-20-

78 4 0
                                    

Yaklaşık 1 saat geçmesine rağmen Aren'in dediklerini sindirememiştim.Sıkıntıyla dolabın kapaklarını açtım. Aren eşyalarımızı topla küçük bir tatile çıkalım demişti ama babasından kaçtığımızı adım gibi biliyordum.Tedirginliğimi yatağın üzerinde uzanan Aren'e çaktırmamaya çalışarak dolabın kapağını geri kapattım.

"Ne oldu?" dedi merakla.

"Valizimiz yok ki." diye cevap verdim yatağın ucuna oturarak.

"Hadi ya" dedi çıkmaya başlayan sakallarını kaşıyarak.

"Ne yapacağız?"

"Alışverişe çıkalım."

"Bir valiz için..."

"Ya olsun hem hava almış oluruz ne güzel." diyerek gülümsedi.

"Tamam ama sen biraz dinlen olur mu? Bende Ayparın mamasını ve çantasını hazırlayayım."

"Tamam." dedi hızlıca başını sallayarak.Gülümsedim ve odadan çıktım. Ayparın odasına girip çantasına yedek kıyafet,oyuncak,emzik,bez ve ihtiyacımız olacak bir sürü şey daha koydum. Aypar yatakta parmağını emmekle meşgulken onu kucağıma alıp aşağıya indirdim.Karnını doyurup gazını çıkarttıktan sonra üzerini değiştirmek için tekrar odaya çıktık. Aypar'a rahat bir şeyler giydirip yatağına bıraktım ve tekrar odamıza döndüm. Aren kollarını başının altına almış tavana odaklanmıştı.

"Aypar hazır.Bende giyineyim gidelim." dedim dolaptan kıyafetlerimi alırken."

"Ben aşağıdayım o zaman."

"Bebek arabasını da alır mısın?"

"Nerede ki?" kısa bir süre düşündüm.Cidden acaba nerede?

"Ayparın odasının balkonuna bak bir." dedim sıkıntıyla.

"Yerini de bilmiyorsun değil mi?" dedi gülerek.Başımla onaylayıp güldüm. Aren odadan çıkınca üzerimi giyinip makyajımı yaparak bende çıktım.Artık Aypar olduğu için giydiğim şeylerin rahat olmasına özen gösteriyordum. Aren ve Aypar salondaki koltuğa kurulmuş bir şekilde beni bekliyorlardı.

"Geldim." dedim mutfaktan biberonu alarak. Aren Aypar'ı bana uzattı.Kendi de çantayı ve bebek arabasını alarak kapıdan çıktı.Bende arkasından gidip arka koltuğa yerleştim.Çok uzaklaşmadan en yakınımızdaki alışveriş merkezinin otoparkına girdik. Aren arabayı park edince gelip bebek arabasını açtı ve Aypar'ı içerisine koyduk.Ne kadar sıcak bir yaz günü olsa da içerisi klimalı olduğu için üzerine ince bir çarşaf örttüm.Alışveriş merkezinin içine girip asıl amacımızı unutarak kıyafet mağazalarına bakınmaya başladık.Daha valiz almadan bizi bütün yaz idare edebilecek kadar kıyafet almıştık. Aren bana söylemese de uzun bir süre ortada olmayacağımızı fark etmiştim.Attığı her adımda dönüp arkasına bakmasından ne kadar huzursuz olsam da yüzümdeki sahte gülümsemeyi silmedim.

"Nida..." diye cırlayan bir kadın sesiyle kafamı çevirdim.Yok artık!

"İlayda." dedim mesafeli bir sesle.

"İnanamıyorum!" diye bağırmaya devam etti bakışları Aren ve Aypar arasında gidip gelirken.Hani lisede herkesin beğendiği tipler vardır ya kendilerini bir şey sanırlar işte İlayda da onlardan biriydi. Tek derdi erkek ve makyaj olan kızlar kategorisinde yer alanlardan.

"Neye inanamıyorsun?" dedim gülümseyerek.

"Sen evlenmişsin ve çocuk yapmışsın." dedi tekrar bakışlarını üçümüz arasında gezdirerek.Bana hep rahat tavırlarım yüzünden evde kalacağımı söylerdi.Görüyorum ki dünya tersine dönmüş.

EVLİLİK AŞKI ÖLDÜRÜRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin