De Grijze Jager; Een ongelukkige geboorte {GAAT NOG HERSCHREVEN WORDEN}

Hoofdstuk 10

"Zo, en wat is er nou precies gebeurd?" vroeg Halt, op barse toon. Gilan gebaarde dat Will het woord maar moest nemen. 

"Nou, toen ik in dat bos vlak voor de grens van Redmont aankwam, je weet wel, het Thetford Bos, vond ik daar algauw Gilan en Malcolm. Net als onze bandieten trouwens, die werden aangevoerd door Aldo, Jerome en Bronno." 

Hij keek Arnaut aan bij het noemen van deze namen, en zag dat ook zijn vriend ze nog kende. 

"En nog wat Genovezen..." 

Hier werd hij onderbroken. 

"Genovezen? Hoe bedoel je dat?" onderbrak Halt zijn vroegere leerling. Will had de gewoonte om iets belangrijks te zeggen en het dan niet verder uit te leggen. Halt was daaraan gewend geraakt de afgelopen jaren en wist hoe hij moest reageren. 

"Nou, onze drie ex-rekruten hadden de leiding over een stuk of tien Genovezen," zei Will. 

Arnaut snakte naar adem. 

"Tien Genovezen?!" 

Net als de Jagers wist hij hoeveel onrust Genovezen konden veroorzaken, en hoe gevaarlijk ze waren, zeker in deze aantallen. 

Gilan ging verder. "Zij hielden de bosrand in de gaten, want ze wisten dat vroeg of laat Malcolm en ik langs moesten komen, dus wij konden geen kant op. Gelukkig wisten ze nog niet, dat wij allang in het bos waren, anders hadden we pas echt in de problemen gezeten."

"Hoe zijn jullie ontsnapt dan?" vroeg Arnaut. 

Will antwoordde grimmig. "Door middel van een lokaas!"

"Een lokaas?" vroeg Arnaut verbaasd. Dat klonk nou niet echt heel bijzonder. Halt was daarentegen wél onder de indruk. Als iemand van het Corps Grijze Jagers voor lokaas speelde, betekende dat mééstal dat diegene de boeven naar zich toe lokte, zodat de andere konden ontsnappen. Niet zeldzaam betekende dat, dat de Grijze Jager in kwestie, gedwongen was te vechten tegen bijna de gehele vijand. En aangezien dat niet een koud kunstje was, ook niet voor een Grijze Jager, raakte het lokaas vaak (ernstig) gewond.

"Wie was het lokaas dan?" vroeg Halt. 

"Gilan," antwoordde Will grimmig. 

"Hij leende Malcolm zijn mantel, zodat het leek alsof er twee Jagers langskwamen, we hoopten dat de Genovezen minder verdacht zouden vinden dan één Jager en een oude man. Toen is hij naar hun kamp geslopen en heeft zich openbaar gemaakt. Toen ze zoals gepland allemaal achter hem aangingen, glipte ik met Malcolm het bos uit. Gilan maakt een omweg en kwam achter ons weer uit. Toen is hij verder gereden met Malcolm terwijl ik onze vrienden opwachtte. Twee heb ik er neergeschoten, de rest wist op tijd dekking te zoeken."

"Hoe kom je dan aan die wond op je arm?" vroeg Pauline. Will keek naar zijn arm, alsof hij zich nu pas herinnerde dat daar een verband omheen zat. 

"Oh, niks ernstigs. Een van de Genovezen schoot een pijl af met zijn kruisboog, die me schampte. Niks aan de hand dus."

"Een Genovees schoot een pijl af die je raakte en jij zegt dat er niks ernstigs aan de hand is?" vroeg Halt bars. 

Will begreep meteen wat hij bedoelde. 

"Oh, er zat geen gif op of zo hoor, dat heeft Malcolm wel meteen gecontroleerd. Maar zodra dat zeker was, wilde ik graag naar eerst huis, dus heb ik er onderweg nog even een verband omheen gedaan. Ik maak het zo wel schoon." 

Halt knikte, dan was het goed. Nu was Arnaut aan de beurt. 

"Goed, we weten nu dus, wie Alyss vergiftigd hebben en we denken te weten waarom. Wat doen we nu?"