I know you (One Direction, Liam Payne) {Voltooid}

Hoofdstuk 23

Pov. Caitlyn
Ik voel mijn lichaam verstijven en er komen tranen in mijn ogen. Hoe graag ik nu ook weg wil rennen, het lukt niet. Ik kan me niet bewegen. Gelukkig kan Liam dat wel. Hij duwt Zoë ruw van zich af en hij springt van de kruk. Volgens mij heeft hij mij nog niet gezien. 'Ben je helemaal gek geworden?!' Schreeuwt hij. 'Waarom zoende je me? Je bent Caitlyns beste vriendin! Weet je hoeveel pijn je haar zou doen als ze dit zou weten? Ik hou van haar, okay?! Ik hou van Caitlyn en voor jou voel ik helemaal niks! Hoe kan je dit je beste vriendin nou aandoen? Je bent echt een egoïstische slet! Caitlyn mag hier nooit achter komen, okay! Want als ze hier achter komt..' Liam kijkt om zich heen en schrik dan overduidelijk als onze ogen kruisen. 'C-C-Caitlyn? Het is niet wat het lijkt!' Ik voel een traan over mijn wang lopen en opeens kan ik weer bewegen. Ik kijk nog een keer naar Zoë die een gemene grijns op haar gezicht heeft en nog een keer naar Liam die verdrietig, maar ook boos is. Ik draai me om en begin te rennen. 'Caitlyn, wacht!' Hoor ik Liam achter me roepen. Ik moet hier weg. Ik ren naar de uitgang, wat me een paar verbaasde blikken van de andere mensen in de zaal oplevert. Zonder om me heen te kijken ren ik de straat over. Ik ren en ren, totdat ik doorkrijg waar ik ben. Ik ren nog even door, tot een parkje. Ik ren het parkje in en ga tegen een boom op het gras zitten. Ik kijk naar mijn voeten en weet zeker dat ik morgen heel veel pijn zal hebben, door mijn halve marathon op hakken. Ik zucht en dan dringt het pas echt tot me door; mijn beste vriendin heeft met mijn grote liefde gezoend! Ik voel hoe de tranen nog harder over mijn wangen beginnen te stromen. Ik houd mijn benen tegen mijn buik en sla mijn armen er omheen. Hoe kon ze dat nou doen? Ze weet toch dat ik hem leuk vind? Eigenlijk had ik het moeten verwachten, ik bedoel, dit is niet de eerste keer. Een paar jaar geleden had ik een relatie met David. Toen ik bij zijn huis aankwam, vond ik ze zoenend op de bank. David heb ik meteen gedumpt. Ik was woedend op Zoë, maar ze had me verteld dat ze het niet wou. Dat David haar had gedwongen. Ze zei dat ik haar beste vriendin was en dat ze me zoiets nooit aan zou durven doen. Ik geloofde haar en we probeerden het te vergeten. David had zijn excuses aangeboden en gezegd dat Zoë hèm had gezoend. Natuurlijk geloofde ik dat niet, wat stom van me. Nu heb ik overduidelijk gezien dat Zoë Liam heeft gezoend en niet andersom. Liam wou dit niet eens! Tenminste, dat zei hij. Hij zei dat hij van me houd... Zou hij het menen? Ik weet het niet. Misschien riep hij maar wat. 'Caitlyn!' Ik schrik en kijk in de richting waar de stem vandaan komt. Ik schrik nog meer als ik zie van wie de stem is; Liam. 'L-Liam? Wat doe jij hier?' Zonder iets te zeggen rent hij op me af en sluit hij me in een knuffel. Het voelt zo damn fijn en ik merk dat de tranen weer over mijn wangen lopen. 'Hey, sstt, niet huilen! Het komt wel goed.' Zegt hij terwijl hij met zijn hand over mijn rug wrijft. Als ik een beetje gekalmeerd ben, laat hij me los. Hij kijkt me aan en zoent me dan. Ik doe meteen mee. 'Het spijt me', zegt hij als hij even later terug trekt. 'Niet van de kus hoor! Maar van Zoë', zegt hij er snel achterna. 'Het is okay, je kon er niks aan doen.' 'Weet ik, maar toch voel ik me schuldig.' 'Liam?' Vraag ik na een korte, fijne stilte. 'Ja?' 'Meende je wat je zei?' 'Dat Zoë een egoïstische slet is? Ja, duh!' Er verschijnt een glimlach op zijn gezicht en ik glimlach terug. 'Nee, ik bedoel dat andere..' 'Welk andere?' Liam snapt het nog steeds niet. 'Laat maar, het is niet belangrijk.' Liam schud zijn hoofd. 'Welk andere?' Ik zucht en besluit om het maar gewoon te vragen. 'Dat je van me houdt..' 'Natuurlijk!' Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht maar ik voel me ook rood worden. Ik kijk weg, maar Liam draait mijn hoofd weer terug naar hem, waardoor ik hem wel moet aankijken. Ik zie dat hij ook een beetje rood is. Hij buigt voorover en kust me weer. Ik voel voor de zoveelste keer weer vlinders in mijn buik. Zou hij zich ook zo voelen? 'Caitlyn! Liam! Daar zijn jullie!' Van schrik laten we elkaar los. Echt waar, ik ga op een dag nog een hartverzakking krijgen door iedereen die me steeds laat schrikken. Ik kijk weer om me heen en zie Marike en Louis aan komen rennen. Als ze voor ons hurken trekken ze ons in een groepsknuffel. 'Oh Caitlyn lieverd gaat het?' Vraagt Marike bezorgd. Ik knik met een glimlach. Marike haalt verbaasd haar wenkbrauwen op. Ik snap dat ze het niet snapt, ik bedoel, als iemand anders na zo'n incident nog zou blij zou kunnen glimlachen zou ik ook verbaasd zijn. 'Niall heeft Zoë weggestuurd, hij vertrouwde haar vanaf het begin al niet helemaal', zegt Louis als hij ons omhoog trekt. 'We hebben de andere gasten niet weggestuurd en we hebben ze niks verteld. Als je wilt kan ik Niall even bellen om te vragen of hij iedereen weg wil sturen.' Ik schud mijn hoofd. 'Ik laat Zoë niet alles verpesten! Zoals Liam al zei, ze is een egoïstische slet en ik wil niks meer met haar te maken hebben!' 'Weet je dat zeker? Vraagt Liam terwijl hij zijn hand op mijn schouder legt. 'Ik bedoel, jullie zijn al zo lang beste vriendinnen.' 'Ja, ja ik weet het zeker. Je bent niet de eerste die ze van me af probeerde te pakken.' Liams ogen worden groot. Hij wil iets zeggen, maar ik ben hem voor. 'Laten we nou maar terug gaan! Marieks zit mijn make-up nog goed?' Marike loopt op me af en veegt de uitgelopen make-up weg. 'Perfect!' Ik glimlach naar haar en haak mijn arm aan die van haar. Samen huppelen we naar de uitgang van het park. Liam en Louis lachen ons eerst uit, maar doen ons daarna na. Ze komen naar ons toe gehuppeld en Liam haakt zijn arm aan de mijne. Zo huppelen we met z'n vieren lachend en zingend terug naar het feestje.

Heeeejjjj halloowwww
Sorry dat het zo lang duurde maar ik had niet echt veel tijd :(
Nu heb ik vakantie (YAY) en ga ik vaker uploadennn
Vinden jullie het nog leuk? Commentaar is altijd welkom!

XOXO, Ann