Hoofdstuk 3

471 25 4
                                    

Pov. Liam

Ik word wakker met een vreselijke koppijn. Ik probeer te gaan zitten in het bed, maar besluit om te blijven liggen. Opeens vliegt de deur open en zie ik het hoofd van Niall. 'JONGENS HIJ IS WAKKER!' Schreeuwt hij. Hij rent naar binnen, gevold door Harry en Louis. Louis springt op mijn bed en geeft me een knuffel. 'Ja ik vind het heel aardig van jullie dat jullie me komen bezoeken enzo', zeg ik zacht, 'maar ik heb echt een vreselijke koppijn en als jullie zo blijven schreeuwen gaat ie niet weg.' 'Sorry.' Fluistert Niall zo zacht dat ik het bijna niet hoor. Hazz, Lou en ik moeten lachen. 'Okay, maar ff serieus gast', begint Harry. 'Hoe kan je nou van dat podium vallen?' Iedereen moet weer lachen. 'Tja.. Ik weet het ook niet. Het gebeurde gewoon.' Antwoord ik. 'Hoe ging het optreden?' 'Wel goed, denk ik.' Antwoordt Louis. 'Niet bijzonder ofzo, maar..' Opeens gaat de deur open. Een of andere zuster komt binnen. 'Ik moet iedereen vriendelijk verzoeken om de kamer te verlaten. De heer Payne heeft rust nodig.' Als de jongens opstaan vraagt ze opeens; 'Hè, jullie zijn toch van One Direction? OMG JA DAT ZIJN JULLIE! Sorry maar ik ben een fan.. Mag ik misschien met jullie op de foto?' Ze smeekt het bijna. 'Louis begint te lachen en neemt de telefoon aan die ze aan hem geeft. We maken even een paar foto's en dan is het bezoekuur afgelopen.

De volgende dag word ik wakker met een al wat beter gevoel dan dat ik gister had toen ik ging slapen. Misschien mag ik vandaag wel naar huis! Dat zou wel fijn zijn, maar waarschijnlijk moest ik hier nog een dag blijven. Ik stap uit bed en loop naar de eetzaal. In de meeste ziekenhuizen hebben ze die niet. Dan moet je gewoon in je eentje je vieze ziekenhuiseten opeten. Hier is het anders. De patiënten die gezond genoeg zijn mogen in de eetzaal ontbijten, lunchen en avondeten op de aangegeven tijden.  Terwijl ik de zaal in loop bedenk me dat ik, op de zuster van gister na, nog helemaal niet ben herkend. Best wel fijn, z'on leven als onbekend persoon. Ik kijk om me heen en vind al snel het voedsel. Na wat gepakt te hebben ga ik op zoek naar een plaats. Ik zie een meisje die er iets jonger uitziet dan ik en besluit om bij haar te gaan zitten. Hoe dichterbij ik kom, hoe knapper ze eigenlijk wordt.

Pov. Caitlyn

 'Hi!' Ik kijk op en zie een jongen die ik ergens van herken. Waarschijnlijk die jongen die gister aankwam. 'Hi', antwoord ik. 'Mag ik hier zitten?', vraagt hij en ik knik. 'Mijn naam is Liam', zegt hij terwijl hij zijn hand uitsteekt. 'Hi Liam, ik ben Caitlyn', zeg ik en ik schud zijn hand. 'Ben je hier al lang?' Vraagt Liam opeens, na een stilte van denk ik 2 minuten. 'Het ziekenhuis bedoel je?' Hij knikt. 'Uhm, bijna 2 weken denk ik. Jij?' 'Sinds gister.' 'Ahh, dus daar ken ik je van!' Zeg ik misschien net iets te hard, want de mensen om ons heen kijken mij aan. Ik haal mijn schouders op en zie dat Liam moet lachen. 'Maaruhm', ga ik verder,'waarom ben je hier? In het ziekenhuis bedoel ik.' Voeg ik er snel aan toe. 'Als je het wil zeggen tenminste.' 'Waarom niet', zegt hij. 'Bijna heel de wereld weet het waarschijnlijk al.' Ik kijk hem vragend aan. 'Ik ben gister van het podium gevallen.' 'Podium zeg je.' Ik begin nieuwsgierig te worden. 'Wat deed je op dat podium?' 'Zingen.' 'Ben je een zanger?' 'Ja ik zit in een band.' 'Welke band?' Nu kijkt hij mij vragend aan. 'One Direction.' 'Cool, ken ik niet', zeg ik droog. Hij moet lachen. Ik voel mijn hoofd rood worden. 'Ik uhm..' Ik begin verlegen te worden. 'Ik ben mijn geheugen verloren', zeg ik snel. Ik zie zijn gezicht serieus worden. 'Wat is er gebeurt?' Vraagt hij een beetje bezorgd. 'Ik uhm.. Ik was aan het slaapwandelen en toen ging ik naar buiten en werd aangereden.' Lieg ik. Hij hoeft niet te weten hoe het echt is gegaan. 'Wauw.' Is zijn enige reactie. 'Ja, I know.' Zeg ik lachend. 'Maar ik moet gaan. Als je me zoekt, wat je waarschijnlijk niet gaat doen, ik zit in kamer 115.' '119', zegt hij lachend terwijl hij naar zichzelf wijst. Ik lach terug, zwaai en loop weg. Onderweg naar mijn kamer denk ik na over wat hij zei. 'One Direction..' 'AAHHHH JIJ BENT LIAM PAYNE!' Hoor ik een meisje achter me gillen. Okay, zij kent hem dus wel.



Tja, wat valt er te zeggen..

Hmm, hoe zou het nou toch eindigen tussen Liam en Caitlyn.. *pedoface*

Benieuwd naar het vervolg?

Doe dit boek dan in je bibliotheek en ik doe mn best om zo vaak mogelijk te updaten!♥

XOXO, Ann



I know you (One Direction, Liam Payne) {Voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu