Judas: The Deceiving Man Challenge

Deceit # 13

I sing to Samuelle every night to chase away her bad dreams. Alam kong binabatanyan din ako ng mama niya habang ginagawa komiyn. I can see her shadow outside the window, naririni ko rin ang mga yabag niya. I guess Samuelle is getting better because she doesn't wake up screaming and sobbing like her life depended on it. Maybe I am really chasing the bad dreams away and I'm kind of proud of myself cause of that.

Magkakasama kami nila Azul nang Linggong iyon, they went to church and I waited in his house. Si Ido ang pasimuno ng pagsisimba. Noon pa lang ay palasimba na si Ido at dinadamay kami, dati nakakasimba ako kasama sila pero ngayon, after what I did to Sam's life and Azul's niece and nephew, hindi ko sigurado kung dapat pa ba akong magsimba. I don't think I'll ever be good enough to face God.

"Oh, Jude nandito ka na pala. The kids were waiti for you at the church. They missed their Daddy Judas." Ngumiti lang ako kay Yella. Hindi ko napansin na naroon na siya habang tulak - tulak ang anak na si Elishua. She seemed happy. Tumayo ako para kunin ang baby na nasa stroller.

"Nasaan si Kd?"

"Inaayos ang kotse niya. Si Mon kasama si Timmi, they're looking after Japhet --- ito kasing kambal na ito, mainit ang ulo kaya ipinasok ko na. Mana sa tatay lahat dinadaan sa iyak." Tumawa si Mariella dahil sa huli niyang sinabi. Hindi ko naman alam kung tatawa ba ako, totoo naman kasi ang sinabi ni Yella, iyakin si David. Hindi nagtagal ay isa-isa nang nagdating ang iba. Kasama nila ang kanya-kanya nila mga asawa. Si Ido, inaalalayan ang buntis na si Georgina. Malaki na kasi ang tyan nito kaya medyo hirap nang maglakad.

Nagsimula na ang kwentuhang walang katapusan pero ako ay nananahimik lang. Hindi ko kasi maintindihan ang sarili ko sa ngayon. I kept on asking myself if I am in love with Samuelle o kinakain lang ako ng guilt na meron ako dahil sa ginawa ko sa kanya. Hindi ko na alam kung anong mararamdaman ko o isisipin ko kapag si Samuelle ang pinag-uusapan.

''It worries King David, you know..."

Nagulat ako nang marinig ko si Yella na nasa likuran ko na pala. Nasa pool side ako sa garden ng bahay ni Azul, umiinom mag-isa. I am isolating myself kasi hindi ko alam kung makakapag-isip ba ako nang maayos kapag kasama ko sila. Knowing my friends, they will only laugh at me and give me false advices.

"Why did you come back to David, Yella?" I asked her. She smiled. Naupo siya sa tabi ko at kinuha ang bote ng alak na hawak ko.

"Mahal ko. Napatunayan ko sa sarili ko na kaya kong mabuhay na wala si King David kaya bumalik ako sa kanya."

"Excuse me? Kaya o hindi kaya?"

"Kaya, Jude. At alam niya iyon. Kaya kong mabuhay na wala siya. But it doesnt mean that I could live without him, iiwan ko siya. Even if we can do things, it doesn't mean that we have to do them."

Hindi ko maintindihan ang sinasabi sa akin ni Yella sa ngayon. Sinasabi niya ba na pwede niyang iwan si David but she chose to come back? Pagmamahal ba iyon?

Hindi ba kapag mahal mo ang isang tao, hindi mo kakayanin na mawala sila?

"Jude, ang love, no matter how beautiful it is, can destroy us. Just like what happen to me." Huminga siya nang malalim at saka nagpatuloy sa pagsasalita. "Alam mo ba kung bakit hindj ko sinabi kay David na buntis ako noon? Kasi, ayokong mahalin niya ako dahil lang pakiramdam niya ay dapat niya akong mahalin. No mater hw hard it was for me, gusto ko na mahalin ako ni David dahil KARAPAT-DAPAT ako at hindi lang sa DAPAT niya akong mahalin pabalik. I didn't want him to feel guilty because he got me pregnant or because I aborted our first child. Iba ang guilt sa love..."

Natigilan ako. It's as if Mariella knew what's in my mind.

"How do you diffirentiate guilt from love?"