- Chapter 31 : Los Angeles Cal -

1K 21 0
                                    

These past days up to now was very hard for me. Really hard na kahit sa pagtulog ko ang sakit parin.

"Alice, come down. Mag didinner na." I heard  dad downstairs. I sigh in frustration. Ayaw kong bumaba. Ayoko talaga. I don't know if going  here at mom and dad's house was a good thing or not because tonight is the night that we will have a family dinner.

"Alice!" mom said. I fixed my hair at bumaba na ako.


"Kanina ka pa namin tinatawag." sermon sakin ni mom. I rolled my eyes at umupo na. My eyes flew to him. He was looking at me. I tried really hard not to be hurt. I tried.

We began to eat. They began to spill some conversation about ... the baby.

Ako lang ba ang hindi belong sa usapan na 'to? Ayokong makinig pero, wala akong choice. Ayokong makitawa dahil wala naman akong dapat itawa. My parents quite clearly favour my sister's baby thing. Nung una talaga, ayaw nila mom and dad yung nangyari  . Umiyak pa nga si Bella until  unti unti na nilang na accept  dahil kawawa  daw yung baby . Ganon naman talaga diba? Wala na kaming magagawa kundi i-accept nalang. Kahit masakit.

I snap back to reality.

"Alice, why don't you look after your sister. Dito na kayo tumira muna ni Bella." my dad said. Napatigil ako sa pagsubo ng pasta.

"Dad, but-"

"Alice, please do it for your sister and the baby." he said. I sigh, kahit naman pumalag ako , at the end sila parin masusunod. Hindi naman kasi nila alam yung nangyayari. Hindi nila alam nararamdaman ko.

"O-okay." I said.

"And you Danger, when will you marry my daughter?" my dad said.

Nabulunan ako sa sinabi ni dad. I saw Danger face and he look shocked. Hindi mapalagay yung mukha niya.

"Ah-h, tito.." simula ni Danger.

"Dad, don't scare him." singit naman ni Bella. "Dadating nalang kami dun. Basta let's focus on one thing."

"Hindi naman a, tinatanong ko lang. Sakto at may bahay na kayo diba? Yung pinagawa niyo? Yung dinesign ni Alice." sabi naman ni dad. "Speaking of Alice, Alice..balita ko wala na daw kayo nung Trevor? Mabuti naman. Wala kang mapapala don. Sabi na nga nung una palang, ayoko na sa aura niya."





"Dad." I said. "Oo na."

"Alice baby, wala ka bang boyfriend ngayon?" tanong ni mom.

My heart crumpled. Bakit ba saakin napunta ang usapan? Mas maganda na pala na iba yung pinag uusapan nila. Ayoko ng ganito, para akong nasa hot spot.

"Mom, wala." I said and rolled my eyes.


"Good because, I was thinking na ipagpatuloy mo nalang kaya yung studies mo sa LA?"

We heard Danger dropped his fork.

"Wait. Wala kang boyfriend?" gulat na sabi ni dad. "Diba boyfriend mo yung Drake?"

Nabulunan naman ako sinabi niya. Pano niya naman kilala si Drake atsaka ano daw boyfriend?

"Drake? Boyfriend?" I said. "Pano niyo kilala si Drake?"

He chuckled. "Sa katunayan, lagi kong nakakalaro yung boyfriend mo sa bowling. I must say, bagay kayo. Pasado na siya sakin plus magaling siyang mag bowling."



"Dad!" I said.



"What?" he chuckled. "Nakwento din niya na kaibigan niya si Danger. Small world isn't it?"



I smiled bitterly. Yes what a small world. Small world na nasa point na kung saan pareho kami ng gusto ng kapatid ko.

It was really hard for me as every moment was heartbreaking. Sana hindi nalang ako naki dinner. Gusto ko nang mawala lahat ng nararamdaman ko. Sana pwedeng i-delete yung mga certain episode ng buhay ko. Tapos gigising nalang ako, wala na akong ma-alala at back to normal na agad.

Truth is so damn scary. Andito na ako sa point na sobrang pagod na ako. I'm tired of all things and this time I decided to accept the truth. Accepting the fact that my heart is broken, and I should move on.
The truth is he's gone. The truth that starting from now, we're a family.

I was thinking...should I consider my mom's suggestion? Should I go to LA?

The Sneaky Plan (Completed)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon