สื่อรักนักปิงปอง2(yaoi) จบแล้ว​

สื่อรักนักปิงปอง2:43

"ฮื่อ...ฮึก"ผมพยายามกั้นเสียงสะอื้นเพราะ กลัวว่าผีจะได้ยินเสียงผมแล้วออกมา โก้อยู่ไหนเนี่ย..เวลามีปัญญาทีไรทำไมผมต้อง นึกถึงโก้ด้วยทั้งที่เราเลิกกันแล้ว
"อื่อ..โก้...อยู่ไหนฮื่อ..."ผมร้องเรียกหาเขา
ทุกครั้งที่ผมต้องการโก้เขามักจะมาเสมอ..แล้ว
ครั้งนี้ทำไมเขาถึงไม่มา
"เฟิร์ส!! เฟิร์ส...อยู่ตรงไหน"โก้ตะโกนเรียก
ผมรู้สึกดีใจมากที่เขาตามมา
"อยู่นี่..อยู่ตรงนี้..อื่อ.."ผมรีบตอบรับพร้อม กับลุกขึ้นหาโก้
"อยู่ตรงไหน มองไม่เห็น"โก้พูดเสียงเขาดัง เข้ามาใกล้ผมเรื่อยๆ
"ตรงนี้..ฮื่อ.."ผมพูดจบโก้ก็หาผมเจอ มือหนาเช็ดคราบน้ำตาให้กับผมทันทีที่ถึงตัวก่อนที่เขาจะดึงผมเข้าไปกอดไออุ่นจากโก้ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
"ไม่ต้องกลัว โก้อยู่ตรงนี้แล้ว"ร่างสูงพูดปลอบ
ก่อนจะเดินนำผมมาจนถึงทางออก
"เพื่อนคนอื่นล่ะ"ผมถามหลังจากออกมาเราก็ไม่เจอใครรออยู่สักคน
"ไม่รู้ โทรถามดิของโก้แบตหมด"โก้บอกกับผม
"ของเฟิร์ส..ของเราอยู่ที่ริว"ผมตอบ
"พูดแบบเดิมก็ได้ไม่ต้องฝืนหรอก แล้วจะเอาไงต่อจะเที่ยวหรือจะกลับ"โก้
"ไม่รู้เหมือนกัน.."ผมยังไม่ได้ลอยกระทงเลย
"งั้น...เที่ยวต่อเถอะไปกับโก้นี่แหละ"โก้พูด ก่อนจะเดินมาจับมือผม ให้ตายเถอะเขาไม่ถาม
ความเห็นผมเลย แต่ก็ดีเหมือนกันได้เที่ยวกับ โก้ในถานะเพื่อนอีกครั้ง
"ขึ้นชิงช้าสวรรค์กันไหมวิวด้านบนหน้าจะสวย"
โก้ชวนผม
"เอาดิ"ผมตอบพร้อมยิ้มกลับ
วิวด้านบนมันสวยจริงๆยิ่งตอนกลางคืนแสงไฟจากสถานที่ต่างๆมันฉายกระจายอยู่ทั่วไปหมด
สูงสี่เมตรถ้าตกลงไปจะเหลือชิ้นส่วนไหมเนี่ย
--^ อากาศเย็นสบายดีจัง ดีกว่าอยู่ในห้องแอร์ อีก ผมหันไปมองโก้ก็เห็นว่าเขาจ้องผมอยู่นาน แล้วแววตาเขาอบอุ่นไม่เปลี่ยนอยากหยุดเวลานี้ไว้จัง
กึ้ง!! O_o
"เกิดอะไรขึ้นอ่ะทำไมมันหยุดหมุนล่ะโก้"ผม
"ผมไม่รู้ผมไม่ใช่ช่างไฟ"โก้ตอบกลับ
"น้องๆไม่ต้องตกใจนะครับไฟดับเดี๋ยวก็มา ใช้เวลาแค่ยี่สิบนาที รอแป๊บนึงนะ"ช่างไฟด้าน ล่างตะโกนขึ้นมา ในที่สุดผมก็หยุดเวลาได้==^
มันใช่ไหมเนี่ยย..
"มองอะไรนักหนา"ผมถาม
"เมื่อก่อนก็มองไม่เห็นเป็นไรเลย"โก้ตอบพร้อมส่งยิ้มมาให้
"แต่ตอนนี้มันไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว"ผมตอบ
"เฟิร์ส..."
