Juvia Aigua is de prinses van Aqua. Ze leeft samen met haar vader, Lyon Aigua. haar moeder is overleden toen ze klein was, sindsdien negeerd haar vader haar. Hij liet haar nooit meer uit het paleis gaan. En hij zei dat zijn dochter vermist is tegen...
POV ??? (omdat ik het een verrassing wil houden, maar het is een van de meisjes)
Vandaag is mijn grote dag. Ik ga vandaag trouwen! Hij heeft me gevraagd toen het gevecht was afgelopen en nu zijn we hier. Een maand na het gevecht.
De bol zou vandaag geactiveerd worden. Ik ben benieuwd wat iedereen voor krachten krijgt.
Ik liep met mijn vriendinnen de kleedkamer binnen.
"Wie moeten zich eerst klaarmaken? De bruid of de bruidsmeisjes?"
Ze keken me allemaal verwachtingsvol aan. "Ehm....Waarom beginnen we niet gewoon met jullie?"
Ze pakten hun jurken, een paarse jurk.
We begonnen elkaars haren te vlechten, Behalve die van mij dan, en op te maken. Ze zagen er allemaal geweldig uit.
"En voordat je het gaat vragen, ....1.... . Hij zou je er betoverend uit zien vinden." Zei een van mijn bruidsmeisjes tegen een ander bruidsmeisje.
"Hou eens op met dingen verzinnen!"
Ik giechelde.
"En hij zou ook vinden dat je er betoverend uitziet, ....2...."
"Gebruik mijn woorden niet tegen mij!"
"Daar zijn ze toch voor."
"Kunnen jullie misschien even ophouden over jullie crushes? Dadelijk komt ....3.... te laat op haar bruiloft." Zei ....4....
ze werden allebei stil en knalrood. "Het zijn onze crushes niet!"
"Die van jou wel, maar die van mij niet!"
"Hou eens op met je fantasieën."
Ik kom dadelijk echt te laat voor mijn bruiloft als het zo door gaat. Gelukkig heeft iemand het nog onthouden en herinnerde de anderen er aan, alweer. Ze verontschuldigden zich.
Ze begonnen met z'n vijven de jurk te pakken. Ik zuchtte. Van alle dagen in het jaar moéten ze zo dom zijn als wat op mijn bruiloft.
"Kan niet beter één iemand de jurk pakken in plaats van ons allemaal!?" Riep ik een beetje geërgerd.
ze draaiden zich allemaal naar me om en verontschuldigden zich. Ze pakten mijn jurk en ik deed hem aan. Daarna gingen ze mij make-up doen. Nu alleen mijn haren nog.
"Wat gaan we nu met haar haren doen?" Vroeg ....5....
"We kunnen haar haar opsteken, maar dat past niet echt bij haar."
"We kunnen haar haar ook los laten."
"Dat staat haar inderdaad beter."
"Moet we het haar golvend of stijl doen?"
Ik bleef rustig zitten terwijl ze aan het praten waren over wat ze met mijn haar moeten doen. Ik vertrouw hun, dus laat ik hun beslissen.
"Ze heeft altijd golvend haar. Laten we haar nu eens een keer stijl haar geven."
"En wat doen we met haar pony?"
"Die laten we gewoon los."
Ze deden de sluier in mijn haar en deden een stap naar achteren om het resultaat te bekijken.
"En? Hoe zie ik er uit?" Vroeg ik.
"Geweldig, maar er mist nog iets."
"Ik weet het! Er moeten nog bloemen in haar haar."
"Dat is het! Welke kleur zullen we gebruiken?"
"Paars, want dat past goed bij onze jurken en de outfit van de jongens."
Ze pakten wat paarse bloemen en ze maakten ze vast aan de achterkant van mijn haar. Het was een soort halve krans van bloemen aan de achterkant van mijn hoofd. Ook maakten ze mijn sluier er aan vast.
"Perfect!"
POV GRAY
Ik sta al voor het altaar te wachten, samen met de jongens, op de meiden. Eindelijk gaat de deur open en komen ze naar binnen toe.
De bruid kwam achter ze aan en werd begeleid door Maceo. Ze zag er prachtig uit. Haar witte haren waren gestyled en zagen er prachtig uit met die paarse bloemen erin.
Ik keek opzij naar Larus. Hij stond te glunderen toen hij zijn bruid zag, Mira. Mira ging voor hem staan en de ceremonie begon.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
POV ACE
Het feest is net begonnen. De band begon te spelen en iedereen begon te dansen. Ik keek de dansvloer op op zoek naar Wendy. Ze was niet op de dansvloer.
Ik keek rond. Het nummer was bijna afgelopen en dan Juvia de bol activeren. Opeens zag ik blauwe haren verdwijnen door de deur. Wendy.
Ze begonnen met aftellen.
3
Ik rende naar de deur en ging erdoor.
2
Wendy verdween om de hoek. Ze had me nog niet gezien.
1
Mijn lichaam begon te gloeien. Om de hoek zag ik ook licht vandaan komen. Ik rende de hoek om. Ze was weg.
de gang liep dood en er waren hier geen deuren. Ik checkte nog of er geen verborgen doorgangen zijn, maar nee. Ze is verdwenen.
Waar is Wendy!?
Haat me niet alsjeblieft! Alles word duidelijk in boek twee en vier! *mompelt nog snel iets*.
Jullie kunnen het ook al eerder te weten komen. Hoe vraag je? Zoals jullie misschien al hebben opgemerkt staan er aan het begin van het een paar nummers, 1 t/m 5. Als jullie de goede naam bij elk nummer zetten, zeg ik het. Maar dan moeten wel alle nummers goed beantwoord worden! Sorry als jullie het een onmogelijke opdracht vinden, maar je krijgt het niet voor niks.
Het komt ook niet in dit verhaal terecht, want dit is het einde van boek 1! Dat hadden jullie vast al door door de titel.....Ik vond het echt leuk om dit verhaal te maken. Ik hoop dat jullie de hele serie zouden willen lezen. Ik hoop dat jullie dit een leuk boek vonden. Ik ga jullie missen!
