Vaveyla

Umarım!

HATIRLATMA

Odama doğru ilerleyip kapıyı açtım, karşılaştığım kişi elimdeki kahveyi yere düşürmeme sebep oldu ve bir adım geri sendeledim.

''Devrim''

HATIRLATMA SON

...

''İyi misin'' diyerek oturduğu koltuktan kalkıp yanıma doğru gelmeye başladı.

''İyiyim bir şey yok yere döküldü, ne işin var burada ayrıca neden odamdasın?'' dedim anın şokuyla.

Aramızda birkaç adım mesafe bırakarak durduğunda onu inceleme fırsatı buldum. Üstündeki koyu renk kot pantolonu ve giydiği kazağıyla her zamanki iş halinden farklı ve eskiye göre birazda sakal bırakmış. Dört yıl boyunca görmememe rağmen tanıdığım Devrim'den çokta farklı değil.

''Tamam bir hoş geldin beklemiyordum ama bu karşılamada beklediğim bir şey değildi'' dedi yüzündeki alaycı ifadesiyle ve bu tavrı, benim daha demin ki şaşkınlığımı bir kenara atıp sinirlenmeme sebep oldu.

''Hiç hoş bir karşılaşma olmadığı için hoş geldin diyemeyeceğim kusura bakma ayrıca bu odaya girme hakkını sana kim verdi röportaj Cuma günü.''

''Sekreterinin olmadığını gördüğümde burada beklememin bir sakıncası olmayacağını düşündüm sonuçta ilk kez karşılaşmıyoruz Eftelya sakin ol biraz''

''Ben gayet sakinim Devrim bir daha habersiz gelme ilk kez karşılaşmıyor olsak da bu tip sürprizleri sevmiyorum bundan sonra bunu dikkate al lütfen''

''Peki kusura bakmayın Eftelya Hanım'' her zaman ki alaycı gülüşünü yüzüne takıp söylediği cümleye karşı gözlerimi devirdim.

Anlamıyorum yani bunca yıl sonra karşıma çıkıp nasıl bu kadar rahat olabiliyor. Her zaman ki Devrim de diyebiliriz buna her zaman ki maskelerinden biri işte off umursama Eftelya sadece amacı neyse bir an önce ulaşsın ve gitsin bırak. Yavaş adımlarla yerime geçtim ve üstümde ki montu çıkarttım yerime oturduğum da onun hala aynı yerde durup bana baktığını gördüm. Ona baktığımda oda bakışlarını üzerimden çekip karşımdaki koltuğa oturdu. Sanırım uzatmadan konuya girmek en iyisi zaten şuan karşı karşıya olmak bile canımı yeterince sıkıyor.

''Geliş nedenin?'' dedim sorgulayan bakışlarla.

''Dört yıl boyunca hiç değişmemişsin hala aynı açık sözlülük tebrik ederim''

''Uzatmaya gerek yok, bu şirkette yeniyim ve sadece bana verilen işi yapıyorum bu röportaj ve açılış işini yapabilecek olan yerine görevlendirebileceğin bir sürü kişi var.'' dedim oda yerinde biraz doğruldu ve mavinin en koyu tonu olan gözlerinde ciddi bir ifade oluştu.

''Bunu dışarıda bir yerde konuşalım hem anlatmak istediklerim var sana''

''Bizim seninle iş dışında konuşacağımız hiçbir şey yok bunun içinde en uygun yerdeyiz zaten, evet seni dinliyorum''

''Anlatacaklarım önemli ve daha sakin bir yere gitmemiz daha iyi olur''

''Peki benim seni dinlemek isteyeceğim kanaatine nasıl ulaştın Devrim merak ediyorum'' dedim arkama yaslanarak. Gerçekten onu bir yerde oturup dinlemek falan istemiyorum anlatacakları da umurum da bile değil.

''Alara hakkında ve evet dinlemek isteyeceğin bir konu'' dedi gayet ciddi bir ses tonuyla.

Alara'nın ismini duymamla yerimden kalkmam bir oldu.

''Biz seninle benim kızım hakkında hiçbir şey konuşamayız gayet açık belirttiğim gibi benim kızım ve benden başka kimseyi ilgilendirmez hele ki onu bırakıp gitmiş olan bir kişiyi asla''