"เมื่อไหร่ไฟจะมานะ ช้าจะเลย" ผมรีบเปลี่ยนเรื่อง
"โก้..ขอโทษที่ดูแลเฟิร์สไว้ไม่ได้สักวันเฟิร์สจะ เข้าใจ "โก้พูดพร้อมก้มหน้าลง
"วันนี้เฟิร์สก็เข้าใจ เข้าใจว่าโก้ไม่รักเฟิร์สแล้ว"
ผมเบื้องหน้าไปทางอื่น
"รักดิโก้ยังรักเฟิร์สเหมือนเดิมแต่คบกับเฟิร์สไม่ได้เท่านั้นเอง "
"เราเลิกพูดเรื่องนี้ดีกว่าเดี๋ยวคืนนี้จะเที่ยวไม่สนุก"ผมพูดตัดบทเพราะไม่อยากจะใจอ่อนให้กับเขาคำว่ารักจากปากโก้จะเชื่อได้มากแค่ไหน
"เฟิร์สจะเชื่อหรือไม่ก็แล้วแต่นะแต่โก้ไม่เคยโกหกคนรักตัวเองอยู่แล้ว"ร่างหนาพูดด้วยสีหน้าจริงจังมันทำให้ความรู้สึกผมหวั่นไหวจากที่เตรียมใจมาดีแล้วว่าจะคิดกับโก้แค่เพื่อนได้แน่พอมาได้ยินแบบนี้..มันทำให้ผมต้องไปเริ่มตั้งหลัก ใหม่อีกครั้ง
"แล้วอั้มกับเฟิร์สถึงขั้นไหนแล้ว"
"เรื่อยๆ"ผมตอบอย่างไม่ใส่ใจ
"ถ้าไม่ดีก็เลิกเถอะ"โก้ยุ
"ยังไม่อยากเลิกหรอกเฟิร์สจะคบแบบนี้จนกว่าแฟนเก่าเฟิร์สจะมีคนใหม่"ผม
"อย่าหาเรื่องให้ตัวเองได้ไหม โก้จะไม่มีคน ใหม่หรอกจะรักแค่คนตรงหน้าคนเดียว"โก้พูดอย่างมั่นใจ
"ถ้ารักคนตรงหน้าแล้วจะเลิกหาไรวะ!"ผมเริ่มขึ้นเสียงใส่
"เพราะโก้..ดูแลเฟิร์สไม่ดีพอ" ร่างหนาตอบพลางก้มหน้าลงต่ำ ผมไม่เข้าใจ กับคำตอบเค้าเลยเหตุผลห่วยมากฟังไม่ขึ้นเลย
"ไฟมาแล้วนี่ เดี๋ยวก็คงจะได้ลงแล้ว ไปไหนต่อดี"ผมหันไปถาม
"ลอยกระทงกันเถอะ"โก้บอกก่อนที่เราจะลงจากชิงช้าสวรรค์
ผมเลือกของตัวเองก่อนที่จะหันไปถามโก้ว่าอยากได้แบบไหน
"โก้เอาแบบไหนอ่ะ"ผมถาม
"ก็ลอยอันเดียวกันนั่นแหละ"ร่างสูงตอบพร้อมกับดันหลังผมลงมาที่ริวน้ำ คนหายไปไหนกัน หมดซะเนี่ย..ทำไมเหลือแค่ผมกับโก้ล่ะ-"-
อากาศก็เริ่มหนาวแล้วด้วย ผมลูบแขนตัวเอง ไปมาเพราะรู้สึกหนาวแต่แล้วความหนาวเหล่านั้นก็หายไปเพราะโก้ถอดเสื้อกันหนาวตัวเองมาคลุมให้ผม
"ไม่เป็นไร..เฟิร์สไม่.."
