Chapter 18.1: 3-day Batangas Adventure

40 0 2
                                    

Hi guys! Thank you sa mga naghihintay. After 2 long yrs, naituloy ko rin.

*Joyce's POV*

"Hey, We're here.." Marahang sabi ni Timothy habang mahinang tinatapik yung pisngi ko

Nakatulog na pala ko kasi naman ang haba rin ng byahe. Almost 2:30 na rin ng madaling araw.

Akala ko isa lang itong simpleng rest house ng pamilya nila Timothy pero ng iginala ko ang mga mata ko, I fell inlove with the place. Sobrang ganda. Kahit madilim na, makikita pa rin na talagang maganda ang lugar. Literal akong napanganga ng pumasok na kami sa resort nila, halatang pang-mayaman. Sobrang ganda.

"You have three days to savour this place. Let's go to sleep for now " Timmy said

Napabalik naman ako sa sarili ko dahil dun.

"Ahhhh. Sorry. Ang ganda kasi di ko maiwasan."

He just gave a grin.

Nagpunta na kami sa mga kwarto namin. Magkatabi lang naman so medyo kampante ako na nandyan lang si Timmy.

"This will be your room. Call me if you need anything. Okay?" Nahihiyang sabi niya.

Bakit ganun? >\\\\\\< Ang cute ni Timothy pag nahihiya.

Ano ka ba Joyce! Nakuha mo pang isipin yan. Aishhh

"Uhm.. Sige thanks. Pasok na ko" sabi ko nalang

Pipihitin ko na sana yung door knob ng biglang...

"Uhhh. Shanelle." Kalmado niyang sabi.

Did he just call me Shanelle? Feeling ko nag-iinit yung pisngi ko.

"Bakit?" Nahihiyang sagot ko

"Ate left some of her clothes. You can use it for tonight. Bukas nalang tayo bumili ng mga bagong damit I'll ask Manang Sonia to.."

Di ko na siya pinatapos. Pano naman kasi madaling araw na mang-aabala pa ba kami. Nakakahiya naman.

"Wag nalang! Nakakahiya naman. Bukas nalang ako ng umaga magpapalit."

"If you say so." He said in a di-mapakali-way

"Sige. Good night." Sabi ko sabay bukas ng pinto. Papasok na sana ko ng..























"Shanelle."Kinakabahan niyang tawag sakin

Grabeeee. Bakit iba dating sakin ng pagtawag niya. I can't explain the feeling but I felt relieved. Para bang ipinaparating niya na andyan lang siya.

"Yes?" I said calmly kahit sa loob ko sobra sobrang kaba nararamdaman ko..







































Mas ikinagulat ko ang sumunod na nangyari..








































Niyakap niya ko at binulong niya ang mga salitang nagpadaloy ng bolta-boltaheng kuryente sa katawan ko..












"Thank you for being here with me. I hope after 3 days.. You will decide to stay with me



































forever."

--------
Sorry po eto lang ang nakayanan hehe Bawi next UD

Enjoy reading!

I'll marry my BESTFRIEND?!Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon