De Grijze Jager; Een ongelukkige geboorte {GAAT NOG HERSCHREVEN WORDEN}

Hoofdstuk 3

Will was al vroeg op die dag, vandaag zou hij weer zijn ronde door Redmont maken – zoals elke paar weken – naar alle dorpjes en steden, om te kijken of er nog iets bijzonders gebeurd was, waarbij zijn vaardigheden als Jager nodig waren. Als alles goed ging en hij nergens nodig was, zou hij over zo'n drie/vier dagen terug zijn.

Terwijl hij zijn zadeltassen vulde met proviand – zoals brood, gedroogd fruit en reepjes gedroogd vlees en koffie – en andere noodzakelijkheden, vroeg hij zich af waar Alyss bleef. Zij had deze ochtend een vergadering op het kasteel en normaal was zij altijd ruim van te voren op. Maar ja, dacht Will, stiekem toch wel een beetje geamuseerd, Alyss was nu al zo'n zes maanden zwanger – wat te zien was aan haar buik – en dat was vast ook de rede dat zij nu nog in bed lag. Daarbij kwam nog eens het feit dat ze gisteravond pas laat thuis waren gekomen. 

Als ze echter over een kwartier nog niet haar bed is uit gekomen, zal ik haar wakker maken, dacht Will. Want dan moest ze toch echt opstaan, wilde ze op tijd komen voor de vergadering.

Maar 15 minuten later, was Alyss nog steeds niet op gestaan. Will liep naar hun kamer zag Alyss daar slapend liggen. Ze zag er niet zo goed uit, wel een beetje ziek eigenlijk. Maar toch liep Will naar haar toe en schudde haar zachtjes een beetje door elkaar.

"Alyss, wakker worden. Je hebt over anderhalf uur een vergadering op het kasteel. Je moet nu echt opstaan."

Alyss werd al snel wakker en stapte – moe, maar wakker – uit bed. Ze geeuwde en wreef in haar ogen. "Ja, je hebt gelijk Will, dankje voor het wakker maken. Het spijt me, ik ben de laatste tijd gewoon zo ontzettend moe." Ze gaapte opnieuw. Will gaf haar een kus, en liep weer naar de keuken. Hij zou alvast een ontbijt voor haar maken. Hij had nog twee uur de tijd voor hij uiterlijk weg moest, dus eerst zou hij met Alyss naar het kasteel rijden, om vervolgens op weg gaan, eerst naar Wensley.

Alyss glimlachte toen ze de grotere kamer in liep. Will had voor haar een ontbijt gemaakt. Hij had verse koffie, brood met jam van Jenny en wat vers fruit op tafel gezet. Het was duidelijk voor haar, hij had blijkbaar al gegeten. Eigenlijk had ze helemaal geen honger, maar hij had er duidelijk veel moeite aan besteed, dus zou ze het maar gewoon op eten. Ze had hoofdpijn en was een beetje misselijk, maar die koffie en het fruit zouden vast een goed medicijn zijn. En de heerlijke jam van Jenny kon natuurlijk ook nooit kwaad.

Will moest ook lachen toen hij zag dat Alyss blij was met zijn ontbijt. Het was natuurlijk niet zo goed als wanneer ze bij Jenny zouden ontbijten, maar dat was het eigenlijk nergens. Hij dacht aan gisteravond. De Baron had een iedereen uitgenodigd om in het restaurant van Jenny te gaan eten, aangezien dat alweer een tijdje geleden was en omdat het Arnauts laatste avond in Redmont was. De ridder was er weer een kleine week geweest voor zijn cursussen in zwaardvechten voor de leerlingen van heer Roderick. Natuurlijk waren ook hij en Alyss van de partij geweest en zoals altijd was het eten weer voortreffelijk.

Alyss ging zitten en at het ontbijt op. Ze had gelijk gehad, de koffie en het fruit deden haar goed en ook de jam droeg een steentje bij. Helaas werkte het maar eventjes en toen zij en Will naar het kasteel reden werd ze weer misselijk. Maar ze vermande zich.

Toen ze bij het kasteel aangekomen waren, stapten ze af. Will gaf haar nog een laatste kus. "Tot over een paar dagen!"

En toen ze alleen maar knikte keek hij haar even onderzoekend aan. "Gaat het wel goed met je?"

Ze knikte: "Jaha, ga nou maar," en ze wuifde hem met een zwak handje weg. Will keek haar nog een keer onderzoekend aan, maar stapte toen weer op Trek en reed weg.

Toen Alyss aankwam bij de vergaderzaal nam Pauline haar nog even apart. "Alyss, gaat alles wel goed met je? Je ziet er een beetje ziekjes uit," vroeg ze bezorgd. Alyss zag een beetje witjes.

"Nee hoor, alles is prima," antwoordde Alyss en nadat ze Pauline daarvan overtuigd had, liepen ze samen de vergaderzaal binnen. Alyss voelde zich een beetje schuldig omdat ze tegen haar mentor gelogen had, in werkelijkheid voelde ze zich verre van prima. Maar deze vergadering was ontzettend belangrijk en ze wilde niet dat die afgelast werd, alleen maar omdat zij last had van iets wat waarschijnlijk toch te maken had met haar zwangerschap. Trouwens, naar Alyss' mening werd er toch al teveel rekening met haar gehouden. In plaats van dat ze altijd haar uniform moest dragen – de witte Koeriers jurk – mocht zij gewoon dragen wat ze wilde en dat was meestal een lekker zittende broek met een lange, witte tuniek. Maar toch, terwijl Alyss haar spullen klaarlegde om de vergadering te openen, voelde ze ineens de drang om over te geven. Die drukte ze weg, maar wat ze niet weg kon drukken waren de zwarte vlekken die voor haar ogen verschenen.

Will reed op zijn gemak richting Wensley, maar nog voor hij daar aangekomen was, hoorde hij achter zich een galopperend paard dichterbij komen. Hij zag één van de bedienden van kasteel Redmont naderen en wachtte hem op. De bediende zag er een beetje paniekerig uit. "Jager Will! Jager Will!! U moet met mij mee terugkomen naar het kasteel. Uw Vrouwe Alyss is flauwgevallen!!!"

>>>---------->

Hoihoi!

Hoe was jullie week? Die van mij behoorlijk druk... Daarom had ik eerder ook nog niet de tijd gehad om dit hoofdstuk te posten, omdat ik het natuurlijk gelijk wil houden met het Engelse verhaal... xD

Als je Tips of Tops hebt; alles is welkom!

xxx