Judas: The Deceiving Man Challenge

Deceit # 2

"You're a first kiss stealer!"

I gasped. Nakangisi lang siya sa akin. Sinampal ko siya. Wala siyang right to kiss me! I haven't kiss anyone outside the family. Iyong prom date ko dati na si Eboy, hindi ko siya ni-kiss kasi ayokong mahawa ng pimples niya plus sabi ni Mommy sa akin dati kapag nagpa-kiss ako, mabubuntis ako - of course I know how baby making works, pero nag-iingat lang ako, mabuti na iyong safe.

"Oh my god, baka mabuntis ako!" I even exclaimed. Kitang-kita ko ang confusion sa mga mata niya. Inihinto niya ang kotse, lumabas siya, sinenyasan niya akong bumaba. Sumunod naman ako sa kanya. I don't like the way he looks at me. I hate it. Para bang nababasa niya ang soul ko which is not good because according to Mom, the only person that can read your soul is your soul mate and I don't want this stranger to be my soul mate.

"Sino ka? Bakit ka pumasok sa sasakyan ko? Anong kailangan mo sa akin?"

Why is he so defensive? Wala naman akong ginagawa sa kanya. I was just seduced by the color and the model of his car. I don't even think that he thinks that way. Iniisip ko nga na baka tingin niya sa akin ay masamang tao. Baka mamaya isipin niya na sasaktan ko siya.

"Sino ka?! Isa ka ba sa kanila?!" He even asked me. Medyo nabingi ako sa lakas ng boses niya. I made a face. Masyado naman siyang paranoid. Nagkibit-balikat ako.

"I don't mean harm." I raised my hands in the air. "I was just really curious about your car so I looked around." Paliwanag ko pero hindi na siya sa akin nakatingin ngayon kundi sa mismong loob ng kotse niya. He pushed me away.

"Aray!" Napangiwi ako. Natama ako sa post na nadoon. Bakit parang mainit ang ulo niya? Nang tingnan ko siyang muli ay may hawak na siyang isang bilog na parang nagbi-bleep iyong color. He looked at me with sharp eyes.

"Did you put this inside my car?"

Todo iling naman ako.

"Paano mapupunta ito doon kung hindi mo nilagay?!" He grabbed my arm and made me look at him. "May baril ako dito, kung papatayin mo ako, uunahan na kita!"

I gasped loud nang bigla niya akongg tutukan ng baril.

"Oh my god!" Automatically the tears fell down. My body shivered with fear. Is he a bad man? There's actually a gun pointed in my face.

"Sino ka?! Who are you working for?!" He asked me again. Itinutok niya ang baril niya sa tagiliran ko. This would be a good time if The Wolverine of The Batman is here of even one of my parents. Napaluhod ako sa kanya.

"Please don't kill me. I haven't settled my indifferences with my Mom! I haven't told my parents how much I love them. I have siblings that loves me so much, please..." Napaiyak ako...

I closed my eyes and prayed hard. Sabi ni Dad noon, may mga guardian angels talaga so I prayed to my guardian angel to save me but then when I heard a gunshot, napamulat akong muli. Nakita kong hindi na sa akin nakatutok ang baril kundi sa ibang direksyon niya. Hinatak pa nga ako ng lalaki paalis sa lugar na iyon. Iniwan namin ang kotse niya - at sa loob ng kotse niya, naiwan namin ang bag ko. He was looking back and I could hear the guns firing at us - na sa bawat tinatakbuhan at kinukublihan namin ay binabaril nila.

"Are you fucking working for them?!" He asked me in the middle of the chase. Napatingin ako sa kanya.

"Are you that stupid? If this is a movie and I am working for the bad guys, do you think they will come and shoot at me? If I am one of them, I could've already pulled the gun in your face and you can't do anything! Don't you watch any action movies?!" I hissed at him. Napasigaw pa ako nang may bumaril sa amin. Malapit na yata ang shooter.