My Best Friend Boyfriend

Chapter ONE

************

[A/N: Hi ako nga pala ang author ng ewan na story na to, kung mapapansin nyo po umunti yung parts, binago ko po kasi yung plot eh, nababaliw ako sa unang plot, sana po maintindihan nyo, SALAMAT!! Enjoy reading :))

**************

Chapter ONE

*HER POV*

Ako nga pala si Princess Liah Marie Suarez, 25% Koreana 25% Haponesa at 50% Filipina, 17 years of age at transfer student sa Beverly High School, yeah transfer student lang ako kasi galing akong Japan. Lumipat kami dito kasi napagdesisyunan nina Mama at Papa na ibalik kami sa aming lupang sinilangan :)) hahaha ang lalim. Meron akong tatlong kapatid, si Onii Christian ang panganay kong kuya, si Onee Alouetta ang aking Stepsister at si Liannah ang aking bunsong kapatid. Ang papa ko si Mario Sy Suarez, isa syang businessman, ang mama ko naman si Allianah Awamori Yoshiko Suarez isa naman syang designer. Aaminin ko mayaman kami, pero di ako nagyayabang ng kayamanan namin, actually naiinis pa nga ako kasi mayaman ako eh, pano ba naman kasi lahat bawal, bawal gumala dito baka may makakita sayo, bawal si ganire bawal si ganun, diba nakakairita yun? Hayyyy, okay maybe tama na ang pagdescribe ko sa sarili ko, nagiging OA ako eh :)) hehehehe.

Naglalakad ako papuntang school kasama si Liannah, actually nasa gate na nga kami ng school namin eh, alam na rin namin ang section namin kasi kinuha na namin to nung nakaraang araw.

“Oh ate dito na ako Second year, section A ako eh, ikaw?”-Liannah

“Ako? Fourth year section A rin”- ako

“Ah ganun ba, sige see yah, magbebell na rin ehh 7:30 na rin, text me nalang ate ahh, baka wala akong kasabay mamaya eh :3” tss, nagpout pa ang loka.

“Ok, pero pagpabagal bagal ka iiwanan na kita” evil smile

“Oo na, hindi na”

“Sige layas ka na” tapos tinulak-tulak ko na sya

“Sige ate babye” then nagwave sya sakin ganun din ako sa kanya.

Tumalikod na rin ako pero bago pa man ako makalakad nabangga na ako sa poste este sa tao pala, sorry naman ang tangkad ng lalaking to eh. Pagtingin ko yung lalaki natapunan ng kape sa polo nya and his glare nakakamatay, nakakatakot, nakakakaba >.<

“Oh, sh*t”-lalaki

“Look what have you done!” sigaw nya sakin habang pinapagpagan yung polo nya

“Ahh, naku sorry di ko sinasadya” ako naman nakipagpag na rin ako sa polo nya. Di ko naman kasi talaga sinasadya eh.

“Don’t touch me!!” sigaw nya sa’kin, aba, don’t touch me daw? Ano ako virus na kapag humawak sa kanya eh mahahawa sya?

“Excuse me lang ha? Pwede wag kang sumigaw? Pwede hinaan mo lang yung boses mo kasi nakakaabala ka ng tao” totoo naman yung sinabi ko kasi lahat na ng tao nakatingin sa’min. Jusko, ikaw ba naman ang parang microphone ang bunganga na magsisigaw sa gitna ng school ah, kahiya pa.

“Who cares” then he rolled his eyes, Jusko, baklushi ba itey?

“Saka isa pa FYI lang ha, di po ako virus kaya wag kang magsabi ng don’t touch me don’t touch me dyan kasi ang Sagwa mong tingnan” mahinahon pa rin yung boses ko

“If you want me to stop then pay for this mess” huh? Pay? Ako magbabayad?

“T-teka, ako magbabayad? Para sa polo mo?” O.O