Chapter One
Louise's POV
"You grow brat, Geya!" Dad yelled.
I rolled my eyes.
"How many times do I have to tell you Dad? Don't call me Geya, that's not my name. Geya is Dead. D-E-A-D. I'm Louise now, okay? Accept it!" I yelled to my Dad. Instead na sumagot pa siya sakin lumapit na lang siya sa police. Ilang minuto lang ang nakalipas na pakikipagusap niya sa police bumalik na siya kung nasaan ako.
"You stay here for the night!" Dad said.
"Whuut?! No, Dad! You're joking right?" Hindi makapaniwalang sagot ko.
"Do I look joking?" He said with a serious tone. "Tama yung mga police kailangan mong magstay dito ng matuto ka sa mali mo." Dugtong niya pa. Ugh! That police man!
"But Dad--." Pag-angal ko.
"No buts, Geya." I rolled my eyes. Do whatever you want. Diyan naman kayo masaya e. Ang saktan at pahirapan ako. Ano pa bang bago? Sanay na ako.
Nandito nanaman ako sa prisinto, As usual. Masyado kasing mga pakielamero mga police man dito. Ano bang masama sa pagca-car racing? Sa pagkakaalam ko wala naman. So? Bakit kailangan nila akong hulihin?
It's been two years when I left philippines. Two years na ang nakalipas nang lumayo ako sa mga taong pumatay sa akin. Two years, na puro mga kalokohan lang ginagawa ko dito sa states.
Maybe this is the way I knew para makalimot at mawala ang sakit na pinagdaanan ko. Nai-divert ang atensyon ko sa ibang bagay para hindi ko na maalala yung nangyari noon.
And effective naman kasi I'm a btch now. Hindi na ako tulad ng dati na madaling lokohin at paikutin. Tss. Bakit pa ba nating binabalikan ang mga bagay na tapos na.
"Miss Palma! Your Dad called and he said you can go now." The police man said. Yess! Sabi na hindi ako matitiis ni Dad.
Pinalabas na ako sa selda. Kinuha ko na rin yung susi ng racing car ko sa pakielamerong police at inismidan ko siya.
"Fck you!" Sigaw ko pa bago lumabas ng prisinto at nagbad finger pa.
Sumakay na ako sa kotse ko at naiuntog ko na lang ang ulo ko sa manibela. Tiring day, Ugh!
Nagdrive na ako pauwi sa bahay para makapagpahinga. Ilang minuto lang ang lumipas nakarating na rin ako agad, mabilis ako magpatakbo e. Nyahahaha!
Pumasok na ako sa bahay at dumiretso agad sa kwarto ko. Ibinagsak ko ang katawan ko sa kama ko at pumikit.
Hindi pa nga ako nakakapagpahinga may kumatok na sa kwarto ko. Aish! Mga istorbo!
Tumayo ako sa pagkakahiga ko at lumapit sa pintuan para buksan. Tss! Si Kuya pala.
"What?!" Iritadong tanong ko. Nagpapahinga ako e.
"Dad called you, may mahalaga daw tayong paguusapan." Kuya said. "Pumunta ka na lang sa office niya." Hindi na ako nakaangal dahil umalis na agad si Kuya.
Usap usap. Wala namang patutunguhan. Lumabas na ako ng kwarto ko at pumunta sa office ni Dad.
Pagkapasok ko sa office ni Dad nakita ko silang lahat doon.
"Wow! Kumpleto tayo ngayon ah? Family reunion?" Nasabi ko na lang at umupo sa tabi ni kuya. "So? Ano nanaman pagu-usapan natin?" Walang ganang tanong ko.
"Napagusapan namin ng Mom at Kuya mo na inuwi ka ng pilipinas." Whuut?! No way!
"No way! Hindi niyo gagawin yan diba?" Napataas ang boses ko sa narinig ko.
"Gagawin namin." Seryosong sabi ni Dad. "Masyado ka ng nagiging pasaway at ito lang naisip naming paraan para tumino ka."
Hindi na nakaangal sila Mommy at Kuya. That's Dad's order kaya walang pwedeng kumontra.
"Gusto niyo ba ulit akong patayin? Hindi ako papayag!" This time mas lalo ng tumaas boses ko.
"You want or you don't want. Uuwi ka bukas ng pilipinas. At lahat ng credits mo puputulin ko. You can leave now." Ano pa bang magagawa ko? Wala na.
Lumabas na ako ng office niya at sinara ng padabog yung pinto.
"AAARRRGGG! FUCK! FUCK! FUCK!" Sigaw ko ng makapasok ako sa kwarto ko at pinagbabato lahat ng mahawakan ko.
"Little Princess! Stop what your doing." Nang makita ko si Kuya napayakap na lang ako sakanya.
"Kuya!" Hindi ko alam kung bakit pero napaiyak na lang ako.
"Don't cry little princess." Niyakap din ako ni Kuya. "Everythings all right okay? Siguro nga mas mabuting harapin mo ang nakaraan para mas maging okay ka na." Kuya whispered to me.
It is the right thing do nga ba talaga? Ang balikan ang lugar kung saan ako pinatay?
----------------------------------------------------------------------------------
Wew! Sabaw ng chapter.
BINABASA MO ANG
Play The Game Called LOVE (On-hold)
Historia CortaMinsan ko ng binigay ang buong tiwala at pagmamahal ko sa dalawang tao. At anong napala ko? Ginamit at sinaktan lang ako. Since that day, I promise to my self na kailan man hinding-hindi na ako ulit magmamahal at magtitiwala ng hindi na ulit ako mas...