Second Chance (Completed)

Chapter 4

ALEX'S P.O.V.

Nandito na ngayon ako sa library.

Mag-uusap daw ehh. Tss
-__-

Di pagbigyan, total aalis na din naman ako ee.

Kaso ang tagal. -_-

Nakakabagot kaya maghintay.

Nakakapagod ang maghintay.

"Kanina ka pa?" Tanong ni Patrick

Na hingal na hingal.

Aba malay ko!

Tumakbo yata? -_- Tss.

"Nope. Kararating ko lang" sagot ko

"Ah", sagot niya.

So?

Tatambay lang kami dito?

Katahimikan.

Tingin sa kanya.

Tingin sakin.

Titigan ang isa't isa.

Blink blink.

Iwas tingin.

Katahimikan.

Akward. -_-

"Ano/uhm" sabay naming sabi.

Kaya tumahimik na ko.

Hinintay kong sya ang unang magsalita.

"Do you still. Uh. Love.... Me?" Tanong niya

Kaya agad akong napatingin sa kanya.

Anong klaseng tanong yan?

"Do you want an honest answer?", tanong ko pabalik

Oo mahal pa kita.

Mahal kitang gago ka.

"Y.. Yes", sagot niya

Ba't parang nauutal siya? -_-

K. Nevermind. Tss..

"Yeah. I still love you. But I didn't know that loving you can hurt me so bad" sagot ko

Napayuko siya.

Geh. Makonsensya ka.

Lamunin ka ng konsensya mo kung meron.

Kingina.

Sising sisi ako na, nagtiwala ako.

Kasi sa huli, lolokohin at sasaktan lang pala ako. -_-

"Hindi ko alam kung san ako magsisimula. Pero, I want to thank you" simula niya

Wow. You're welcome dude. Tss.

"Thank you for everything. Thanks for taking care of me. Nung mga times, na walang-wala ako nanjan ka. Thank you for accepting me. Salamat kasi tinanggap mo ko kung sino ako. Lahat ng flaws ko, inintindi mo. Thanks for loving me." Sabi niya

Tangina mong luha ka, wag mo kong traydurin.

Wag kang papatak.

"I want to start this, by saying thank you for all you've done for me. Alam kong wala ako sa posisyon para sabihin 'to, 'coz I know how much you are hurt because of me. But, still. I'm hoping that you'll accept it" -Patrick

Alam niyo yung pakiramdam na masakit, kaso di mo mapigilan yung maging masaya?

Na, kahit galit ka sakanya, still natutuwa ka kasi naappreciate niya yung mga nagawa mo para sa kanya.