Ik sta op en overloop de leerstof. Ik ga naar school en maak mijn examen. Stephane kijkt me ongerust aan maar ik lach en zeg dat het goed gaat nu. Hij lacht terug. Ik ga naar huis en zet mijn koptelefoon op. In neurie zacht mee. Mijn gsm gaat ineens af. Ik pak op .
E: El
O: onbekende
E: "hallo?"
O: "kom nu naar het park"
Dat was het gesprek. Ik ben wat bang maar ik ga toch. Misschien doen ze me anders iets aan. Ik laat niets weten aan mijn ouders. Ik moet dus nog een smoes verzinnen. Ik kom aan in het park en mijn gsm gaat weer. Ik pak op.
E: "hallo?"
O: "ga naar de vijver en doe de blinddoek om en blijf daar staan."
Gesprek beïndigd. Ik doe alles wat ze vroegen. Ik zucht en ik doe de blinddoek om. Ik moet niet lang wachten tot ik een stem achter me hoor.
"Hey kan je je omdraaien?" Vraag een zachte stem. Ik doe wat de stem vraagt.
"Ok goed kom maar naar hier"
Ik stap rustig naar voor. Voetje voor voetje.
"Prima je doet het goed. Je vertrouwt me" zegt de stem opgewekt.
Ik lach en val voorover over iets wat ik niet zie, natuurlijk want ik heb een blinddoek op. Ik lig niet op de grond. Ik voel enkel 2 sterke armen om me heen.
"In heb je rustig maar" zegt de stem sussend.
"Ik moet weer en paar vragen stellen." zei de stem ook nog.
Ik knik en ik beantwoord de vragen.
"Zijn je ouders beschermend?" Vroeg de stem
"Ja heel erg, ik moet nog een smoes verzinnen." Zei ik
"Daar is al voor gezorgd" zei de stem. "Kan je soms ergens heen zonder je ouders?"
'Nee eigenlijk niet" zei ik
"Ok, kan je voortaan niet met je beste vriend nar huis gaan?" Vroeg de stem
"Ja dit was eenmalig" ze weten precies wel veel over mij.
"Vertrouw je me?" Vraagt de stem aan me. Ik twijfelde want ik heb hem nog niet gezien en ik ken de naam niet. Toch voelde het vertrouwd toen ik viel en werd gevangen.
"J j ja" stotter ik.
"Ok wil je morgen naar het park komen? Bij het open veld" vroeg de stem nog
"Ja ik zal er zijn." Het was morgen toch vrijdag dus waarom niet.
"Ok ik zie je dan, weet je nog wanneer je je blinddoek mag afdoen?"
Ik knik "ja bij gefluit."
Ik kreeg geen antwoord, de stem is weg. Ik hoor iemand fluiten en kijk rond me heen. Weer niemand. Ik ga naar huis. En ik leer voor het laatste examen van dit jaar.
JE LEEST
Little sis
FanfictionEl is een meisje van 17 en woont in Londen. Ze is de zus van een beroemdheid maar de wereld kent haar niet echt. Haar ouders hebben haar altijd beschermd. Overbeschermd.