My new life...

Blijf in jezelf geloven!

Melanie's POV.

Het is zwart voor m'n ogen. Ik probeer m'n ogen open te doen, maar het lijkt alsof dat niet kan. Iets houd me tegen, is het de angst? Maar iets in me probeert m'n ogen toch wel te openen is het dan misschien de nieuwsgierigheid?

De nieuwsgierigheid wint. Ik doe m'n ogen open, en zie dat ik vastgebonden ben aan een touw, met m'n armen omhoog. Ik zie ook dat m'n voeten vast gebonden zijn. 'Waar ben ik?!!',schreeuw ik bang. 'In mijn gevangenis!',antwoord een stem. Het lijkt op een stem dat ik al ken. Ja het is de stem van iemand die ik ken. 'W-wie b-ben j-jij?',vraag ik stotterend maar ook tegelijkertijd bang. 'Iemand die je goed kent, iemand die van je hield, iemand die altijd al jaloers op je was, iemand die je pest!!',antwoord de stem boos. 'Maar wi-ie i-is d-dat d-dan??', vraag ik weer bang. 'Dat zie je over een paar dagen, misschien wel weken maar misschien ook wel een paar maanden...',zegt de stem. Oppeens kwamen er 2 gespierde mannen aan, die iets in m'n mond deden. En even later viel ik in slaap. 'Mama mama?, ben jij dat?',zeg ik. 'Jaaa lieverd, ik bent het. Wees maar niet bang', antwoord ze terug. 'Maar mama ik ben bang, ik wil je terug, alles gaat fout en niemand wil me',zegt Milanie. 'Lieverd, onthoud dat ik altijd van je blijf houden, en niet alleen ik doe dat, er zijn meerdere mensen die van je houden, en ik geef je één tip door voor de rest van je leven. Blijf in jezelf geloven, want wat jij wil, dat gaat je ook lukken!', antwoord ze met een glimlach terug. En net wanneer ik iets wil zeggen, ging ze weg.....

Maar wat bedoeld ze nou eigenlijk met, wat jij wil gaat ook lukken. Het enige wat ik nu wil, is mijn familie vinden en uit deze hel uitkomen!

Want ik red het niet meer, het word allemaal teveel voor me.

Wanneer ik uit m'n droom wakker word, zie ik dat ik nu op een bed lig. Ik zie dat ik in een vierkante kamer zit. 'Melanieee, je eten!', roept iemand door het raam heen. Ik loop naar het raam en pak m'n eten met een boos gezicht. 'Als je nog gaat klagen, dan verdien je wel meer dan dit!', zegt een dun, magere man. Die volgens mij niks te eten krijgt. Ik zet het eten op de bed neer, en zie dat het pap met water is. 'Ieeeeuuww, dit gaa ik dusss egt niett etenn hoor!', schreeuw ik boos. 'Schreeuw nou niet!, je krijgt op z'n minst eten!' antwoord de dun, magere man. Die dit denk ik ook dagelijks eet. 'Wil jij misschien?', vraag ik deze keer beleefd. 'Jaaaa!!'

Ik zie dat z'n mond begint te kwijlen. Ieeeuww ook dat nog!

-------------------------------------------------

Peoplee dit was dan weer de nieuwe hoofdstuk! Follow mee en votee. Dat zou ik heel erg waarderen. Heb je ideeën of suggesties, stuur me dan een bericht! En owhjaa ik houu ook veel van reactiess duss reageerr. En vergeet niet de beste follow ik, lees haar/zijn boeken en votee ik.

Xx moii