"อย่าดื้อได้ป่ะ เที่ยวกลางคืนแทนที่จะเตรียม เสื้อกันหนาวมา ใส่ๆไป"โก้ดุผมเหมือนที่เคย ทำ เราสองคนตั้งใจอฐิฐานโดยที่มีโก้ร่วมจับ กระทงด้วย ผมขออภัยแม่น้ำคงคาและขอให้ ความทุกข์ที่มีตอนนี้ไหลไปกับกระทง อยากรู้จังเลยว่าโก้จะอฐิฐานว่าอะไร
"สาธุ....ขอให้ไอ้อั้มไหลไปกับแม่น้ำลอยออก สู่อ่าวไทยลอยไปโผล่ที่แปซิฟิกแล้วไปได้เมียอยู่ที่ป่าอเมซอน เพี้ยง!!"โก้พูดจบก็ยักคิ้วให้ผม แล้วก็ปล่อยกระทงไป
"ป่ะ ไปเที่ยวกันต่อเถอะ"โก้พูดจบก็จับมือผม แล้วเดินไป
"เมื่อกี้ขอพรแบบนั้นจริงๆหรอ?"ผมถามเพราะไม่เคลียร์
"บ้า..พูดเล่นเฉยๆ"โก้หันมาบอกก่อนจะแวะเข้า ร้านปาโป่ง
"3ดอก20ครับน้อง สนใจไหม ตัวเล็กลองเล่นไหมครับถ้าตัวเล็กสนใจพี่ให้ลองเล่นฟรีเลยนะแลกกับเบอร์^^" เจ้าของร้าน พูดกับโก้ก่อนจะสนมาบอกผม -"-
"เดี๋ยวผมเล่นเองดีกว่าครับ"โก้พูดเสียงเรียบ
เจ้าของร้านยื่นลูกดอกให้พร้อมกับรับเงินตรงโก้ ผมเองก็ยืนมองโก้อยู่ห่างๆ ร่างสูงหันมายิ้ม ให้ก่อนจะเริ่มปาโป่ง
โป้ง โป้ง โป้ง
ทุกดอกโดนเป้าหมายไม่มีพลาด เป็นไง..แฟน
(เก่า)ผมเก่งไหม
"อยากได้ตุ๊กตาตัวไหนครับ== " เจ้าของร้านถามหน้าตายเค้าคงไม่พอใจสินะ--"
"เอาอียอสีฟ้าอ่ะ"โก้ตอบกลับก่อนที่จะได้รับตุ๊กตามา
"อ่ะ ให้"โก้ยื่นมันให้ผม
"ให้แล้วห้ามเอาคืนนะ"ผมคว้ามันมาอย่างเร็ว
"ครับ ดูแลดีๆน้าา"โก้พูดพร้อมขยี้หัวผม
"รู้แล้ว..จะไปไหนต่อดี"ผมถาม
"หาของกินเถอะ นั่นโดนัทกินโดนัทกัน"โก้ไม่ รอคำตอบผมเค้าลากผมให้เดินตาม
"เอาทุกอย่างอย่างละสองชิ้นใส่กล่องเดียวกันครับพี่" โก้สั่งเจ้าของร้าน ทำไมสั่งเยอะอย่าง นั้นซะโดนัทมีตั้งสิบสองแบบโก้จะกินหมดทุกอย่างเลยรึ-"-
"ไปนั่งสนามเด็กเล่นกัน"โก้จ่ายเงินเสร็จก็พาผมเดินมานั่งตรงสนามเด็กเล่น
"ไม่กินหรอ" โก้ถามเมื่อเห็นว่าผมไม่สน
"ไม่อ่ะ ไม่หิว"ผมตอบ
"ไม่เอา..มากินด้วยกันเร็วๆ"โก้พูดพร้อมกับยัด โดนัทใส่ปากผม
"เฮ้ยยย มันเลอะนะ"ผมบ่นพร้อมเช็ดปากตัว เองโดยมีโก้นั่งขำอยู่ข้างๆ
"หัวเราะหาอะไรล่ะนั่งคนเดียวไปเลย"ผมพูดจบก็ลุกหนีอีกคน
"โอ๋..อย่างอนโก้เลย ขอโทษน้า...น้าๆๆ"โก้ อ้อนผม ให้ตายเถอะผมใจอ่อนให้เค้าอยู่เรื่อย เลย
"เฟิร์ส!!"เสียงใครบางคนเรียกผมอย่างไม่พอใจ ผมและโก้หันไปมองโดยพร้อมเพียงกันก็ เห็นอั้มยืนปันหน้ายักษ์อยู่...และเวลานั้นทำให้ ผมรู้ว่าผมต้องโดนอั้มดุแน่