BEED

772 11 1
                                    

dedicated toh sakanya kasi tyinaga nyang basahin yung "love inside the campus" hihihi

---

ELL’S POV.

“di ako makakapayag!” may umalingawngaw na tinig mula sa pinto ng living room

Humarap kaming dalawa sa kanya…

“beed!?” takot na bigkas ni gant

 Teka akala ko ba kinupkop nya ang mag-ina

Pero teka Tama ba tong nakikita ko si beed ba talaga sya

“pasensya na gant nakapagdesisyon na ako na isasama ko na sya”

“hindi” sabay naming alma ni gant di ko alam kung bakit ako umalma eh anak nya naman yun

“wala kayong magagawa!” umalis na sya pero kami eto di makagalaw nastock sa isang lugar…

Ang kapangyarihan nya at patigilin ang lahat ng bagay pati ang oras hawak nya!

Wala kaming magagawa kundi ang mag-isip ng ibang paraan

-----------------

BEED’S POV.

Misss na miss ko na ang anak ko!

Eto nga kinancel ko na lahat ng appointments ko para sa araw na ito…

Alam kong malapit na ang itinakdang kaarawan nya at di ko maaatim na gagawin lang syang kasangkapan ng mga huwad na bampira para sa kapakanan lang nila…

Wala akong pinagkakatiwalaan…

Miski sarili ko…

*RING RING*

---DORA’S CALLING

“hello” masaya ako kasi mayayakap ko na ang anak ko papunta na ako ngayon sa kwarto nya…

“miss beed aayusin ko na po ba!?” tanong ng manager ko

“oo ngayon na”

i-end call ko na…

eto na ba ang kwarto nya…

pumasok na ako ng walang katok-katok

nakita ko si mond na binabantayan ang aking anghel…

“bee?” napatingin sya sa gawi ko at

nalito kaya nagpalit palit ang tingin nya samin ni belinda

lumapit ako sa kanya at bumulong…

“salamat sa masigabong pagbabantay sa aking anak maaari ka nang matulog aking kapatid” oo kapatid ko si mond… sya si Raymond rafaelie lordquez… tao sya miski naman ako tao---dati

Matagal na syang patay pero binuhay ko sya para sa anak ko! at binigyan ng ibang ala-ala…

Masama ang pagbuhay ng kaluluwa ayon narin sa alituntunin ng mga bampira pero ano naman yun kung para sa anak ko…

Nawala na parang abo ang aking kapatid at sumama ito sa hangin…

Lumapit ako sa napakaganda kong anak!

“masyado ka pang bata para harapin ang mga bagay-bagay na susuungin mo ‘daapat’ pero dahil anak kita ililihis natin ang tadhana”  hinahaplos ko ang malambot na buhok ng aking anak…

Napaka bait ng kanyang aura…

Marami pa syang magagawa…

di nya kaylangang maging isang tinakda na kamatayan lang ang magagawa…

Blood SmellTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon