"มาทำอะไรครับ^^"
ชายวัยกลางคนทักทันทีที่เราเข้ามา
"ตรวจสายตาคับ ผมมองเห็นไม่ค่อยชัด"
ผมบอกอาการตัวเอง ก่อนที่คนที่เป็นหมอจะเริ่ม
ทำการวัดสายตาผมโดยมีอั้มคอยมองผมทุก การเคลื่อนไหวหลังจากนั้นผมและหมอก็เดิน
เข้าไปในห้องกันสองคน ในเวลาไม่นานผมก็
เดินออกมา
"หมอว่าไงบ้าง"
อั้มถามผมขึ้นอย่างเร็วหลังจากที่นั่งรอข้างนอก
อยู่นานพอควร ผมยิ้มกลับก่อนจะพากันเดินไป
จ่ายเงิน
"ก็ไม่ว่าไงมากหรอกนะแค่สายตาสั้น300-500
เท่านั้นเอง=="
ผมตอบกลับไปอั้มยืนอึ้งไปพักนึงนี่ก็เป็นครั้งแรก
ที่ผมได้เห็นอั้มยืนอึ้ง ผมจ่ายเงินค่าแว่นเสร็จก็
ดึงแขนเสื้ออั้มเบาๆเเพื่อเรียกให้อีกฝ่ายรู้สึกตัว
"ใส่แว่นสิ"
อั้มบอกผม หมอนี่ตัวสูงชะมัดยิ่งยืนคุยกันใกล้นี่
คอแทบเคล็ดเลย
"ไม่เอาอ่ะ อาย=="
ใครจะไปกล้าใส่แว่นทรงสี่เหลี่ยมกับกรอบสีแดง
ถ้าใครเห็นแล้วก็ต้องทักว่าจะไปให้ควายควิดที่ไหน
"ใส่ อยากเห็น"
อั้มพูดพร้อมดึงถุงใส่แว่นผมไป
พร้อมกับแกะแว่นผมออกจากกล่องแล้วส่งมาให้
ชิเสียมารยาทจัง
"ไม่ใส่..==^"
ผมหันหน้าหนีไปทางอื่น
"จะใส่ดีๆรึจะใส่ด้วยน้ำตา ไม่อยากเจอทักผิดอีก"
อั้มขู่ผมมม เค้าขู่ผม..คอยดูเซ่..เฟริส์จะฟ้องโก้
T^Tผมรับแว่นมาใส่แต่โดยดี
"อายทำไมวะ ใส่แว่นแล้วก็น่ารักดี"
VOCÊ ESTÁ LENDO
สื่อรักนักปิงปอง2(yaoi) จบแล้ว
Romanceยะฮู้..ยังจำผมได้ไหมในสื่อรักนักปิงปอง ตอนนี้ผมอยู่ม.หกล่ะนะ แล้วก็ยังคงคบกับโก้อยู่เหมือนยิ่งคบก็ยิ่งรักกันเพิ่มขึ้นทุกวันแต่เสียอยู่ตรงที่ สายตาผมมันมีอาการหนักขึ้นทุกวัน "โก้ เร็วเข้าถ้าไปห้องพละช้ากว่านี้เดี๋ยว โดนครูบ่นเอานะ" ผมพูดพลางจูงมือโก้...