Book II: HOW WE WILL END UP?

One

Margareth Gonzales

I didn't bother to wait for his approval, at mabilis na pumunta sa nurse station. Humihingal kong inilagay ang kamay ko sa counter, nakunot noo naman ang noo ng dalawang nurse na naka-duty ngayon sakin.

"What happened, M?" Tanong ng isang babaeng british nurse. Di ko siya sinagot bagkus kinuha ang tubig na binigay niya sakin.

Pagkatapos kung mahimasmasan ay tumayo ako ng maayos.

"She's up."

"Great, I believe Doctor Gonzales intuition's correct." Napatingin ako sa red hair nurse na nakatingin sa isang clipboard ng mga papel.

"What? What are you talking about?"

Napalingon silang dalawa sakin.

"She didn't tell you?"

Pinang ikotan ko sila ng mata.

"Why would I ask you if I already knew? Duh, of course not...Aray!" Napangiwi ako ng may humila sa tenga ko. Nilingon ko si Tita na nakasimangot.

"Diba sabi ko sayo na h'wag kang magsalita ng ganyan sa mga nurses dito?"

Inirapan ko siya. "E, naiinis ako...Aray! Tita naman, namimihasa ka na!"

"Bagay yan sayo. So, gusto mong sila mag adjust dahil naiinis ka, ganun?"

"Kasi naman, ba't mo naman kasi di sinabi sakin na may probability magigising talaga siya?"

"I don't want you to spend all your time here just visiting her. You're still studying! Pasalamat ka at second year college ka at hindi ka na nag aral ng two years sa high school dito."

"I don't even care how long I'll study here Tita. Gusto ko lang malaman if she's getting good or not!"

Pinitik niya na lang ang noo ko at ngumiti. "You're changing."

Hinimas ko naman ang noo ko at ngumuso.

"Of course! Change is constant."

"Alright, let's go."Inabot naman ni Hailey yung clipboard na hawak niya kanina kay Tita.

"Thanks, Hail."

"No problem, Doc Gonzales."

Tahimik lang akong sumunod kay Tita sa likod habang katabi niyang naglalakad ang isang nurse.

"Did you already call her Ate, Margareth?"

Tumango ako, kahit di niya nakikita. "Yep, papunta na daw siya dito."