I know you (One Direction, Liam Payne) {Voltooid}

Hoofdstuk 9

Pov. Caitlyn

Van schrik laat ik mijn tas vallen en het hoofd van de jongen draait zich mijn kant op. 'Mike?!' 'Hey, Caitlyn! Hoe gaat het?' Zegt hij droog. Hij komt op me af om me een knuffel te geven, maar ik duw hem weg. 'Wat doe je hier?' Vraag ik kortaf. 'Nou nou, lekker aardig', zegt hij met een grijns. 'Wat doe je hier?' Vraag ik nog een keer, maar dit keer harder en feller. 'Uhm, ja. Een paar dagen nadat ik bij je in het ziekenhuis was geweest kwam jouw moeder naar mijn huis om je spullen op te halen. Ze was nog iets vergeten en ik had een sleutel dus ik dacht; waarom breng ik het niet even langs? Ik ging vandaag eerst naar het ziekenhuis, maar daar was je niet meer. Ik dacht dat je wel hier zou zijn, maar je was er niet. En zoals ik zei, ik had de sleutel nog dus ik ging even naar binnen. 'Wat was ze vergeten?' 'Oh, uhm, je ondergoed maar..' 'Waar is het nu?' Onderbreek ik hem. 'Op de bank.' 'Okay, dan kun je nu gaan.' Hij zucht en loopt in de richting van de deur. Voordat hij weg is roep ik hem. Hij draait zich om en kijkt me verwachtingsvol aan. Ik steek mijn hand uit. 'Sleutel.' 'Oh ja, sorry, vergeten.' Hij stopt zijn hand in zijn zak en geeft de sleutel aan mij. 'Tot ziens, Lyn.' Ik negeer hem en sluit de deur hard achter hem. Okay, misschien doe ik een beetje bot, maar ik vertrouwde hem echt. En om eerlijk te zijn voel ik nadat ik wakker werd uit mijn coma niks voor hem. Alsof mijn hart tijdens mijn coma alle tijd had om Mike uit zich te halen. Waar ik trouwens helemaal geen problemen mee heb. Ik zucht en loop naar mijn slaapkamer om me om te kleden en mijn spullen te pakken.

'Zo zo, dat duurde lang', zegt Liam lachend terwijl ik naast hem in de auto plof. 'Ja, sorry.' 'Hé, wat is er?' 'Niks, gewoon mijn ex. Hij zat opeens in mijn woonkamer. De engerd! Ik heb hem weggestuurd en de sleutel afgepakt. Hij snapt denk ik echt niet dat ik niks meer van hem moet.' Ik voel me helemaal gespannen, maar dan legt Liam zijn hand op mijn bovenbeen en meteen voel ik mijn lichaam ontspannen. 'Hé, komt goed Lynnie. De volgende keer als je hem tegenkomt roep je me en dan zorg ik ervoor dat hij je met rust laat. Niet stressen, okay? We gaan er een leuke dag van maken.' Ik knik. 'Waar gaan we nou heen?' Vraag ik nieuwsgierig. 'Verassing babe, zei ik toch', zegt hij met een knipoog. Als hij het woord babe uitspreekt begin ik te blozen. 'Je bent schattig als je bloost', zegt hij lachend. Ik moet er alleen maar meer van blozen en Liam moet daar weer meer om lachen. Ik kijk uit het raam naast me terwijl hij de auto start.

Pov. Liam

'We zijn er bijna', zeg ik na ongeveer een half uur keihard meezingen met de liedjes op de radio. Ik zie Caitlyn een beetje verward uit het raam kijken en na een paar seconden fleurt haar gezicht helemaal op. 'Gaan we naar de dierentuin?' 'Jaa! Goed geraden!' Zeg ik met een grijns. 'Awh, zo leuk!' Zegt Caitlyn met een blij gezicht. Meteen daarna geeft ze me een kus op mijn wang. Ik parkeer de auto en stap snel uit om de bijrijdersdeur open te maken. 'Gentlemen', zegt Caitlyn en we beginnen allebei te lachen. Als we naar de ingang lopen pakt Caitlyn mijn hand. We kijken elkaar aan en meteen laat ze hem met een rood hoofd los. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht en pak haar hand.

Pov. Caitlyn

'Twee kaartjes, alstublieft', zegt Liam netjes tegen de mevrouw achter de kassa. '44 euro, alstublieft.' Ik pak mijn portemonnee maar Liam houdt me tegen. 'Ik betaal.' Voordat ik er tegenin kan gaan geeft hij de mevrouw 50 euro. 'De rest mag je houden', zegt hij met een knipoog. Als het geen 50 jarige vrouw was zou ik jaloers worden. Nou ja, je weet maar nooit. 'Dank u wel en een prettige dag verder', zegt de vrouw glimlachend terwijl ze Liam 2 kaartjes aangeeft. Hij pakt mijn hand en we lopen de dierentuin in. 'Volgende keer betaal ik.' 'Dat zien we dan wel', zegt hij lachend. 'Nou, waar wil je eerst heen?' 'Uhm, de panda's!' Ik klink net een kind van 5. 'Nee hoor, leef je uit!' Zegt hij lachend. Ik kijk hem vragend aan. Zei ik dat van dat kind van 5 net hardop? 'Ja, en dat ook.' We beginnen allebei te lachen en ik voel mijn hoofd rood worden. 'Kom op 5 jarige Lyn, de panda's zijn die kant op.' Liam trekt me mee in de richting van de panda's. 'Nu lijk jij net 5!' We beginnen weer hard te lachen.

Hey hay hallowtjes!

Ja weer een stukje! Had jij verwacht dat het Mike was?

Ps; Ik ging dus opzoeken hoeveel een kaartje bij de dierentuin kost want ik wil het een beetje realistisch hebben. Maar die kaartjes kosten dus serieus 22 euro per persoon! Beetje duur vind ik maarja

XOXO, Ann