GÜNLÜK

25. Gün

     Eveeet tatilimiz bitti artık ne ara 15 gün geçti anlamıyorum sabah kalktığımda annem Yiğit' in annesi ile konuşuyodu ya bunlar iyice birbirlerini sevdiler oh oh iyi iyi kavga etmesinler aman diyim sonra arada ben ve Yiğit de kaynıyıveririz sabah babam kaldırdı neymiş 2. Dönemin ilk günü uyunmazmış hahah güleyim bari saat 12 de kalkan kişi bana bunu diyor be :) Her neyse sabah kalktım ders programı e-okula girilmişti hazırladım çantamı gittim okula Yiğit ile aynı sırada elele oturuyorduk ama geçen sene sevgili olmadan önceki halimiz gibiydik eğlenceli dersi kaynatan filan ne diyeyim özlemişim bu günleri ilk ders Kimyaydı be of en sevmediğim ders ilk gün ders mi işlenir be ama Kimyacı işletiyo direkt laboratuvara indirdi pis karı :( Son 20 dk kala yanlış formül dağıttığı için herkesin tüpleri patladı filan fena eğlendik ellerimiz kömür karası oldu ama değdi yani. Bu arada anlatmayi unuttum günlük Alp ve Çağla ayrıldılar.. Alpin ailesi Çağla'yı sorumsuz bulmuşlar. ( Kendilerinden daha sorumludur be benim Çağlam ^-^ ) Her neyse Çağla bir kaçgun kendine gelemedi onlarda kaldık bizim kızlarla beraber. Alp hâla Çağlayi seviyor Çağla'da Alp'i ama aileler mevzusu onları bitiriyor :( Okulda birbirlerine bakmiyorlar, baktıklarında da ikisinin gözleri doluyordu. BENDE BURAYA YAZIYORUM ONLAR ESKISI GIBI OLACAKLAR! Kimse onları ayıramaz. Neyse okula gittim kızlar her zamanki gibi benim sırtıma atlama seansını başarıyla yaptilar. Ilk ders Edebiyattı. Müdür girdi sınıfa herkesin üstünde göz gezdirdi. Benim sıramın önünde durdu ( En arkada oturuyordum )
" Evet arkadaşlar, bu son senemiz sizinle benimde son günüm ögretmenlik hayatımda. ( Herkes bi an şaşırdı nasıl olabilir diye dusunduler kendi aralarinda, bu olamazdi Hayati hoca bu okulda gidemezdi.. ) Çocuklar lutfen" diye devam etti Hayati hoca, " Bu okulda kimseyi kırmadım bilerek ama sizi kırmışsam affola. Suan biraz garipsiyorsunuz cunku ayni bir sevgilinin vedasi gibi konusuyorum cunku ben Türkiyeden gidiyorum. Belki gitmesem gorusebilirdik ama malesef artik.. Hepinizi cok seviyorum kendinize iyi bakin.. " dedi ve ağlamaklı gozlerle gitti. Sana da garip gelir gunluk mudur sonucta ama biz Hayati hocayi cok seviyorduk. Herkesi gozleri doldu. Ve biz Yiğitle birbirimize sarıldık ağlayarak. Eve geldim cantami cikarttim ve ustumu degistirip ciktim. Yiğitle beraber Hayati hocanin evine gittik. Bizi hos karsiladi neden gitme karari verdigini sordum cenemi tutamayip " Milli eğitim boyle ön gördü malesef " dedi biz de Yiğitle ordan Milli eğitimin genel kurum binasina gittik ( ailelerimiz herseyin farkindaydi eve get gideceklerimizi biliyorlardi ) orada en ust seviyedeki yetkili ile gorustuk. Konustugumuz beyefendi Hayati hocanin ilkokulundaki en nefret ettigi arkadasiymis. Hatta bunu da o emretmis. Ben aglamaklı gozlerle yalvardim diz coktum. Adam karsimda sap gibi durdu bizde eve gittik. Of gunluk of belki bu son senem okulda ama Hayati hocanin son senesi olmamasi lazim...