7 | Muhtaç

136 8 1
                                    

Çeviri için goddessofhunter 'a teşekkürler.

Birinin sevgisine bu kadar muhtaç kalacağımı hiç düşünmezdim. Cengizhan'ı görmeye ihtiyacım vardı. En azından şuan öyle hissediyordum. Sabah Emir ve Ada uyurken ben kızlarla çoktan uçağa binmiştim. Uzun bir yolculuk olmuştu, tam 12 saat ama Cengizhan buna değerdi.

Uçaktan iner inmez kendimize havaalanından bir araç tuttuk. Bu bize biraz pahalıya patladı ama ben dokturum ve iyi kazanabilirim. Cengizhan'ın adını söylesem acaba bilebilir miydi taksici?

"Cengizhan Korkmaz, where is the home?"

"He's my idol. I do." Biliyormuş. Bizi oraya götürür umarım.

Bir eve geldik, aşırı lüks ve aşırı güzeldi. Kızlarla indikten sonra az kalsın valizleri unutuyorduk. Kızlar valizlerini aldıktan sonra onlara baktım. Beraber çok mutlulardı.

"Kızlar, siz şuralardan taksi çevirin sonra otele gidin. Benim bir işim var."

"Abla, şu Cengizhan sevdandan vazgeç. Emir daha yakışıklı ve seni seviyor." Asya'ya sinirli sinirli bakıp arkamı döndüm.

"Gidin buradan, hemen." Korkularından olsa gerek ikiside hızla kayboldular. Bense kapıyı çalmaya çekindim.

"Hi."

"Ben türkçe biliyorum, nasıl diyeceğim şimdi bu güzelim kıza ingilizce bilmediğimi?"

"Bende türküm, merak etmeyin." Kadın rahatlamış bakışlarla beni süzdü.

"Cengizhan Korkmaz'ın evi mi?"

"Evet gülüm. İçeri geç." Beni içeri aldıktan sonra hızla yanıma koştu.

"Senin adın Melisa mı?"

"Evet."

"Cengizhan Bey geleceğin günü planlayıp durdu. Görmelisin, adam endam resmen. Maşallah." Karşımdaki kadın sanki oğluymuş gibi Cengizhan'ı övmeye devam ederken bende etrafı inceliyordum. Gerçekten evi harikaydı.

"Cengizhan nerede?"

"Oğluyla oturuyordu. Siz balkona çıkın ben çağırıyorum." Bana balkonun yolunu gösterip içeriye kayboldu. Cengizhan'ı öyle özlemiştimki.

Birden beyaz ceketiyle içeriden biri geldi

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Birden beyaz ceketiyle içeriden biri geldi. Bu Cengizhan olamazdı. Beni görür görmez gözleri doldu. Bense o gözleri gördükten sonra dudağımı ısırıp sola bakmaya devam ettim. Yanındaki çocuğun elini bırakıp yanıma geldi. Ona bakamıyordum ama bana sarıldı. Öyle içime çektimki onu, biran olsun içime girsin istedim. Aklıma onunla yaşadıklarımız geliyor. Ne bileyim pek bir şey yaşamadık ama ona olan hislerim uyandı bugün. Ben uyandırdım, istediğim için uyandırdım.

İkimizde hiçbir şey konuşmadık. Birbirimize sarıldıktan sonra balkondaki koltuklara oturduk. O hemen karşımda oturuyordu. Ben ise onun yüzüne dahi bakamıyordum. Öyle özlemiştimki onu. Kokusu bile iyi gelmişti. O oğlunun ne yaptığına bakarken bende onu inceliyordum. Birden gözleri gözlerimle buluştu. Kafamı çevirip arkama döndüm. Evi gerçekten çok güzeldi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 25, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

PregnantHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin