Allah 'ım sabır ver bana Ya Rabbim. O kadar çocukla uğraşıyorum Aslı kadar çocuk ruhlu olanını görmedim. Bu kız beni deli ediyor. Neyse ki arkdaşlarıyla buluşmaya gidiyor. O yokken başımı dinlerim. Ayaklarımı masaya uzatıp film falan izlerim.
"Aslı sakın geç kalma!" içimdeki ablalık ruhumu ortaya çıkarmıştım. Ara vermeden lafıma devam ettim. "Aslı başını sakın belaya sokma!"
"Tamam ablacım" odadan çıktığında beyaz elbise içindeydi. Biraz süzdükten sonra
"Dediklerimi sakın unutma Aslı. Seni evde tek parça halinde görmek istiyorum"
"Of abla tamam. Hadi ben çıktım." Yanağıma buse kondurduktan sonra evden çıktı. Ben derin bir iç çekerek mutfağa geçtim.
Ne zaman böyle evden kaçarak çıksa, başına bir iş açıyor.
Mısır patlatıp salona geçtim. Ayaklarımı masaya uzatıp film açtım. Azıma hem mısır atıp, hemde film deki karakterlerin kıyafetlerini eleştiriyordum.
Yavaş yavaş göz kapaklarım ağırlaştı. Filmin sonunu çok merak ediyorum ama çok da uykum var. Daha sonra izlerim bahanesiyle kendimi uykunun kollarına bıraktım.
Kapının çalmasıyla uyadım. Havanın kararması evin içinede yansımıştı. Lambayı açtıktan sonra kapıya baktım.
Kapıyı açmamla şok geçirmem bir oldu. Aslı ağlıyor ve ayakta zor duruyordu. Arda Aslı yı tutuyordu. Onları öyle görünce başımdan aşağı kaynar sular döküldü.
Arda nın yardımıyla birlikte Aslı yı yatağa yatırdık. Arda ile kapıya dogru yürürken Kafamda bir çok soru vardı. Hepsine bir açıklama bekliyordum.
