Velhasıl biz hep kaybolduk geçmişte. Geçmişe takılıp kaldık bi yerlerde. Biz
yanlış seçimler yaptık be kaptan. Yanlış sevdik, yanlışı sevdik. Sevildik mi peki? Ne münasebet. Sevilmek için mi seversin sevmek için mi? Biz bu ayrımı yapamadık. Sevdiğimiz kadar sevilmedik. Siyahla beyaz arasındaki o ince çizgiyi göremedik. Ama ya siyahtık ya da beyazdık biz hep. Arada kalmadık. Gri olmadık. Tam yaşadık. Farklı mıydık? Hemen hemen. Farklı olmak mı istedik? Pek de değil. Biz yanlış sevdalarda kaybolduk. Kimisine göre doğru, kimisine göre yanlış yaşadık hayatı. Biz mutluluğu değil huzuru seçtik. Ama huzur bulacağımız insanları doğru seçemedik. Gerçek sevgiyi, yeni yeni anlıyoruz. Kitap kalın, gece uzun. Düşünülecek çok şey var. Çay demleniyor. Sigaramız da çıkartır bu geceyi.
"Biz hep acele ettik, bu yüzden de her zaman geç kaldık.."
Huzurlu geceler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sıradanlık
Poetryuyuyorum yıllarca uyanıp ellerimi ve yüzümü yıkıyorum günü yıkıyorum aynamı yumrukluyorum hüzünlere kedere acıya sigara yakıyorum meçhule giden denizleri yakıyorum ellerimi ceplerime atıyorum alkollüyüm tabii sevmek mi ne münasebet ben seni...
