Vaveyla

Güven !

Gözlerimi açtığımda karşımdaki beyaz duvarla karşılaştım. Yattığım yerden doğruldum en son hatırladığım arabada uyuya kaldığımdı kim taşıdı beni buraya? DEVRİM!! Neden uyandırmıyorsun ki sanki, sorarım ama bunun hesabını ben sana. Saatime baktığımda yediye geldiğini gördüm eminim Alara çok merak etmiştir off hayır yani nereye geldiğimizi bile bilmiyorum arabamda orada kaldı ayrıca bu başımdaki ağrı neyin nesi ya çatlayacak gibi.. Üstümdeki pikeyi öbür tarafa atıp yataktan kalktım ve kapıya doğru yürüdüm ve o sırada kapı açıldı.

''Uyan-''

''Sen neden beni uyandırmıyorsun ya off-'' aniden başıma giren ağrıyla geriye doğru sendeledim Devrim hızlıca yanıma gelip kolumdan tuttu.

''Bırak kendim hallederim'' dedim ama nasıl halledeceksem düşüyordum, kolumu ondan çekip yatağa doğru ilerledim ve oturdum.

''Ne oldu bir anda iyi misin?'' dedi. Ellerimle başımı ovmaya başladım ani giren ağrı şuan yerini daha hafif bir ağrıya bırakmıştı. Sorusunu yanıtsız bırakıp konuşmaya başladım.

''Çantam nerede?'' nereden aldığını görmediğim çantayı yatağın üzerine bıraktı bende içinde telefonumu aldım ve evi aramaya başladım.

''Alo''

''Selma''

''Eftelya han-'' telefonun el değiştirmesiyle küçük cadımın beni merak etmiş olduğunu bir kez daha anladım.

''Annem nerede kaldın ?''

''Bebeğim benim bir işim çıktı Bahar teyzenle birlikteyim merak etme''

''Tamam ama haber vermedin''

''Biliyorum kuzum unutmuşum özür dilerim''

''Tamam Eftelya Hanım affedildiniz'' dedi kıkırdayarak, nedense ondan özür dilediğimde bu onu hemen güldürüyor.

''Teşekkür ederim Alara Hanım, ben ne zaman döneceğimi tam bilmiyorum beni bekleme uyu annecim yarın okulun var''

''Anne neden bende gelmedim hem Ali'yle oynardım''

''Biz evde değiliz tatlım iş için çalışıyoruz Bahar teyzenle yarın gideriz Alilere ya da onlar bize gelir olur mu?''
''Oluuur'' dedi ikna olduğunu anladım, kızıma neredeyse ilk kez yalan söylüyorum başımı kaldırıp Devrim'e ters bir bakış attım hep onun yüzünden!

''Tamam o zaman kuzum dediğim gibi beni bekleme uyu ben geç gelebilirim''

''Tamam annem sen merak etme iyi çalışmalar''

''Teşekkür ederim cimcimem sana da iyi uykular'' dedim ve kapattım telefonu kafamı kaldırdığımda karşı kanepeden bana bakan Devrimile göz göze geldim. Derin bir iç çekip başımı ellerimin arasına aldım ağrı hafifledi biraz daha iyiyim.

''Niye beni buraya taşıdığını sorabilir miyim acaba uyandırabilirdin'' dedim yorgunluğum sesime yansımıştı resmen.

''İyi misin sen başın mı ağrıyor'' yok yani gerçekten ya bu adam sağır ya da ben Türkçe konuşmuyorum, ya sabır!

''Devrim bir soru soruyorum cevap versene ayrıca Alara merak etmiş neden daha önce uyandırmayı düşünmedin yani gerçi senden düşünmeni beklemek biraz ironik ama yinede sormak istedim.''

''Hemen tırnaklarını çıkart bende nerede kaldığını merak ediyordum'' dedi alaycı tavrıyla, kaçıncı sabrımı çektiğimi bilmiyorum ama bu adam sayesinde evliya olurum ben iki vakte kadar orası kesin yani.