Melody'nin gözünden.
Çok güzel bir gün...Yine güneşli,yine kahkaha dolu.Sabah kahvaltımı yaptım.Daha kimse uyanmamıştı.Bugün sadece yanlız kalmak istemiştim.Artık uça bildiğim için uçarak Lourence'le gittiğimiz parka gittim.Dolaşıyordum belki kalbime ufacık bir mutluluk parçası konar diye.Değildim,kesinlikle mutlu değildim.Düşünüyordum.Kara kara düşünüyordum.Anne,baba....Hangi sebep ayırdı sizi benden?İrahnit ne istiyor bizden?Ne yapa bilirim?Eğer bir yolu olsa hemen seni kurtarırım anne...Profesör annen yaşıyor dediğinde o kadar sevindim ki...Ama yinede sana kavuşamıyorum anne.Hatırlıyormusun?7 yaşındaydım.Çok hastalanmıştım.Ateşim çok yüksekti.Artık sayıklamaya başlamıştım.Beni kendine sıkıca sarıp,"korkma sana birşey olmayacak,tanrı benim ömrümden alıp sana verecek"demiştin.O zaman anlamamıştım.Ben hatırlıyorum.(Gözümden süzülen bir damlayı durduramadım).Lenzy benim yaralarımı sardı.Doğru ya,Lenzy.Ahh...onu nasıl unuta bilmiştim?Gerçi yer yüzüne gitsem bile Lenzy'ye söyleyecek bir bahane bulamamıştım.Artık burada yaşamam gerekiyordu.Bunu ona nasıl izah ederim?Mutsuzdum.Ama bir kişi her aklıma geldiğinde yüzümdeki şapşal sırıtışa hakim olamıyordum.Lourence...Ne vardı bu çocukda bu kadar bana tatlı gelen?Onun her zaman yanımda olmasını istiyorum.Uçarak değilde yürüyerek yurdun önüne geldim.Veeee gözlerim parladıııııı.......Lourence.Yine yurdun önündeydi.Bu çocuğun hiç işi gücü yokmu yha?diye iç geçirdim.Sana ne Melody?Önemli olan senin yanında olması.Ama bir sorun vardı.Stephany onun üzerine yürüyordu.Koşarak yanlarına geldim.Stephany ağlamıştı.Beni görür görmez koşarak yurdun kapısından içeri girdi.
-"Merhaba,Lourence.Ne oluyor burada?"
-"Kavga ettik.Önemli değil"
-"Olurmu yha,ağlıyordu Stephany.Ben bakmaya gidiyorum"
-"Tamam,seni bekliyorum burada"Lourence'in yüzüne sinirle baksam da arkamı dönüp yurdun kapısına doğru gittiğimde sırıttım.Yine beni almaya gelmiş.Koşarak merdivenleri çıktım.Kapıyı hızla açıp içeriye girdim.Kesydy Stephany'yi sarmış,saçını okşuyordu.
-"Ne oldu Stephany?Lourence'le neden kavga ettiniz?Neden ağlıyorsun?"söylediğimin karşısında Stephany sadece sinirle yüzünü çevirdi
-"Anlatmak istemiyorum"dedi yüzüme bakmayarak
-"Tamam,sen bilirsin.Ben çıkıyorum"
-"Nereye?"dedi şaşkın halde
-"Lourence aşağıda beni bekliyor"
-"Benim değilde,bu hale getiren adamın yanında mı olacaksın?"
-"Bana neler olduğunu anlattın mı?Belkide kavgada suçlu taraf sensin"
-"Neler oluyor,Melody?Neredeyse her gün onun yanındasın"
-"Ve ben bu durumdan çok mutluyum"
-"Ne yapıyorsun sen böyle,Melody?"
-"Arkadaşımla zaman geçiriyorum.Hadi,hoşcakal"şaşkınca baktı arkamdan.Lourence'le onun arasında bir sorun vardı,ama ne?Yurdun önüne çıktığımda bana gülümseyerek bakan Lourence'i gördüm.O da bana doğru yürüdü
-"Nereye gidiyoruz?"Dedim
-"Biryere gideceğimizi nereden bildin?"
-"Şeyy,tahmin ettim.Nereye?"
-"Şatoya,sizin şatoya"
-"Neden?Bir kere gittik"
-"Şatolarda gizli yerler,kapılar,eşyalar var.Bizim Şatoda var.Oradan biliyorum.Merak etmiyor musun?Ben bile merak ediyorum"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MELODY(geleceğin şarkısı)
FantasyMelody..... Üzerindeki sorumluluklardan habersiz bir melek Yanlızlık ve mutsuzluk hiç çekmemişti ellerini onun üzerinden. Ama bir yol var.Tüm dünya için ebedi mutluluk süre bilir. Ama bu kız için hiç te kolay olmayacak bedeller Başlıyor......Mutlulu...