-Çok üşüyordum odama çıkıp ayıcıklı pijamamı üstümede ayıcıklı uzun kolumu ve iç çamaşır alıp bonyada giyindim ıslaklarıda makineye basıp bonyadan çıktım yorganımın içine girip uyumaya çalıştım çok üşüyordum ve ateşimde çıkmıştı bi bu eksikti masamın yanındaki suya uzandım ama bardak elimden kayıp yere düştü çok halsizdim cam kırıkları yerde parçalanmıştı bunları toplayacak halim yoktu yatağıma tekrar sindim yorganı tekrar üstüme çekerken kapı açıldı "Masal noluyor" Ahh bide sen vardın demi
Noluyor mu senin o saçma kuralların ve egon yüzünden saatlerce yağmurun altında kaldım ve hastalandım ve başka ne mi oluyor başımda senin gibi bir baş belası var demek isterdim ama halsizdim
Bana doğru gelen adımları duyduğumda yerdeki cam kırıkları aklıma gelince birden bire o güçlülükle hemen ayaklandım "Dur olduğun yer " cümlemi bitirmeden arasın "Ahhhh diye inlemesini duydum camlarla çoktan buluşmuş olmalıydı ayağı " iyimisin dedim sesim endişeli bir şekilde çıkmıştı
Onun için niye endişelendimdi ki ben şimdi?
"Allah Kahretsin " dedi yanımda duran gece lambasını açtım yerde durmuş ayağını tutuyordu ayağı kanıyordu canı yanmış olmalıydı onun ayağına batan cam kırıkları benim kalbime batmış gibi hissettim o an benimde canım acımıştı
"Aras iyimisin " dedim zar zor çıkan sesimle " birden ayaklandı ışıkları açtı Noldu Burda" diye sordu öfkeyle
"Yanlışlıkla düşürdüm bardağı dedim " odadan çıkıp yaklaşık beş dakika sonra elindeki süpürgeyle yerleri temizlemeye başladı .
ARAS SOYKAN TEMİZLİK YAPIYORDU
Hasta olduğum için halinasyon görüyor olabilirmiyim acaba işi bittiğinde odadan çıktı döndüğünde burnundan soluyordu resmen yatağın diğer ucuna doğru sürünmem bir oldu
"Bilerek yaptın Demi ? Dedi bana doğru hızla gelirken hayır ben çok hastayım yani o kadar halsizdimki bardağı tutmaya gücüm yetmedi ve düştü dedim hemen savunmaya geçerken bilerek yaptığımı sanıyordu aptal.birde endişelenmiştim onun için aptal ben
.
Hastasın Hı ? Dediğinde yanıma çoktan gelmiş sertçe kolumdan kavramıştı yatağın köşesine sindigim için zaten duvarla bütünleşmiştim ben ozman senin ateşini alayım dedi ürpertici ses tonuyla Ar - Aras ben gerçekten cümlemi bitirmeden çenemden kavrayıp mavi gözlerini gözlerime dikti " Bakalım ne kadar ateşin varmış " dedi nefesini boynuma üflerken
Tamam zaten ateşim yüksekti şimdi alev alıyordu cehennem ateşinden bile sıcak dudaklarını boynuma bastırdığında kaskatı kesildim bir kaç saniye sonra dudaklarını boynumdan kaldırdı "Kahretsin Gerçekten Ateşin Var " dedi endişeyle
Endişe ve Aras ! Yok canım ben kesin halinasyon görüyorum
Bölüm Sonu
Yorum ve Vote yapmayı unutmayın seviliyorsunuz :)) Aras ve Masal Fanlarına TEŞEKÜRLER :)
