Түжигнэх чимээнээр нүдээ онийлгон хартал урдаас Newt гүйж ирж байгаа нь харагдав. Нүдээ нухлан хартал Newt:Мангар охин!! гэж байгаа нь сонсогдон, намайг өргөн явж байлаа.
Би эмнэлэгийн хэсэгт ирээд, орон дээр тавьтал нуруу өвдөн, шүдээ зуулаа.
Newt: Юу чинь өвдөж байна? гэж санаа зовсон маягтай хэллээ.
Би: Alby??
-Тэрнийг авчирж байгаа. Чи өрөө зүгээр үү?
-Миний нуруу.. Гар.. Мэдэхгүй ээ бүх газар хүндүүртэй байна.
Jeff: Хавирга нь хугарсан бололтой. Тэнд юу хийсэн болохоороо.. Хөөөх!! Ямар аймар юм бэ? Маш том хөхөрчихөж. Наад нуруу чинь бараг тэр чигээрээ хөхөрсөн байна шдээ!
Newt над руу зэмлэнгүй харж: Хэлээгүй юу!! Чамайг ийм их бэртдэг болохоор л би чамайг ийм зүйлд оролцуулдаггүй юм!! Чи бусдын төлөө гээд өөрийгөө боддоггүй! Өөрийгөө биш гэхэд ядаж намайг бодооч! Чамайг харсаар байтал оньсыг хаагдахыг харах.. Надад *зүрхэн дээрээ гараа тавих* үхсэнтэй адил байсан.
-Уучлаарай. Үнэхээр их.
Тэр намайг зөөлхөн үнслээ. Гэтэл хажууд Jeff хоолойгоо засан: Би энд байсаар л байгаа шүү. Түүний нурууг бас гарыг боох хэрэгтэй байна.
Newt надаас холдон гараад явлаа.
-Чи гүйгээд хэрэггүй байх шүү. Нэг хавирга чинь хугарсан, гар чинь мултарчихсан байна. Оньсонд юу болсон юм? хэмээн Jeff миний нурууг боонгоо асуулаа.
-грийвэртэй тулалдсан. Тэгээд би ороонго дамжин авчирч байгаад урд байсан хана руу үсэрчихсэн. Тэгээд л цохигдоод ийм болсон байх...
Аа бас грийвэр намайг аваад шидсэн. Тэр үед бас ийм болсон байх.
-Зоригтой юм даа чи. Зоригтой байж болох ч өөрийнхөө биед санаа тавь залуу хадагтай. Тэгэхгүй бол *үүд рүү заах* Newt амиа хорлоход бэлэн байсан. Оньсны үүдэнд нээтэл нь суусан гээд боддоо. Чи ийм хүнийг дахиж зовоох хэрэггүй л байх. Тиймээс биеэ бод.
Би үүнийг сонсоод үнэхээр хүндээр туслаа. Тэр надаас болоод унтаагүй юм байна шүү дээ.
Jeff биег минь боочихоод гараад явлаа. Удалгүй хажууд Alby-г оруулж ирлээ.
Араас нь Jeff орж ирлээ.
-Тэр зүгээр үү? Хатгуулсан гэсэн. Яах уу? Би асуулаа.
-Нөгөө цэнхэр тариа ганц үлдсэн тэрийг л хэрэглэнэ байх даа.
