Seversin bir kadını. Şiir gibi bir kadını. Dudaklarından dökülen her söz şiir gibi gelir sana. Ona ayak uydurmaya çalışırken sende şair olur çıkarsın. Kadınlar.. Şiir gibi kadınlar.. Bilmezsin ki o şiir, başka bir şairin eseridir. Her kadını şiir haline getiren bir şair vardır. Ama o sen değilsinidir. Anlarsın, geç olur. Sen yalnızca o şiiri okumakla yetinebilirsin. Her şey eskiye geri döner bir gün.. Ve her şiir ait olduğu yere döner...
Sen bırakırsın şiir yazmayı. Bıkarsın, güvenin kalmaz. Her şey eskiye döner. Zaman tekerrürlerden ibaret bi kavramdır. Anlarsın. Hepsini anlarsın. Geç olur. Ben bıraktım şiir yazmayı. Sende bırak arkadaşım. Belki senin yazdığın şiirler de başka bir şairin hevesini kursağında bırakacak. Sevmeyin şiir gibi kadınları, her şiirin bi şairi var.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sıradanlık
Poésieuyuyorum yıllarca uyanıp ellerimi ve yüzümü yıkıyorum günü yıkıyorum aynamı yumrukluyorum hüzünlere kedere acıya sigara yakıyorum meçhule giden denizleri yakıyorum ellerimi ceplerime atıyorum alkollüyüm tabii sevmek mi ne münasebet ben seni...
