Ελξη , Παθος ή Τιποτα

Κεφ6 - Εντονα συναισθηματα

Θελω , μια λεξη με βαθυ νοημα , συνηθως την προσπερναμε και απλα συμβιβαζομαστε με τα πρεπει και τα ορια μας!!Δυστυχως , ετσι μαθαινουμε να ζουμε ή οριζουμε εμεις οι οι ιδιοι να ζουμε ετσι και ισως βολευομαστε σε καταστασεις και σε πραγματα που δεν εχουμε το θαρρος να τα δουμε αλλιως!!Πολλες φορες αφηνουμε την ζωη μας στην τυχη , επειδη φοβομαστε να δειξουμε τις πραγματικες μας αναγκες και να αγαπησουμε τα θελω μας , την ζωη μας! Ειναι σαν να παιζουμε ρωσικη ρουλετα που ριχνουμε την μπιλια και περιμενουμε που θα γυρισει ο τροχος... τρομακτικο εεε???? Κι ομως, το παραξενο ειναι οτι αυτο γινεται τις περισσοτερες φορες αλλα ποσο τελικα αυτο μας κανει καλο ??? Ποσο ολο αυτο μας οδηγει στην ευτυχια??? ...Τελικα η Ελλη θα καταφερει να δειξει τα θελω της ή μηπως τελικα οχι??

Μολις μπηκα σπιτι μου , ακουμπησα τον τοιχο διπλα απο την εξωπορτα και εκλεισα τα ματια μου , εριξα το κεφαλι πισω στον τοιχο ... ενιωσα το αγγιγμα του , την ανασα του , να χανομαι στα ματια του και να νιωθω οτι με χει οδηγησει σε μια δικη του πραγματικοτητα που δεν υπαρχουν πρεπει και ορια .... δεν ξερω εαν μπορω να κανω αυτο που μου ζηταει γιατι ειμαι σιγουρη οτι θα με καταστρεψει , το μονο σιγουρο ειναι οτι αρχιζω και νιωθω πραγματα γι'αυτον ... ειναι σαν να χουμε καρμα . Ειναι τοσο δυνατο , μια σχεση παθους που την κανει αλλιωτικη απο τις αλλες , σαν να χανομαστε μεσα σαυτην ...δεν πιστευα ποτε οτι θα το ζουσα αυτο .... ειναι φοβερο συναισθημα να ελκυεσαι τοσο πολυυυ απο ενα ατομο , να σου λειπει το αρωμα του και να νιωθεις εξαρτηση απο αυτον. Τελικα μου φαινεται οτι αρχιζω και χανω την μαχη με τον εαυτο μου και δεν ξερω πια τι να επιλεξω ! Αυτος ο ανθρωπος μου δημιουργει μια ταραχη που οταν τον βλεπω φοβαμαι....φοβαμαι μηπως τελειωσει ολο αυτο τοσο ξαφνικα οσο ξεκινησε!!.. Ανοιξα τα ματια μου και αποφασισα να μιλησω με την φιλη μου μπας και ηρεμησω λιγο και κοιμηθω γιατι εχω και μια σχολη που πρεπει να αφοσιωθω!!! Αφου εβαλα τις πιτζαμες μου και ξαπλωσα , αρπαξα το κινητο και καλεσα την τρελουλα μου .

Κατερινα : Ελα, Ελλη μου, τι γινεται με το τεκνο χαχχαχα ... ελα πλακα κανω.

Ελλη : Τι να γινει ??? Ειμαι μπερδεμενη , δεν ξερω πως να το διαχειριστω ολο αυτο! Εαν ηταν αλλος θα ετρεχα , με αυτον ειναι διαφορετικα , νιωθω πως δε θελει το κακο μου , νιωθω ενα μαζι του, μαζι μου ρε Κατερινα γινεται διαφορετικος και οχι το τερας που θελει να παρουσιαζει !

Της διηγηθηκα τα περισσοτερα απο την βραδια , βεβαια καποια κομματια προσπαθησα να τα αποκρυψω μην παθει κανενα σοκ και φυσικα της τονισα να μην πει τιποτα στον Αχιλλεα!