BÖLÜM 4/ İkinci Yalan

107 11 4
                                    

Multimedya Arya.

Aryayla iyi bir fiyata anlaşmıştık. Uyandığımda etrafı izledim. Salonda neden uyumuştum. Telefonuma el uzattım. Saat ikiydi. Haftasonu bu saatte uyanmam normaldi. Telefonumda 32 arama 1 mesaj. Gözlerim büyüyerek doğruldum ve aramalara girdim. Hepsi gizli numara.

'Aradığımda aç Uraz. Sesini duymama izin ver.' aradım numarayı Çaldı ama bu arama gerçekleştirilemiyordu. Ama gizli numara aradı. Açtım.

"Sonunda açtın. Açtığın için teşekkürler nasılsın?"

"Saçmalamayı kes"

"Sesini duydum. "

"Kimsin sen!"

"Sakin ol. Biriyim işte."

"Biri olman benim için birşey ifade etmiyor."

"Kim olduğumu söylesemde birşey ifade etmeyecek ki."

"O zaman rahat bırak beni. Mektupların ve seninle yeteri kadar uğraştım. Her kimsen. Rahat bırak beni."

"Seni bırakayım mı?"

"Mümkünse. Çok sevinirim."

"Ama sen vedaları sevmezsin. Sevdiklerinden vazgeçemez insan."

"Sevdiğim HİÇbiri yok ki. İyi günler." dedim ve kapadım telefonu.

-

Kahvaltıdan sonra evime gittim. Eski evime. Anne ve Babama. Zili çalınca direkt açıldı. Annem üzerinde yamuk ve kırışık bir gecelik. Saçları dağınık. Terler içinde nefes nefese. Akmış makyajı. Görünüşü ne yaptığını açıkça belli ediyordu zaten.

"Ay oğlum gelmiş. Bir boka da yarasa. Ne işin var burada senin?!"

"Sadece-"

"Defol git. Beni ihtiyaçlarımdan mahrum bırakıyorsun." dediğinde iğrendim annemden. Birkaç adım gerileyip tükürdüm ayaklarına. Suratıma kapıyı kapattı. Beni dünyaya bu kadın mı getirmişti? Gerçekten utanıyordum. Uzaklaştım oradan. Onlardan nefret etsemde kopamıyordum. Neden geldim ki sanki?!

Eve girdim. Telefonum çaldı. Aryaydı.

"Efendim?"

"Eee kahraman. Ne yapıyorsun bugün?"

"Çok meşgulüm." şuan en son istediğim şey Aryanın çenesiydi.

"Hadi ya. Bende birşeyler yaparız diye düşünmüştüm. Aaaa! Buldum. Benimle kafeye gelsene. Garsonum. Gece vardiyam var. Sıkılırım be-"

"Arya meşgulüm."

"Peki o halde. İyi tatiller."

"Sanada" dedim ve kapattım suratıma telefonu. Sinirle soludum ve çıktım odama. Aynada kendimi inceledim. Suratım neden asıktı ki hep. Neden bu kadar iğrenç insanlar vardı. Annem. Hani anneler dünyada görülebilen meleklerdi? Ayaklarının altında cennet denen yer yatmaz mıydı? Telefonuma gelen mesaj sesi ile aldım telefonu elime. Aryadan bir mesaj. Açınca beni gülerken çektiği resmi gördüm. Sinirlerim bozulurken telefonu sertçe bıraktım sehpaya.

-

Tatilin son günü sinemaya gittim. Ve gişede
Arya ve bir çocuğu gördüm. İkisinin dudakları birleşince ve Aryanın elinde 200 lirayı görünce şok olmuş bir şekilde arkalarında bekledim. Baktım dudakları birbirinden ayrılmıyor

"İşiniz bittiyse geçebilir miyim?" Arya beni görünce çocuğu itti ve 200 lirayı cebine soktu.

"Uraz-"

ARAZ-Kirli AdamHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin