EPILOGUE

996 13 2
                                    

Minulat ko ang aking mga mata

 

 

Panaginip? Panaginip lang pala…

 

Pero? Panaginip nga ba?

 

 

Tumingin ako sa kalawan ng paligid

 

May batis sa tabi at mga bulaklak

 

Malamig na hangin at papalubog na araw

 

 

Pinagmasdan ko ang kasama ko na nahihimbing sa pagkakasandal sa puno

Kamukang-kamuka nya sya!

 

 

Huminga ako ng malalim at marahang umiling…

 

Naalimpungatan naman sya at bahagyang minulat ang mga mata

 

 

“nakatulog ata ako pasenysa na gusto mo na bang umuwi” malambing na sambit nya at hinalikan ang aking noo

 

 

Tumango lang ako at bahagya naman syang tumayo para alalayan ako sa pagkakasalampak sa sahig

 

 

Inabot nya ang kanyang kamay saakin at dahan-dahan akong itinayo

 

 

“ang bigat nyo na” pabirong turan nya pa

 

Natigilan naman ako at napatingin sa tiyan ko

Anak!

 

“nagbibiro lang ako tara na” yaya nya sakin  ng makatayo na ako

 

Di pa rin ako kumilos kaya napatingin sya sakin

 At nag-aalalang nilapitan ako

 

 

“nag-jo-joke lang ako beed”   beed?

 

Napatingin naman ako sakanya hinalikan nya ako bigla

 

Sabay sabing “mahal na mahal kita”

 

Nakita kong may sumila’y na ngiti sa kanyang mga labi

Napatulala ako

 

Ang ngiting yun!

Di ako maaaring magkamali

 

 

Ell

 

 

Bangungot ng nakaraan?

.

.

.

.

o

.

.

.

.

Katotohanan sa kasalukuyan?

Blood SmellTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon