Hoofdstuk 4

440 23 3
                                    

Pov. Caitlyn

*Droom*

Ik lig in mijn ziekenhuisbed. Als ik uit het bed stap, val ik op de grond waar allemaal naalden op liggen. Ik besluit om verder te kruipen naar de deur, terwijl de naalden in mijn huid prikken. Als ik bij de deur ben sta ik op en maak ik hem open. In plaats van op de gang te staan, sta ik buiten voor het flatgebouw van Mike. 'KOM HIER! JE GAAT ERAAN!' Hoor ik de stem van Mike. Ik begin hard te rennen. Tot ik de 2 lichten weer zie naderen. Ik voel een grote knal en vlieg wel zeker 10 meter de lucht in. Als ik weer op de grond lig heb ik overal pijn. Als ik opkijk zie ik 2 mooie ogen naar me kijken. Ik herken meteen dat het Liam is. 'Hi', zegt hij en hij steekt zijn arm naar mij uit waar ik me meteen aan omhoog trek. Als ik weer sta kijk ik om me heen en zie ik dat we op een podium staan. Liam begint een liedje te zingen. Ik ken het liedje, maar ik herken het niet. Opeens zie ik Liam vallen. Ik ren meteen achter hem aan. Als ik hem zie liggen spring ik van het podium en buk me over hem heen. Hij doet zijn ogen open en komt steeds dichterbij mijn gezicht. Als onze lippen elkaar bijna raken word ik naar achter getrokken en kijk ik recht in de kwade ogen van Mike. Hij haalt uit en slaat me dan met volle vuist in mijn gezicht.

*Einde droom*

Ik word wakker en schiet omhoog. Ugh, ik ben dus getraumatiseerd. Niet alleen door mijn eigen ongeluk, maar ook door Liams verhaal. Wat betekent deze droom eigenlijk? Op de herhaling van mijn ongeluk na natuurlijk. Vind ik Liam soms leuk? Het zou natuurlijk best kunnen, maar ik weet het niet zeker. Ik kijk op de klok die in de kamer hangt en zie dat het half 9 is. Ik sta op en besluit om naar Liam te gaan, om daarna samen te gaan ontbijten. Kamer 119 zei hij, toch? Als ik bij kamer 119 ben aangekomen klop 3 keer. Na even wachten komt er nog steeds geen antwoord. Ik klop nog een keer 3 keer, maar dan wat harder. 'Binnen', hoor ik dit keer. Het was denk ik wel Liam, maar dan met een ik-sliep-maar-jouw-geklop-maakte-me-wakker-stem. Klinkt trouwens ook niet verkeerd. Ik deed de deur voorzichtig open en zag Liam in zijn bed zitten. Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht, ik glimlach terug. Hij ziet er bijzonder aantrekkelijk uit voor iemand die nog maar net wakker is. 'Hi',zeg ik. 'Hi Caitlyn.' Hij klopt op het bed als teken dat ik mag zitten. Ik ga zitten in een kleermakerszit. 'Ik zat zo te denken', begin ik na ongeveer een halve minuut stilte,'als je een zanger bent en ook nog eens in een band zit kun je vast goed zingen.' Hij krijgt weer een glimlach op zijn gezicht. 'Okay, wat wil je horen?' Ik haal mijn schouders op. 'Ik ken je liedjes niet, sorry. Maar doe maar iets moois.' Hij denkt even na en begint dan:

'Your hand fits in mine like it's made just for me

But bear this in mind, it was meant to be

And I'm joining up the dots with the freckles on your cheeks

And it all makes sense to me...

I know you've never loved the crinkles by your eyes when you smile

You've never loved your stomach or your thighs, 

the dimples in your back at the bottom of your spine

But I'll love them endlessly  

I won't let these little things

Slip out of my mouth

But if I do

It's you

Oh it's you

They add up to

I'm in love with you

And all these little things'

'Wow dat was echt heel mooi!' Zeg ik als hij klaar is. Ik pak zijn hand waar ik zelf eigenlijk een beetje van schrik en laat hem dan ook meteen los. Ik voel mijn wangen rood worden. Liam ziet mijn reactie en pakt mijn hand. Ik schuif een beetje dichter naar hem toe. Onze hoofden komen steeds dichterbij. 'Goedemorgen Liam!' Roept een blije stem. Ik draai me om en zie 3 lachende jongens bij de deuropening staan. 'Hoelang staan jullie daar al?' Vraagt Liam geschrokken. De jongens negeren zijn vraag en komen naar ons toe. 'Hi, ik ben Niall!' Zegt een blonde jongen die zijn hand naar me uitsteekt. 'Dit is Caitlyn', zegt Liam voor mij. Ik glimlach naar Niall en schud zijn hand. 'Dit zijn Louis en Harry', zegt Niall terwijl hij naar de andere jongens wijst. 'Ik ben Harry.' 'Ja, dan ben ik dus Louis', zeggen de jongens vrolijk. Ik glimlach naar ze. 'Deze 3 zitten ook in de band', zegt Liam. 'Ja, One Direction, maar dat wist je vast al', vult Louis Liam aan. Ik haal mijn schouders op en zeg: 'Ik weet niet of ik dat al wist. En als ik het al wist ben ik het vergeten.' Harry, Louis en Niall kijken me verbaasd aan. 'Geheugen verloren', zeg ik snel. Opeens hoor ik Liams maag naast me knorren. Iedereen begint te lachen. 'Ja uhm, wij wouden net gaan ontbijten, gaan jullie mee?' Vraagt Liam snel aan de jongens. Ze knikken allemaal en Niall roept: 'FOOOODDDD!!!' Iedereen begint weer te lachen.


Heejj halloww

Okay jah ik weet het, het is nog een beetje saai maar ik ben nu eventjes inspiratieloos maar dat komt nog wel

Hopelijk vinden jullie het wel leuk enzoo

XOXO, Ann




I know you (One Direction, Liam Payne) {Voltooid}Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu