Ik stop met stappen. Ik voel een hand aan mijn schouder en in verstijf helemaal. De hand draait me om. Ik hou mijn ogen dicht want ze gingen met toch altijd blinddoeken.
"Waarom doe je je ogen nu dicht?"
Ik doe mijn ogen open en Stephane blijft me aankijken.
"Ik schrok gewoon" zei ik.
"Je bent bang van iets of iemand hé" zei hij rustig
Ik knikte maar.
"Ok dan doe ik je naar huis, kom spring maar achterop mijn fiets."
"Spring maar achterop op bij mij, achterop mij fiets" zingen we tegelijkertijd. (Gers Pardoel- Bagagedrager)
Ik lach, sputter niet tegen en ga zitten. We komen bij de baan aan waar ik gisteren ben ontvoerd. Ik kijk verschrikt rond. We rijden weg en ik zucht. Er was niemand die me wou ontvoeren. Gelukkig maar. We komen aan bij mijn thuis.
"Wil je nog even binnenkomen?" Vroeg ik aan Stephane.
"Nee ik ga naar huis en ik ga leren" ik knik.
"Bedankt om me naar huis te brengen"
"Graag gedaan zegt hij en hij geeft me een knuffel. Dan fluistert hij in mijn oor.
"Als er iets is zeg je het maar hé, ik bescherm je wel" hij laat me los, knipoogt naar me en rijdt dan weg. Ik ga het hem niet vertellen want in heb beloofd om niets te zeggen. Ik hou me altijd aan mijn beloftes.
"Wie was dat?" Mijn mama komt om de hoek kijken.
"Dan was Stephane maar hij is al weg" zeg ik
"Ok ga je nu leren?" "Ja ik ga nu beginnen"
Ik ga naar boven en begin te studeren. Als ik alles begrijp ga ik even op mijn computer. Daarna ga ik slapen. Gelukkig droom ik niet
JE LEEST
Little sis
FanfictionEl is een meisje van 17 en woont in Londen. Ze is de zus van een beroemdheid maar de wereld kent haar niet echt. Haar ouders hebben haar altijd beschermd. Overbeschermd.
