Vaveyla

Gök Gürültüsü

Saniyeler dakikaları dakikalarda saatleri kovalarken kırmızının tonlarının gökyüzüne hakim oluşunu izledim. Derin nefesler aldım ve düşünmeye başladım o röportajı yapamazdım yıllar sonra hiç beklemediğim bir anda karşıma çıkmasını bile hazmedememişken, karşı karşıya oturup konuşmak !! Henüz o kadarına hazır değilim.. Saatime baktığım da yedi buçuğa geldiğini gördüm Ali'nin gösterisi sekizde ve bu gidişle geç kalacağım, hemen kendime çeki düzen verip okula doğru yol almaya başladım.

...

''Ali çok yakışıklı olmuşsun hayatım''

''Teşekkür ederim Eftelya teyze''

Ali henüz birinci sınıfta ve bu gün için sınıfça olan gösterilerine geldik, benim güzel kızım da arkadaşının gösterisi için özenle süslenmiş aynı okuldalar ama Alara bir yaş küçük olduğu için okulda çok sık karşılaşamıyorlar ve minik cadı bu durumdan bir hayli muzdarip.. Onu izlerken yüzümde oluşan tebessüme engel olamıyorum şu hayattaki tek doğrum ve gerçek anlamda o olmasa ne yapardım hiçbir fikrim yok, daldığım düşüncelerden Baharın bana seslenmesiyle sıyrıldım.

''Tatlım iyi misin sesleniyorum ama dalıp gitmişsin''

''İyiyim sadece yorgunum biraz, Koray nerede kaldı ?''

''Yolda ama trafik varmış umarım yetişir''

''Merak etme oğlunun gösterisini kaçırmaz o''

Koray ve Bahar üniversiteden en yakın arkadaşlarım her zaman yanımda olup bana destek olmaktan bir an bile kaçınmadılar ikisinin de yeri bende çok özel ve oğulları Ali gerçektende böyle bir anne babaya sahip olduğu için çok şanslı..

''Eftelya sen de bir şey var ve bana anlatmıyorsun, çabuk dök eteğindeki taşları!! En yakın arkadaştan bir şey saklanmaz çarpılırsın bak !!''

Bana kızıyormuş gibi görünmeye çalışırken bile çok tatlı, mutsuz olduğum zamanlarda beni güldürüp kafamı dağıtmamı sağlamayı her zaman başarmıştır canım arkadaşım. Yüzümdeki tebessümle Bahar'ın çatmış oldu kaşlarına baktım.

''Erken yaşlanırsın güzellik çatma kaşlarını''

''Hİİİİ Allah korusun be saçmalama, asıl sen erken yaşlanacaksın bu gidişle,' yüzü sirke satan sensin tatlım ben değil ' hahhahah''

''Olabilir her yaşın bir güzelliği var''

''Valla ben otuz yaşımdan sonra olan güzellikleri istemiyorum tatlım kalsın''

''Ooo hanımlar geldiğimi dahi göremeyecek kadar önemli ne konuşuyorsunuz?''

Koray'ın sesiyle oturduğumuz yerden kalkıp selamlaştık Ali de babasının geldiğini görünce koşarak yanımıza geldi ve babasının kucağına atlayıp sarıldı.

''Baba gelemeyeceksin sandım''

''Sadece trafik vardı aslan parçası, ayrıca bu gösteriyi asla kaçırmazdım''

Benim miniğimde koşarak geldi Koray amcasının yanına ve hemen sarıldı. Koray amcası da onun önünde bir elini beline koyup diğer eliyle hemen referans yaptı.

''Prensesim bu gün her zamanki gibi çok şıksınız'' Alara kahkaha atıp kıvırcık saçlarını geriye savurdu ve dizlerinin biraz kırdı.

''Teşekkür ederim majesteleri'' hepimiz onların bu haline gülmeye başladık.

Onların bu haline gerçekten bayılıyorum ve Koray'ın Alara'yı Ali'den hiç ayırmaması onların arasındaki iletişimin bu kadar güçlü olması beni çok mutlu ediyor. Kendi ailemin yokluğunu hissetmememin bekli de tek sebebi onların dosttan da öte ailem gibi olmaları, onlara sahip olmak hayattaki en büyük şanslarımdan birisi.