I know you (One Direction, Liam Payne) {Voltooid}

Hoofdstuk 2

Pov. Caitlyn

Ik word wakker en kijk de kamer rond. Waar ben ik? 'Caitlyn!' Roept weer die bekende stem. Zodra ik haar gezicht zie weet ik het meteen; Zoë, mijn beste vriendin sinds groep 6. Eigenlijk wil ik opspringen en haar een knuffel geven, maar op de een of andere manier kan ik dat niet. Ik krijg niet eens iets uit mijn mond. Wat is er gebeurt? En nogmaals; Waar ben ik? Het lijkt op een ziekenhuiskamer en het bed waar ik in lig lijkt op een ziekenhuisbed.. Wat doe ik hier in godsnaam? 'Ahuhm ehh..' Ik probeer te vragen wat er is gebeurt, maar het lukt niet. Een of andere man ik een doktersjas komt naast mijn bed zitten. Dokter Johnson, lees ik. 'Hallo Caitlyn', zegt hij vriendelijk. 'Mijn naam is Dokter Johnson, maar je mag me ook Ben noemen. Hoe voel je je?' Ik haal mijn schouders op. 'Weet je misschien waarom je hier bent?' Ik schud mijn hoofd. 'Dat dacht ik al.' Gaat Ben verder. Hij pakt een kladblok van het nachtkastje naast mijn bed en gaat verder. 'Je bent hier anderhalve week geleden met spoed gebracht. Je was namelijk aangereden.' Hij pauzeert even om mijn reactie te zien, maar ik blijf met een pokerface naar hem kijken, terwijl ik van binnen een beetje ben geschrokken. 'Je had ruzie met je vriendje, Mike, nadat hij dronken thuis was gekomen. Hij vertelde de politie dat hij je had geslagen, waar hij nu natuurlijk heel veel spijt van heeft. Je rende weg en lette toen niet goed op bij het kruispunt. Je hebt hier nu dus anderhalve week in coma gelegen. En nu ben je dus wakker geworden en heb je geheugenverlies opgelopen. We weten niet hoe erg het is, om dat te weten moeten we een paar testen doen, als je ons daar toestemming voor geeft natuurlijk.' Ik knik als teken dat ik het goed vind. Ben knikt terug en loopt de kamer uit. Ik hoor dat hij buiten nog iets tegen Zoë zegt, die vlak nadat ik wakker werd weg werd gestuurd. Ik neem aan dat hij zei dat ik moet rusten, want ze komt de kamer niet.

*2 dagen later*

Ik voel me al een stuk beter, maar nog niet goed. Er is in deze 2 dagen veel bezoek geweest, zelfs Mike. Hij zei dat het hem heel erg speet en dat hij nooit meer zo veel zou gaan drinken. Maar dat boeide mij natuurlijk niet, dus heb ik het uitgemaakt. Ik loop nu een beetje door het ziekenhuis, omdat ik me in mijn kamer verveelde. Ik denk terug aan wat de dokter gister zei nadat ik die geheugentest had gedaan. 'Het resultaat is helaas heel erg negatief. Alles wat er de afgelopen 5 a 6 jaar gebeurt is, ben je vergeten. Dat komt als het goed is nog wel terug, maar daar moet je nog even op wachten.' Dus, denk ik bij mezelf, ik hoor nu te denken dat ik 13 ben? Gelukkig weet ik wel hoe oud ik ben, maar ik ben al mijn verjaardagen vergeten. 'Aan de kant!' Roept een ambulancebroeder die samen met een andere man een jongen in een ziekenhuisbed op wieltjes vooruit duwt. Meteen spring ik aan de kant en kijk ik naar de jongen. Ik schat hem boven de 20, maar niet veel. Hij ziet er best knap uit voor iemand die bewusteloos is. 

*Eerder die dag*

Pov. Harry

We staan met zn vieren op het podium No Control te zingen. Het gaat echt goed vandaag! Mijn broek is (tot nu toe) aan gebleven. Liam heeft nu zijn solo. Ik begin een beetje te dansen. 'Taste, on my tongue, I don't wanna wash away the night befooooooooooooo!!!!!!' De muziek stopt met spelen en de fans beginnen heel hard te gillen. Ik kijk in de richting waar Liam net stond en waar hij nu niet meer staat. Ik kijk nog even goed om me heen en zie dat Louis en Niall naar de plek waar Liam net stond rennen. Ik ga achter ze aan. Als we daar zijn aangekomen zie ik iemand op de grond liggen: LIAM!!! Hij is zeker van het podium gevallen! Mensen van de beveiliging rennen naar hem toe. Ze staan iets van 2 min over hem gebukt, staan dan op en tillen hem op. 'Harry! Niall! Louis!' Hoor ik achter me. Ik kijk om heen en zie Paul vanaf back-stage naar me zwaaien. 'Doorgaan!' Articuleert hij duidelijk. Is hij gek geworden ofzo? Mijn beste vriend is net van het fucking podium gevallen en nu moet ik doen alsof er niks gebeurt is en vrolijk verder zingen? Ik ren naar Paul toe. 'Nog maar een paar liedjes, dan mogen jullie naar Liam toe. Ondertussen wordt hij naar het ziekenhuis gebracht, maar maak je geen zorgen, hij blijft niet alleen.' Ik knik en loop weer richting het podium waar Niall en Louis het publiek hebben vermaakt met een paar moppen. 'Okay guys! Met Liam komt alles goed, ondertussen gaan wij gewoon weer verder!' Roep ik. Niall en Louis kijken me verbaasd aan en ik wijs naar Paul. De jongens halen hun schouders op en we proberen er nog een zo goed mogelijk optreden van te maken.

Nou nou Li.. Lekker bezig♥

Hopelijk vinden jullie het een beetje leuk!

XOXO, Ann