Harunun kıyafetleri için mediaya bakabilirsiniz...
***5 YIL sonra*
khun: hadi ama Haru evleneli 5 yıl oldu... Artık bi bebek hak etmiyormuyuz?
Khun görmüyor musun? İşlerin en yoğun ve zirvede olduğu zaman şimdi bebek filan işin içine girerse şirket ne olacak hıh? Hem belki evliliğimiz gibi pat diye olur neden acele ediyosun?
Khun: Görmüyosun heralde Chan ve So Min bizden sonra sevgili oldular ama bizden hızlı ilerliyorlar Chandan önce bi tane çocuğumuz olsa olmaz mı? Hem sana benzese senin kadat çalışkan ve tatlı olsa olmaz mı...?
Oyy oyyy kıyamam ben sana herşeyin zamanı gelir bitanem sadece biraz sabret...
***
Evet en son günden sonra tamı tamına 5 yıl geçmişti koca 5 yıl... O gün odama giren Khundu sabahtan beri nerede olduğunu bilmeden beklemiştim aynı zamanda endişelenmiştimde Khun içeri girdiği zaman - hiç bişey söyleme kızgınsın sinirlisin bu gün sıkıntıdan patladın onu da biliyorum sadece benimle gel... Resmen bütün duygularımı bilmişti işte bu adamın bu yönünü de çok seviyordum gözlerimi bakıp her duygumu anlayıp içime giren tek insan beni yargılamadan seven tek insan... O bunları söyledikten sonra manasız manasız yüzüne bakıp sadece peşinden gitmiştim beni arabaya bindirip uzak bi yere götürmüştü... Özel kapatılmış bi mekanda ama tam olarak mana verememiştim neresi olduğuna... Yol boyunca zaten hiç bişey soramamıştım çünkü tek yaptığı sırıtmaktı bi yanım ahhh yeter artık şu sırıtışını kesmesini söyle dese de öbür yanım en sevdiğin özelliği unuttun mu? Sana odaklanmamışken izle işte diye birbiriyle kavga ederken ikisini de seçmeyip camdan dışarı bakmayı tercih etmiştim etraf yeşil ağaçlarla doluydu mükemmel masmavi gökyüzü ile birleşincede nefis bi ortam oluyordu ve bu benim içimi rahatlatıyordu...
Arbadan indiğim zaman elinde iki tane kıyafet kabında kıyafet vardı ne olduğunu tam anlamasamda küçük bi çocuğa sahip çıkarcasına elimden tutup beni de peşinden sürüklüyordu... Mekana girdiğimiz zamanbi odaya işaret edip elindeki kıyafet askısından biri bana uzatmıştı ve - üstüne bu giy ve çık seni bekliyorum demişti... İşin iyice karıştığını düşünüp sadece dediğini yapmıştım... Kıyafet kabının fermarını açıp baktığım da ağzım bi karış açık kalmıştı çünkü bu elbise aslında gelinlik gibi ama gelinlik böyle renkli olmazdıki... Herneyse diyip zar zorda olsa elbisenin içine girebilmiştim... Kapıyı açıp çıktığım da kapının dışında Khunla karşılaşacağımı düşünürken gül yapraklarıyla yapılmış bi yolla karşılaştım ilk başta ne kadar şok olsamda tek yaptığım yolu takip etmekti... Yolun sonuna geldiğim zamann Khun karşımda ve diğer herkes buradaydı... Ben burda ne yapıyorum diye kendime sorarken Khun beni düşüncelerden ayırıp... - sürprizzz bu günn evleniyoruz demişti istemsiz gözlerim kocaman açılmıştı hiç bişey diyememiştim çünkü bu kadar erken hayal etmiyordum. Nikah düğün eğlence herşey olmuştu ve gerçekten Khun böyle işlerden çok iyi anlıyordu herşey rüya gibiydi ve o prenslerden daha yakışıklı olmuştu... Yani o gün şirkete gelmesinin nedeni düğün işleriyle uğraşmakkmış... Böyle evlenmiştik pat diye çok eğlenceliydi... Chan ve So Mine gelirsek, Chanın So Mine verdiği dersler sayesinde iyice yakınlaşmışlardı ve çıkmaya başlamışlardı bile her yere yapışık ikiz gibi gidiyorlardı... Chanın dersleri bitince So Min ünlü mimarlardan olmuştu ve şirketimiz bit sürü iş kapıyordu bu arda So Minin ilhamına gelirsek onun ilhamı ne müzik ne de benim dostluğum olmuştu malesef ama dostluğum onun ilhamı için yeterli olmamıştı onun ilhamı Chan olmuştu... So Jin deli arkadaşım ismini andıkça bile gülümsememe sebep olan melek... So jim Amerikaya gittiği zamanlarda biriyle tanışmış ve zaten konuşuyormuş ama benim hastalığım tekrar ortaya çıkar diye yanımdan ayrılması gerektiğini söylememiş ben Khunla evlenince fırsattan istifade diyip 3 ay sonra evlendi ve şuan Amerika da yaşıyor bi tane de kızı oldu gerçekten So Jin gibi ve çok tatlı... 5 yıl içinde bir sürü şey yaşamıştık, yaşamıştık ama bu Khun ve benim sevgimden hiç bişey götürmemişti...
***
Khunun odasına gidip kapısını çaldım içeride dosyaların arasında kaybolmuştu herçekten bu aralar çok yoğunduk... Hayatım yaşıyor musun?
Khun: söyle bitanem yaşıyorum işler baya yoğun biliyosun
Ben bu gün eve erken geçiyorum başım çok ağrıdı
Khun: istersen bende geleyim seninle?
Yok yok sen kal arabam zaten aşşağıda giderim ben sana kolay gelsinn
Khum: tamam nefesim seni seviyorum
Bende seni seviyorum canımıniçi...
***
Harudan yaklaşık 3 saat sonra şirketten çıkabilmiştim bi yandam da aklım onda kalmıştı... Biran önce evimize gitmek istedim... Arabayı binip eve gitmek hiç bu kadar kısa sürmemişti... Eve vardığımla kapıyı kendi anahtarımla açmıştım Haru uyuyordur diye ama karşımdaki masayı görünce şok olmuştum mükemmel bi masa ve gayet kendine özenmiş bi Haru vardı karşımda. ilk aklıma gelen hangi özel günü unuttum olmuştu...?
Hiç bi özel günü unutmadın bitanem
Khun: Karşıma geçmiş bana gülüyordu da düşüncemi mi okumuştu...
Düşünceleri okuma gibi bi yeteneğim yok bitanem sadece tahmin ediyorum
Khun: şakaa iki düşüncemide okudun ama?
Ahahja gerçekten mi kıyamam sakin ol
Khun: bunlar ne için o zaman? Bana yavaş yavaş yaklaşmaya başlamıştı ve elimi karnına yerleştirmişti...
Sıkı dur sana iyi bi haberim var... Artık bizzz 5 kişilik bi aileyiz!!!
Khun: be be beş derken? Nasıl yani
Üçüzlerimiz oluyor Khunnn...
Bu zamana kadar takip eden herkese teşekkür ederim So Min ve Haru ikilisinden bu kadar umarım sonu iyi yazmışımdır ve beğenirsiniz bu zamana kadar okuyan bütün okuyucularıma teşekkür ederim be Unutmayın kendinize cici cici bakınnn
Önemli olan kalpteki sevgi ve dostluk, aşk sizi pat diye bulur ama dostluk için sağlam köprüler inşa etmeniz gerekir ....
