''seni öpmek istiyorum köle''
dudakları dudaklarıma yumşak dokunuşlar yaparken gitgide yerine sert baskılar alıyordu.
tepki verme yetkimi kaybetmiş şekilde vücudum kasılmıştı. karşılık vermeye başladığımda sert baskılar daha fazla artmaya başlamıştı.
herşey o kadar ironik bir hal almıştı ki içinden çıkamıyordum . ilk gördüğüm zaman , ilk kavga edişimiz,ilk intikamı ,ilk kurtarması ,ilk intikamım ,ilk kurtarmam,ilk canımı yakması,ilk iyileştirmesi , ilk içini dökmesi, ilk benden soyutlanması.
Ve ben bu ironikliğin karşısından kendi benliğimi kaybediyordum.
Soğuk kaldırım taşına uzandırdığında dudaklarını dudaklarımdan ayırmıştı karanlıkta yüzünü belli belirsiz görsem de gözlerimin içine bakıp tepkimi ölçmeye çalıştığını anlamıştım.
Nefesini nefesimde hissederken sadece bu geceye özel kendi benliğimden çıkmaya karar verdim , Kolyesinden tutup kendime çektiğimde bu sefer ben öpmeye başladım şimdi şaşırma sırası ondaydı.
İkimizde nefessiz kaldığımızda dudakları dudaklarımdan ayrılmıştı.
Belki ona kızmam gerekiyordu ilk öpücüğüme sahip olduğu için ama kızamıyordum, Hatta ne kadar itiraf etmek istesem de öpmesi hoşuma gitmişti ve bu beni dehşete düşürüyordu.
''Tövbe estağfurullah yeni gençliğimizin düştüğü Hale bak Allahım sen affet.''
kulaklarımı yabancı bir ses doldururken ani korkunun verdiği panikle Arası üzerimden ittirdim.
''Çocuğum yaşınız kaç başınız kaç hiç mi utanma yok sizde ha sokak ortalarında sürtüşüyorsunuz.?''
sürtüşme kısmına kendimi tutamayıp güldüğümde yaşlı teyzenin Nihat Hatipoğlu gibi kınayan bakışlarına maruz kalmıştım.
Aras yerden kalktığı zaman benimde kalkmam için elini uzattı.
''Birde öyle mön mön suratıma bakıp gülüyorlar. terbiyesizler sizi polise şikayet edeceğim.''
''Teyze biz evliyiz.''
Arasın ağzından dökülen kelimeler ağzımdan ha sesi çıkarttırmayı sağlamıştı.
''Biz evli miyiz? Evet evliyiz çünkü neden evli olmayalım bencede evliyiz gayet evliyiz.''
Teyzenin tuhaf bakışları eşliğinde Arasın Gerizekalı mısın der gibi bakışları üzerinde eziliyordum.
''Güzel kızım evlisiniz tamam da sokak ortasında niye hayvan gibi şey yapıyorsunuz.''
kendimi tutamayıp güldüğümde kınayan Nihat Hatipoğlu bakışlarına arasın bakışları da eklenmişti.
''Tamam teyze daha hayvan gibi şey yapmayız.''
''Aferin kızım bak anan baban vardır üzülürler yazık değil mi onlara? hadi allaha emanet olun.''
yoğun bir kınayan bakışlarını attıktan sonra teyze gittiğinde yine sessizlik hakimiyetini kurmuştu.
''Bunu tekrar denemeliyiz'' dedi dalga geçer sesiyle.
Alaycı sesini umursamıyarak arkamı dönüp soğuk kaldırım taşında adımlarımı sıklaştırdım.
''Kaçabileceğin kadar kaç sonunda geleceğin yer benim yanım masal.''
