Pregnant

3 | Mektup

Çeviri için @lokininkii 'ye teşekkürler

Artık yetmişti. Annemden ve diğer tüm kalan akrabalarımdan sıkılmıştım. Bugün ablamın cenazesi vardı ve hiç sevmediğim akrabalarım -özellikle yengem- evdeydi. Herkesin bana sorması gereken 20 bin soru vardı. Bir anda evden gitmiştim çünkü.

Odama çıkıp üzerime siyah bir elbise giydim. Saçımı topuz yaptım ama ona topuz demeye bin şahit lazımdı.

"İstersen cenazeye katılmayalım." Aynanın karşısında dururken Emir gelip arkamdan sarılmıştı. Bana destek olan tek o vardı ve onu kaybetmek istemiyordum. Onu seviyordum.

"Bilmiyorum." İçine göçmüştüm resmen. Yada takım elbisesinin içinde kaybolmuştum.

"Hadi gel, Ada'ya bakalım." Beni zorla da olsa onun odasına götürmüştü. Uyuyordu. Emir onu izlerken gözüm duvardaki resimlere daldı. Dünde bakmıştım ama bu sefer bir şey dikkatimi çekmişti. Ablam benim elbisemi giymişti. Saç rengimizi aynı boyatmıştı ve aynı benim gibi olmuştu. Belki de Cengizhan doğru söylüyordu. Ama ona güvenmiyorum. Herkes neden yalan söylüyor ?

-----

Ablamın cesedi toprakla buluşunca mezarlıktan ayrılıp sahile gittim. Banklardan birine oturup ağlamaya başlamıştım. Güneş gözlüğüm ve kapşonum gizlenmemi sağlıyordu. Bir süre sonra yanıma bir kadın geldi.

"Tam 1 saattir burada oturmuş ağlıyorsun. İyi misin ?" Kafamı kaldırıp kadına baktım. Masumiyet abidesi bir yüzü ve bembeyaz saçlarıyla gördüğüm en güzel yaşlı kadınlardan biriydi.

"İyiyim."

"Emin misin ?" Emin miydim, hayır.

"Sevgili mevzuları mı ?" Kadına tam anlatacaktım ki Emir geldi.

"Nerdeydin Melisa, seni arıyordum." Bana sıkıca sarılınca kadın şaşırmıştı.

"Hanımefendi, bir sorun yok. Gidin lütfen." Emir kadını kovunca ikimiz kalmıştık.

"Seni arıyordum, burada olacağını bildiğim halde en son buraya bakmak istedim. Yanlız kalmaya ihtiyacın var." Haklıydı. Tanrım, şuan yanımda Emir olduğu için sana teşekkür ediyorum.

"Burası en iyi ağlama mekanı. Denemelisin." Bana yapay bir gülümsemeyle bakıp elimden tuttu. Arabaya kadar elimi asla bırakmadı. Kapımı açtı, oturmamı bekledi ve kapıyı kapattı. Kemerimi takarken o da arabaya binmişti. Sanırım ona aşık oluyordum, sonunda.

Araba kullanırken tüm odağı yol ve direksiyondu. Onu izlerken dışarıda bir şey dikkatimi çekti. Bir adam bir köpek dövüyordu.

"Durdur arabayı, hemen!" Emir birden frene basınca sarsılmıştım. Koştura koştura adamın yanına gittim ve yüzüne bir tokat attım. Attığım tokattan olsa gerek yüzü kızarmıştı. Tam elini kaldırıp bana tokat atacaktı ki Emir gelmişti.

"Ona dokunursan bu elini bükerim ve 3 ay boyunca iyileşmesini beklersin. İyileştikten 3 ay sonra tekrar gelir bükerim ve bu böyle devam eder." Adam korkuyla elini indirdi. Köpeğin hali çok kötüydü.

"Senin beynin yok sanırım. Ne diye hayvanı dövüyorsun ?" Susmuştu. Gözleri yeri tarıyordu resmen. Bana bakacak yüzü yoktu.

"Konuşsana." Adamın yakasından tutup ileri ittim.

"Söylesene."

"Hayvan sana ne yaptı ?" Daha da sertleşmiştim.

"Konuşsana be adam. Ne yaptı sana bu hayvan ?"

"Konuş." Onu yere itip tekmelemeye başlamıştım. Birden Emir beni durdurdu.

"Sakin ol Melisa. Kendine hakim ol." Gözüm kararmıştı, o adamı Cengizhan ve ablam sanmıştım sanırım. Köpeği kucağıma alıp arabaya bindim. Kafasını yavaşça okşayınca kucağımda yatmıştı. Emir adamla bir süre konuştu. Sonra cüzdanını çıkarıp para verdi. Para vermekte çok haklıydı, resmen adamı dövmüştüm.

Emir arabaya binince bana sımsıkı sarıldı.

