The Lost Princess

hoofdstuk 9

⚠belangrijk⚠
Het is een lang hoofdstuk geworden. Ik heb gray's uiterlijk een beetje veranderd. Je ziet hem hierboven. Hoop dat jullie het leuk vinden.
-----------------------------------------------------------

POV JUVIA

"En? Wat vinden jullie ervan?" Vroeg Siri ons.

"Het is geweldig!" Zei Wendy enthousiast. Ik knikte en Siri moest lachen.

"Hoe ging het gesprek?" Vroeg ik aan Siri. Ze begon te glimlachen.

"Geweldig! Hij vroeg ons waarom we weg zijn gegaan en wat we erna deden. Hij begreep ons en verontschuldigde zich voor zijn zoon. Larus zou zijn veranderd toen we weg waren. En hij heeft een relatie met Mira! We mochten weer terug komen bij de rebellen. Hij heeft ons beloofd dat wij een team met jullie gaan vormen." Zei Siri blij.

"Jippie!" Zei Wendy op en neer springend van blijschap.

"Er is hier wel veel veranderd." Zei Siri.

"Hoe bedoel je?" Vroeg ik aan haar.

"Nou, het is veel groter. En er zijn veel meer rebellen van onze leeftijd. Toen wij hier nog waren, waren er alleen oudere rebellen. Alleen Larus, Mira en haar zusjes. In totaal waren er maar tien teams. Maar zullen we de jongens gaan halen en naar het café gaan?"

Wendy en ik knikte. We liepen met Siri naar de kamer van de jongens. We liepen naar binnen. Hun kamer leek veel op die van ons. Alleen hadden hun blauwe muren en wij paarse. Er was woonkamer en een keuken. Er waren nog drie deuren. Een voor de badkamer en de andere waren hun slaapkamers.

Nadat we de jongens hadden verteld wat we van plan waren, gingen we naar het café. Het was er drukker dan ik had verwacht. Overal zaten rebellen die aan het kletsen of aan het vechten waren.

Er kwam een stoel mijn kant op gevlogen. Ik ontwijkte hem snel. De stoel kwam van een gevecht aan de andere kant in het café. Ik keek naar Siri die aan het lachen was. Wendy en ik keken haar vragend aan.

"Sommige dingen veranderen nooit." Zei ze nog steeds lachend.

We liepen met zijn alle naar de bar toe om iets te drinken te halen. Bij de bar kwam Mira naar ons toe. Ze stond achter de bar een glas af te drogen.

"Siri!" Mira liep op Siri af en gaf haar een knuffel. "Ik heb julliegemist. Het was niet hetzelfde zonder jullie!" Zei Mira.

"Wij hebben jou ook gemist Mira. En we hebben nog een interessant nieuwtje gehoord." Zei Siri met glimlach.

Mira werd rood, maar ze vermande zich snel weer. " Ik geef jullie wat te drinken en dan kunnen we verder praten."

Even later kwam Mira terug met wat te drinken. We bedankten haar en begonnen weer te praten. Er vloog weer een stoel door het café.

"Waarom vechten ze hier toch de hele tijd?" Vroeg Wendy.

Mira glimlachte. " Dat doen ze altijd. Ik weet niet beter. Ze vechten niet omdat ze elkaar haten. Iedereen is hier familie. Dat herinnerd me dat ik jullie nog moet voorstellen. Jullie zijn tenslotte familie."

Wendy's ogen begonnen te stralen. Ze wilde nog wat zeggen, maar werd onderbroken door een jongen.

"Hey Mira!" Riep de jongen en hij liep naar de bar toe.

Hij had kort blond haar en was best gespierd. Hij ging naast ons zitten. Hij keek ons vragend aan.

"Mira wie zijn dit?" Vroeg hij.