GÜNLÜK

7. Gün

        Vee buyuk gun okula antremana gittim o sirada daha kimse yoktu 5 dakika gecmeden takimdaki kızlar yavaş yavaş gelmeye başladılar herkes geldi antremana başladık ama hala Yiğit goktu benim bi gözüm topta diğer gözüm de kapıda Yiğit gelicek diye bekliyorum ilk maç bitti biz de haliyle yorulup bi köşede dinlendik bi süre sonra yanıma Yiğit geldi şaşırdım çünkü okula girdiğini görmedim yanıma geldi su getirdi bende teşekkür ettim Yiğit de güzel oynadığımı söyledi bende çekine çekine ( yüzüm kızararak ) gel öğreteyim dedim ve başladık voleybol oynamaya Yiğit çok kötü oynuyordu ona manşeti kurşun pası uzun pası hepsini öğrettim artık iyi kötü biraz oynuyodu. Helin başka okula gideceği için takımdan çıkartıldı onun yerineyse Selin geldi. Yaa uff bu kız hep karşıma çıkıyo . Yolarım ben bu kızı . Neyse sakin ol Fatma. İyiki aynı takımda değiliz. Maç bitmişti. Soluk soluğaydım. Hemen Yiğit'in getirdiği suyu dolu dolu içtim. Çok ferahlamıştım. Yiğit geldi ve :
-''Tebrikler''
dedi. Bende teşekkür ettim. Soyunma odasında üstümü değiştirdim ve eve gitmek için yola koyuldum. Sanki arkamda biri vardı ve hop diye Melis geldi canımcım ya oda beni almaya gelmiş birden :
-''Gel seni biyere götürücem.''
dedi. Nereye demeye kalmadan karşımda Nehir Çağla ve Bahar'ı gördüm. Ağlamaya başladım. Nehir bizim en yakın arkadaşımızdı biz beşli takılırdık ama malesef babasının işleri nedeniyle İspanya'ya taşınmışlardı. Buraya anneannesinin yanına gelmişler. Gözyaşlarım akıp gidiyodu. Nehir'e sımsıkı sarıldım. Bir cafeye geçtik ve ne var ne yok herşeyi konuştuk. Gözyaşlarım dinmişti. Nehir bize İspanya'dan üzerinde İspanya fotoğrafları olan anahtarlıklar ve herbirimize kolye getirmişti. Bu kolyeyi boynumdan hiç çıkarmayacağım. Canım arkadaşım. Nehir de yarın bizimle okula gelecek hem eski öğretmenlerinide görmek istiyomuş. Nehir'e :
-''E İspanyadaki okulun ne olacak''
dedim. Nehir ise: 
-''Amaan bir kaç gün okula gitmeyivereyim ne olacak.''
dedi. Zor bi vedayla hepimiz evlere dağıldık.