5. Stop

156 2 1
                                    

Na een slapeloze nacht sta ik op en begin te herhalen. Geschiedenis pff het stomste vak ooit! Ach ja. Ik ben klaar en ik douch en kleed me aan. Een beetje mascara en klaar. Snel pak ik nog een appel en ik vertrek naar school. Ik kijk goed rond want ik wil niet dat ze me weer komen halen. Op school zie ik direct Caroline staan.

"Ey Rosse!" (Nee ik pest haar niet ze is een vriendin)

"Hey hey blondie!" Zei ze terug.

"En gaat het lukken?"vroeg ik

"Ja zal wel moeten hé"

Samen gaan we naar de refter. Dar staan Anouchka en Stephane al te wachten. Het exaam begint. Ik ben klaar en ik geef af. Ik begin na te denken over de stemmen of ik ze niet ken. Wie zouden ze zijn en wat moeten ze van mij?

"BOE!"

Ik schrik en ik val bijna van mijn stoel.

"He he rustig maar ik ben het" zei Stephane. "Kom we gaan naar buiten."

Ik knikte en volgde hem naar buiten.

"Is er iets? Vraag Stephane direct als we alleen staan.

"Nee er is niets, ik ben gewoon wat moe meer niet" zei ik snel

Hij heeft veel te snel door als er iets is met mij. Hij kijkt me even aan en pakt dan mijn hand vast en trekt me naar buiten.

"Ik zie je morgen hé" zei ik

"Ja goed leren he" zei Stephane

Ik knikte en vertrok. Weeral kijk ik heel de tijd rond en achterom. Ik heb echt schrik van die mensen. Ik probeer me te concentreren op de lyrics van het liedje dat ik nu luister. (Blink182- I miss you) ~You can Always find me~ Ik dwaal af met mijn gedachten.

*flashback*

"Ok laatste vraag, heb je broers of zussen?" Vroeg de stem met een krak

"Nee ik ben enig kind" zei ik na een tijdje.

"Ok dank je om mee te werken" de stem kraakte. Het leek alsof de stem bijna ging huilen.

*einde flashback*

Hmm dit is echt raar waarom moet die stem bijna wenen.

"STOP!"

Ik schrik en ik blijf verstijft staan. Ik durf niet te kijken en ik doe mijn ogen dicht. Zouden ze me weer komen halen?

Little sisWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu