Bölüm 2

31 12 1
                                    

Ertesi sabah Agustin ve Aldo uyandığında açlığın etkisi iyice artmaya başlamıştı. Agustin'in dün çöpten bulduğu sapı kırık oltayla balık tutmak üzere evden çıkıp gölün yolunu tuttular. Daha güneş yarım saat önce doğmuştu. Sokaklar bomboş ve ıssız görünüyordu. Agustin yoldan geçen beyaz bir Porsche gördü. "Bizim tüm hayatımız boyunca karnımızı doyurabileceğimiz paraya araba alıyorlar ve biz hala açız." dedi.

Göle vardıklarında etrafta kimse yoktu. Neden olsun ki zaten, sabahın bu saatinde herkes uyur. Uyumayanların da yiyecek bir şeyleri vardır. Agustin'in söylenmesinden rahatsız olan Aldo:

-Dostum bende memnun değilim hayatımızdan ama söylenerek de bir şey kazanılmıyor. Biraz sabırlı ol, önce karnımızı doyuralım sonra ne yapacağımızı düşünürüz.

Agustin Aldo'nun balık tutma ihtimaline karşın ateş yakmak için malzeme aramaya çıktı. Gölün etrafı ormanlıktı ve Agustin biraz korkuyordu. Biraz ilerledi ve birden bir çukurun içine düştü. Çukur içinden çıkabileceği büyüklükteydi ama açlığın da etkisi olsa gerek biraz zorlandı. Yoluna devam ederken duyduğu köpek sesleri Agustin'i tedirgin etmişti. Neyse ki bir kaç odun parçası buldu ve fazla oyalanmadan göle geri döndü. Ama Aldo daha balık tutamamıştı. Neredeyse 1 saat oluyordu buraya geleli ama hala balık tutamamışlardı. Oltayı Agustin aldı ve şansını denemeye karar verdi. Agustin daha önce hiç balık tutmamıştı. Aldo'ya "Etrafı biraz dolaş istersen, belki işe yarar bir şey bulursun." dedi.

Aldo geri döndüğünde Agustin uyuya kalmıştı. Aldo yüksek sesle bağırınca Agustin birden ayağa fırladı. Uyurken olta elinden kayıp göle düşmüştü. Aldo bulduğu yaralı tavşandan bahsedince Agustin Aldo'dan özür dileyerek ona teşekkür etti. Ama hala bir sorun vardı. Ateş yakmak için çakmağa sahip değillerdi. Bu sorunu evde düşünmek üzere yola koyuldular.

Agustin duvarda asılı olan afişi Aldo'ya gösterdi. Afişte yeni bulunan ilaç için insan deneklere ihtiyaç olduğu yazıyordu. Bu gerçekten riskli ama iyi kazançlı bir işti. Ve kaybedecek çok fazla bir şeyleri de yoktu. Agustin ve Aldo kapıdan içeriye girdiklerinde içeride boğuk bir hava vardı. Etraf beyaz mobilyalarla dolu ve gayet düzenliydi. İri yapılı bir adam "Nasıl yardımcı olabilirim?" diye sordu. "Biz gönüllü denek olmak için geldik." dedi Agustin. Bir kaç tane evrak imzaladıktan sonra yarın sabah 10'da burada olmalarını söyledi. Agustin adama durumunu anlattı ve çakmağa ihtiyaçları olduğunu söyledi. Adam umursamaz bir tavırla cebinden çakmağını çıkardı verdi. Aldo ve Agustin teşekkür ederek oradan ayrıldılar.

Son zamanlarda hem bu kadar mutlu hem de bu kadar tedirgin olmamışlardı. Neredeyse bir anlığına açıklarını bile unutacaklardı. Eve geldiklerinde öğlen 12'ydi. Aldo bıçağıyla tavşanı kesmeye çalışırken Agustin de ateş yakmaya çalışıyordu. Evin sadece beton yığınından oluşması evde ateş yakmaya engel olmuyordu.

Bu son zamanlarda yediği en iyi yiyeceklerden biriydi. Tok olmalarının verdiği mutlulukla biraz dolaşmak üzere dışarıya çıktılar. Dün giyecek bir şeyler almak için para harcamamış olsalardı şimdi bir şeyler içebilirlerdi. Aldo:

-Bir yere girip kahve içsek sonra da paramız olmadığını söylesek belki bize acırlar ha ne dersin dostum?

-Bunu son denediğimde kaybetmiştim gözümü diğer gözümü de riske atamam.

Yürümeye devam ederlerken Agustin yolda gitar çalan bir adam gördü. Adamın önünde de kutu vardı ve insanlar içine para atıyorlardı. "Aynı şeyi bizde yapabiliriz" dedi Agustin. Aldo ona ne demek istediğini sordu.

-Şu ilerideki adamı görüyormusun? Bak gitar çalıyor ve insanlar ona para bırakıyor. Aynı şeyi biz de yapabiliriz.

-Peki hangimiz gitar çalmayı biliyor?

-Sanırım ikimiz de bilmiyoruz ama bilmek zorunda da değiliz. Bir tane gitar ve MP3 Player a ihtiyacımız var. Biz çalar gibi yaparken MP3 Player'dan gitar sesi çıkacak. Ve bizde para kazanacağız.

-Hepsine tamam desek bile bunları alabilmek için paraya ihtiyacımız olacak.

-Evet ve o parayı da yarın denek olarak kazanacağız.

-Peki ya başarısız olursak dostum? O zaman kazandığımız parayı da kaybetmiş olmaz mıyız?

-Denemeye değer. Eğer denemezsek 3 gün karnımız doyar sonra yine aç kalırız. Sürekli para kazanmanın bir yolunu bulmalıyız.

Agustin ve Aldo gün batımı yaklaşmışken evin yolunu tuttular. Tavşan ziyafetinden sonra açlığın yine etkisini göstermeye başlaması Agustin'i oldukça rahatsız etmişti. Bu gece erken uyumaya karar verdiler. Yarın belki de her şey daha farklı olabilirdi.

SIRADANHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin