Merlin The Once and Future King

Proloog

Merlin keek uit over het Avalon meer. De She hadden gezegd dat het verwijderen van het stukje zwaard dat vast zat in Arthur zijn borst, en zich een weg baande naar zijn hart, tijd kostte en dat hij geduld moest hebben. De She waren ervan overtuigd dat ze het voor elkaar kregen en dat Arthur volledig zou herstellen. Iets wat Merlin gerust stelde maar hij maakte zich om meer dingen zorgen dan alleen Arthurs welzijn. Morgana was nog steeds op vrije voeten en ze was waarschijnlijk ook nog steeds opzoek naar Arthur, en nu ze wist wie hij echt was, werd het voor hem ook een stuk gevaarlijker. Morgana was er net zo erg op gebrand hem om te leggen als Arthur. Als Kilgharra hen niet naar Avalon had gebracht toen Merlin hem had geroepen had Arthur het niet gered en Merlin was daar de Draak immens dankbaar voor, Kilgharra was oud en zou waarschijnlijk niet lang meer leven, en Merlin wist niet in hoeverre Aithusa hem kon of wilde helpen. Hij mocht dan de laatste Drakenheer zijn maar Aithusa had een merkwaardige band met Morgana opgebouwd.

"Emrys." Merlin draaide zich met een ruk om toen hij zijn naam, of nou ja de naam die de Duïden hem hadden gegeven, en keek recht in het gezicht van een She die vlak voor hem hing. "Koning Arthur zal volledig herstellen. Hij moet rusten. Jullie moeten allebei rusten voor jullie in staat zijn terug te reizen naar Camelot." Merlin knikte "Heel erg bedankt. Ik weet niet wat er gebeurd zou zijn als jullie niet hadden willen helpen." "Dan was je koning gestorven Emrys." Ja dat wist Merlin ook wel hij bedoelde- ach laat ook maar. Het was niet wijs om met de She in discussie te gaan en al helemaal niet over zoiets onzinnigs. "Bedankt, Nogmaals. Arthur en ik zullen dit niet vergeten." En hij zou het inderdaad niet vergeten. Arthur waarschijnlijk ook niet gezien hij hem er wel aan zou blijven herinneren, Merlin had Arthur immers verteld dat hij magie had en hij had het hem ook laten zien. Arthur was aan het begin behoorlijk beledigd geweest, niet zo raar ook. Merlin had het jaren lang voor hem verborgen gehouden, maar uiteindelijk scheen Arthur het te hebben geaccepteerd...hoopte Merlin. Misschien werd Arthur straks wel wakker, zorgde dat ze terug kwamen in Camelot en veroordeelde hem dan alsnog ter dood voor magie...of het liegen tegen hare majesteit de koning over het feit dat je magie heb en diens koninklijke reet al ontelbare keren had gered. "Ga slapen. Als jullie wakker zijn kunnen jullie aan je terugreis beginnen." zei de She nog voor hij verdween en Merlin alleen achterliet. Merlin bleef voor een moment nog staan waar hij stond en liep toen door naar Arthur die er al een stuk beter uitzag dan toen ze hier aankwamen. De wond was ingebonden en het stukje zwaard was verwijderd. Die zou nog wel een paar uur volledig out zijn dus kon Merlin ook gerust wat slaap proberen te pakken. Morgana kon hier niet komen zonder de She over zich af te roepen en als ze Aithusa meenam, zou hij daar wel mee afrekenen.