MELODY(geleceğin şarkısı)

Melekmişim

Yazıcının gözünden.

Melody yeni bir güne uyanmıştı.Gözlerini açıp mavi gözleriyle etrafa baktı.Sarı saçlarını yüzünden çekti.Üzerindeki pikeyi kaldırıp yatağından kalktı ve banyoya doğru yürüdü.Duş alıp gözüne sadece rimel sürdü
Melody'nin doğal bir güzelliği vardı.Sarı saçları beyaz tenine dökülmüştü.Herkes annesine benzediğini söylüyordu.Annesini en son 9 yaşında görmüştü.Sonra da annesi kimsenin bilmedigi şekilde kaybolmuştu.Babası da bir kaç ay sonra kaybolmuştu.Melody hep anne ve babasını aradı.Melody 16 yaşına kadar arkadaşı Lenzy'nin ailesiyle yaşadı.Ve 16 yaşından sonra Lenzy'le ayrı bir eve taşındı

Melody'nin gözünden

Banyodan çıkarken aklıma sinsice bir fikir geldi.Odamdan çıkarak Lenzy'nin odasına girdim.Her zamanki gibi uyuyordu uykucu.Kıkırdayarak yatağının yanındakı masadan su bardağını alıp yavaşca Lenzy'nin yüzüne döktüm.Gözünü açıp şaşkınca bana baktı

-"Off.....Melody, ben her sabah senin bu saçma sulu şakalarınla uyanmak zorundamıyım?"diyerek bağırdı ama bir taraftanda gülüyordu.şakam gerçektende suluydu

- "E sende uyanmıyorsun ki, bak ben hazırım bile"

- "Adam gibi uyandırdın da biz mi uyanmadık?"

-"Yoo o zamanda eğlencesi kaçıyor"Lenzy'yi sinirlendirmek hoşuma gidiyordu

-"Bir gün senden önce uyanıcam o zaman sen göreceksin şakayı"Bana intikam dolu gözlerle baktı

- "O gün bi gelse bakarız.Hadi kalk hazırlan okula geç kalıcaz"Yanağına öpücük kondurdum.Kahverengi gözleriyle bana bakıp gülümsedi.Kahverengi saçlarını ıslatmıştım ve çikolata renkli tenine yapışmıştı saçları.Lenzy benim hayatta sahip olduğum tek şey.Onu çok seviyorum

- "Tamam, ben duş alıyorum sen de kahvaltıyı hazırla"

- "Tamam".diyip odadan çıktım ve aşağıya mutfağa indim.İki tost hazırladım ve Lenzy telaşla yanıma gelip tostlardan birini eline alıp büyük bir ısırık aldı.

- "Hadi Melody,okula geç kalıyoruz yolda yeriz".ağzında yemek varken konuşuyordu ve çok komik görünüyordu

- "Hayır,daha 20 dakika var geç falan kalmıyoruz.Ağzındaki lokmayı bitir önce"diyip kıkırdadım

- "Uzatma işte Melody geç kalıyoruz"dedi lokmasını yutarak

- "Daniel'i bir an önce görmek istiyorum demiyor da"diyip tostumdan ısırık alıp sırıttım

-"İyi, anlamışsın"diyip bana  sert bakışlarından birini yaptı.-"Hadi"kalbini okuya bilmeme sinir oluyordu

- "Tamam,arabanın anahtarını al"diyip ceketimi ve çantamı alıp kapıyı açıp dışarıya çıktım. Hava güneşliydi ama yinede soğuktu.Derin bir nefes aldım açık kalan kapıdan Lenzy'ye bakarak.Çekmeceyi deli gibi karıştırıp anahtarı arıyordu

- "Farkında mısın her sabah aynı şeyleri yaşıyoruz?"dedim kıkırdayarak

- "Gülme Melody,her gün okuldan eve gelince kurt gibi aç oluyorum ve arabanın anahtarını nereye fırlattığımı bilmiyorum"

- "Fırlattığını mı?"dedim artık gülmeme engel olmayarak

- "Tamam gülme buldum"

-"Gidelim"

Okula 10 dakikalık yol kalmıştı ve ben müzik açtım

- "Lenzy,hatırladınmı bu bizim çocukluğumuzun şarkısı"diye gözlerimi büyüterek araba kullanmakta olan Lenzy'ye baktım