Huhu. Itutuloy ko to. Kahit tinatamad na ako.
Continuation.
------------------------------------------------------------------
Chapter 8
"Ano bang gagawin ko diyan?" Tss. Di ko naman type yung Loraine na yun eh.
"Ano bang ginagawa sa number?" Jacob.
"Tss." Ako.
"Text mo na malay mo...---"
Pinutol ko agad yung sasabihin niya.
"Malay ko ano? Parepareho lang naman yang mga babae na yan pare! Gusto nila ako kasi kilala ko sa school! Gusto nila ako para sumikat din sila!" Woah.
"Oh. Lalim pare. Lamig lang. Bakit ba ang init ng ulo mo? Ang sabi ko lang naman itext mo. Dai mong sinabe." Jacob.
Sorry naman. Nadala lang.
"Pano ba naman kasi si Dad! Tsaka si Tita Janine. Gusto magpakasal!" Ako.
"Weh? Papa mo? Di nga? Mahal na mahal nun si Tita Kara ah." Imposible naman kasi talagang magpakasal si dad sa iba.
"Alam ko. Tulungan mo naman ako Tol." Ako. I dont want my dad to marry another woman.
"Ayoko niyang iniisip mo pare. Tingin mo palang nakakademonyo na." Jacob.
"Kilalang kilala mo talaga ako. Hahaha.'' Natawa ko dun. But I have a plan. Jacob and I will be partner's in crime. Haha.
"Out ako jan tol." Jacob. Nu-uh-uh.
"No. No. Simple lang naman ang gusto ko. I mean ang plano ko." *evil grin*
Napangiti si Jacob, akala ko ba out siya?
"Oh bakit? Anong nginingiti ngiti mo jan?" Ako.
"Continue...." Whew.
"Ganito. Tulungan mo akong paghiwalayin si Papa at Tita Janine." Ako.
"Grabe naman yan Kent! Imposible naman yata yan." Sabay tayo niya at pinapalo palo pa yung lamesa. Parang mas problemado pa to sakin. Haha.
"Posible yan basta tutulungan mo ako."
Napangiti nanaman si Jacob. Baliw lang?
"Okay okay. Sa isang kondisyon." Jacob.
"Ano? Anything..." Ako.
"You and Loraine." Huh?
"Anong ibig mong sabihin?"
"You'll make Loraine fall inlove with you."
"No!-----" Bastusan lang? Pinutol sasabihin ko?
"At pag pag nangyare yun. Ligawan mo siya. Paniwalain mo siyang mahal mo siya. And then boom! Break her heart Kent." Napanganga ko dun.
Parang ayaw kong gawin yon. Hindi ko alam kung bakit.
Playboy ako. Laruan lang ang tingin ko sa mga babae. Laruang kapag pinagsawaan na ay pwede nang itapon. Laruang hindi kailangan bigyang halaga. At higit sa lahat. Pwedeng gawin kahit anong gusto ko.
Nasanay na akong ganyan palagi ang ginagawa ko. Love? I don't need that. Kaya kong mabuhay ng wala niyan. Bakit? Di ko naman alam ibig sabihin niyan eh. Matawa na kayo, pero totoo sinasabi ko. Nabubuhay ako ng wala yun.
Okay na siguro tong ganito. Ayokong maramdaman yung naramdaman ni Papa. At ayokong maramdaman niya ulit yon.
"Hoy!" Naputol pagdedaydream ko dahil sa sigaw nito. Lakas ng bunganga!
"Ano?!" Ako.
"Deal?" Jacob.
"Teka, pano pag di ko nagawa?" Ako.
"Tama ba yung narinig ko Kent? Nag aalangan ka?" Jacob.
Psh. Sa bagay madali lang naman yun.
"Anyways. Wala pa naman akong naiisip na consequence.....for now. Pero makakaisip din ako. Haha."
"Fuckyou." Ako.
"I love you too. Haha. yuck. Oh ano. Di mo kaya?" Jacob.
Argghhh! Ano ba?Ano ba gagawin ko?! Wala naman sigurong masama kung papayag ako diba? Yun naman talaga ako eh. They know me as heartbreaker. As a cassanova.
Fine.
"I'll do it." Ako
"That's my boy! Kent Santos, goodluck." Jacob.
I don't need that goodluck.
Im Kent Santos, I can do what I want and no one can stop me.
Let the game start. Bring it on!
------------------------------------------------------------------
Alam ko wala na nagbabasa nito. Wala lang, naisip ko lang magdugtong. Haha :) Patulog na ko sana.
Goodnight.. namiss ko din pag update nito. xD