"Sanırım senin bu haline aşığım." Kendimi Emir'in yerine koyunca yaşadıkları çok zordu. Sevdiği kız başka birini seviyordu ama onunla çıkıyordu. Belkide artık onu sevmeliydim.

Uzun süren araba yolculuğu sonrası eve geçtik. Yan villada oturan veteriner adama gittim. Köpeğe aşı yaptıktan sonra eve geçtik. Köpeğe artık ben bakacaktım. Onu odama götürünce yatakta uyumuştu.

"Emir, adı ne olsa ?"

"Kar ?"

"Olabilir." Birden Emir'i kendime çekip öpmeye başlamıştım.

-----

Sabah kalktığımda çırılçıplak yatakta yatıyordum. Emir yanımda yatıyordu. Birden kapı açıldı. Giren annemdi.

"Kızım, böldüm sanırım pardon." Annemin odaya girmesi Emir'in uyanmasına sebep olmuştu.

"Günaydın."

"Emir ben seni seviyorum biliyorsun dimi ?"

"Evet. Bende seni seviyorum." Ona biraz daha yaklaşıp göğsüne uzandım.

"Ağlama lütfen." Birden toparlanıp gözyaşlarımı sildi.

"Sana daha önce aşık olmam gerekiyordu."

"Ne kadar erken anlarsan o kadar iyidir aşkım." Bana gülümseyince bende ona güldüm. Ada birden ağlamaya başladı. Sırtımı dönüp uyumaya çalıştım. Emir kalkıp Ada'yı uyuttu. Sonra odaya geldi.

"Annenle ciddi bir konuşma yaptık." Nasıl yani ?

"Evlenmemizi istiyor." Evlenmek mi ? Hayır olamaz. Evlenmek, özgürlüğü tamamen kısıtlamak demek. Fakat Emir'le kısıtlanabileceğini pek sanmıyorum.

"Belkide evlenip Ada'yla Fransa'ya dönmeliyiz." Aslında çok mantıklı ama Ada neden bizimle geliyor ?

"Biraz daha burada kalalım. Ama son söylediğin iyi fikir." Kapı çaldı, içeri Ayşe hanım girdi.

"Kahvaltı hazır efendim." Emir'i bornuzlu, beni ise çıplak görünce şaşırmıştı. Odadan çıkınca ayağa kalkıp üzerime sadece bir gömlek giydim. Emir'in gömleğiydi. O da bir pijama giyip aşağıya indik. Tüm hizmetçiler ona bakıyordu. Ne yokluktalar be ?

"Kızlar, Emir'in üzerinde bir şey olmaması sizin işinize engel değil." Masa örtüsünü tutup birden yere doğru hızla çektim. Her şey yere düşmüştü.

"Hadi temizleyin, bakın size bir iş." Hepsi şaşkınlıkla bana bakıp işe başladılar. Bizde Emir'le içeri geçtik. O televizyon izlerken bende kitaplara göz atıyordum. Ablamın bir kitabını alıp içine baktım. Bir kağıt vardı arasında. Sanki hiç bulmamış gibi açıp mektuba baktım. Üzerinde "Melisa'ya" yazıyordu.

"Sevgili Melisa,

Bunu bulduğun zaman ölümümden çok uzun bir süre geçecek biliyorum ama olsun. Bunu her kim bulduysa Melisa'ya versin. Seni sevmediğimi düşünsende seni seviyordum. Biliyorum, Cengizhan olayını duyunca çok üzüldün ama ona bende aşıktım. Kusura bakma, seni bir çocukla bırakıp gittim. Ona en iyi sen bakabilirdin çünkü. Doktorlara ameliyatta öldüğümü söylemelerini söyledim ama intihar ettim. Seni seviyorum kardeşim.

Sevgiler, Leyla." Mektubu alıp kitabı yerine bıraktım ve hiçbir şey olmamış gibi Emir'in yanına oturdum. Meğersem intihar etmiş. En yakın zamanda Emir'e neler olup bittiğini sormam gerek. Bana en güzel o anlatabilir çünkü.

Birden yanıma Kar geldi. Onu sevdikten sonra o da yanımıza yattı. Hayatım yalandan ibaretti. Ada'ya nasıl bakacaktım ? Güzel bir anne olabileceğime inanıyorum.

Neden herkes yalan söylüyordu ? | Beni korumak için

Emir'i neden bu kadar geç sevdim ? | Cengizhan'ı sevdiğimi sandığım için

Ablam neden intihar etti ? | Çaresizdi

Onun kızına ben mi bakacaktım ? | Bakmak zorundaydım.

Hayatımın aşkı Emir miydi ? | Evet, Emir'di.

Emir ile evlenmeli miyim ? | Kesinlikle evet

Ada nasıl mutlu olur ? | Bilmiyorum