Unlucky Cupid (Cupid Series #1) Published under Pop Fiction

Chapter 18: I'm not Juliet

Chapter 18: I'm not Juliet

***

"Ano ba yan guys! Ayoko ngang mag-portray kay Juliet! Tch!" I crossed my arms. Nakakainis! Sabi't ayokong maging lead character eh. Kainis talaga! Sinasabi ko na nga ba eh. Tsk tsk!

"Eh sino pa bang ibang gaganap?" tanong ni Sharlyn.

"Malay ko. Basta wag ako! Please?" Ayoko talaga. Please no no no!

Isa nalang ang tanging paraan para makaiwas sa gulong 'to.

"Guys! Ako na lang ang leader ha? Wala nang aangal." I announced. Dahil pag ako ang leader, wala silang choice sa mga ipapagawa at sasabihin ko. Kailangan nilang sumangayon without hesitation. Iba na talaga pag mautak. Heaven to the yes!

"Akala ko ba ako?" sabat ulit ni Sharlyn.

"Tsk! Ako na nga eh. Tapus ikaw na lang si Juliet." magsasalita pa sana siya kaso siningitan ko kaagad. "Hep, hep! Wag kang kokontra. Or else..." I shot her a playful glare. Di ako masungit, fyi. :)

"Okay, sige sige." halata sa muka ni Shar ang pagka-inis. I understand naman, kasi kung ako nga ayaw din eh. Pero no choice siya, ayoko kasi talaga eh. "Pero dapat mataas ang grades ko dito ha? Kaya pag-igihin mo ang pag-direct, Kath." dagdag nya. Iba na talaga pag Salu. Tch.

"Oo na. Ako pa." then nag-pogi sign ako. Yes. I'm pogi, got a problem?

Napagusapan na din namin kung sino ang Romeo. And as expected si Kenneth yun. Tss! Ano pa bang magagawa ko? Alangan namang makipag-talo pa ako dito sa mga fangirls ni Kenneth. Ano ba yan, may sariling fans pang nalalaman eh!

Since araw araw naman kaming may English period, nagiging maayos naman yung play namin. At the end yung magiging resulta daw ng play namin ang magiging grade namin sa periodical test namin, kaya naman lahat kami sobrang busy. Sa paulit-ulit naming pagre-rehearse eh nakakabisado ko na yung lines ng mga characters lalo na yung kina Romeo at Juliet. Paano ba naman kasi, maya't maya gustong mag-rehearse ni Sharlyn. Mukhang may nasesense ako ah.

"No! Not like that Kenneth. Ayusin mo naman. Okay?" pagsaway ko kay Kenneth. Para kasing nawiwindang si Kenneth ah. Spaced-out sya masyado. Tch.

"I can't do this." nakatungong sabi ni Kenneth.

"Anong problema?" tanong ni Sharlyn kay Kenneth, pero hindi naman sumagot. Tiningnan ako ni Sharlyn na para bang tinatanong kung anong meron. I just shrugged, I don't know either. "Katherine Villanueva naman kasi! Sabi nang hindi bagay sakin maging Juliet eh. Ikaw nalang kasi!"

"Na-uh!" I shook my head. A-yo-ko! Pati, anong di bagay sa kanya? Okay nga yung projection ng voice nya eh, yun nga lang sumasablay minsan sa gestures. Pero all in all okay naman, wala masyadong mali. "Okay lang kaya Shar. At wag ka nang mag-inarte dyan Kenneth. Lahat tayo dito nahihirapan okay? Kaya nga GROUP presentation, diba? Now, umayos na. Pwede?" sumunod naman sila lahat.

"Act two, scene one. Action!" To the highest level ang pag-career ko sa pagiging director, oha!

"Can I go forward when my heart is here? Turn back, dull earth, and find thy centre out." Exclaimed Romeo—este ni Kenneth. Kung tutuusin, nakaka-in love ang boses nya. Boses lang naman, kaya sana naging boses na lang siya. Swerte ng taong kakantahan nito. Eeeep! Back on the scene.

Sumunod naman na lumabas sa scene sila Benvolio at Mercutio na naipo-portray ng dalawang makulit naming classmate. Pero in this play, ang seryoso nila. Wooh! Lucky to have them like this.

"Next scene!" Umalis na yung dalawa. My favorite part na! "Act Two, scene two; Capulet's Orchard. Action!" I yelled.

"But, soft! what light through yonder window breaks? It is the east, and Juliet is the sun." entered Kenneth.