Ayaw kong makita si kuya dahil baka masaktan ko lang ulit sya. Hindi na din ako pumasok sa morning subjects ko dahil wala ako sa mood at naisip ko na pumasok na lang sa night class ko. Which will start at 6:30 P.M.
Nag lakad lang ako papasok dahil magulo pa kasi ang isip ko at ayaw kong i-take yung risk sa pag da-drive baka mabangga lang ako. Pag dating ko sa Academy ay malakas na ang ulan. Magmula umaga at hanggang ngayong gabi ay hindi parin tumitigil ang ulan.
"Ang lamig" bulong ko at napatigil ako sa paglalakad nang nasa tapat na ako nang garden nang Academy.
Bakit ang daming students na nag papaulan? At bakit nandito sila ngayon sa garden? Usually kasi walang studyante ang pumupunta dito.
"OH MY GOSH! ANJAN NA SYA!" tili nang mga babae. Kumunot ang nuo ko at dahil narin sa curiosity ay lumapit ako sa pinag kakaguluhan nila and pagkakita ko duon ay napaatras ako bigla.
"Kuya" bulong ko. Nakatingin naman sya sa akin habang naka ngiti.
Ang gwapo nya. He's wearing a pink tuxido at hindi sya mukhang gay sa color na iyon. Infact, para syang prinsipe. May hawak din syang isang pink na cupcake at it looks so poorly made at halatang hindi marunong ang gumawa. And I'm guessing that he baked it himself at naka luhod sya!
Agad akong kinabahan nang napansin kong namumutla na sya. Don't tell me kaninang umaga pa sya jan? Ang lakas na kaya nang ulan!
" Salamat at dumating ka. I'm so sorry Kitten. I'm not a Prince nor a King. I don't have a throne to offer to you. I can't bow down from my place because I will always be looking up for you cause you're my moon, the moon that I will always love no matter what it looks like." He sighed in relief nang ti itigan nya ako.
"Even if you're not at your perfect appearance. Even if you will only give a little light to my dark and miserable life, I will still love you the same. Kitten, I couldn't make the stars fall for you but I really worked hard to give you the moon that you deserved" masayang sabi ni kuya pero halata sa boses nya na nilalamig na sya at nanginginig na din sya.
Dahan dahan nyang kinuha yung maliit na bilog sa cupcake na hawak nya which was already soaked at the rain water.
"Kitten Senecas Aeneas, Please Marry me again" dagdag pa nya habang hawak ang isang ring na napaka ganda. May ruby iyon na ka-size nang pea and it looks like a freaking red moon!
Nabitawan ko tuloy ang payong ko dahil sa sinabi nya. Lumapit ako sa kanya at niyakap ko sya.
"Kitty? Marry me again?" Pag uulit nya sa tanong nya.
"Kuya tumayo kana please" mahinang utos ko nang hindi nakatingin sa kanya.
"Marry me?" malungkot na tanong nya at unti-unti na akong napaiyak
"Kuya, I'm sorry. Tumayo kana jan. I don't want to see you again dahil masasaktan lang kita. Please kuya, Lumayo kana sa akin" sabi ko at nabitawan nya ang cupcake at singsing na hawak nya.
"Kitty? K-kulang pa ba ang ginawa ko? Did I do something wrong?" bulong nya at halatang natatakot na sya.
Sa halip na sagutin sya ay tumalikod na lang ako at nag umpisang maglakad palayo sa kanya and I didn't dare to look back hanggang sa makarating ako sa gate.
BINABASA MO ANG
Teach me Kuya
RomanceNaranasan mo na ba ang maging obsessed sa isang tao? Naranasan mo na din ba ang mag mahal to the point na handa kang gawin ang lahat para sa taong iyon? Naranasan mo na ba ang mag mahal sa taong kahit kailan ay hindi ka naman kayang mahalin? Paano k...