ฉันกลับมาที่บ้าน ขึ่นไปบนห้อง ล็อกประตูแล้วเริ่มจัดการกับซองที่ได้รับมาเมื่อเย็น ฉันแกะซองดูก้พบรูปถ่ายใบนึงกับกระดาษโน๊ตเล็กๆแปะเอาไว้
'ถึง เจ้าหญิง
นี้เป็นของขวัญทักทายจากพวกเรานะ'
ฉันพลิกรูปกลับมาดูก้ต้องเงียบทันที........ ระ รูปนี้มัน เมื่อเช้านี้!!!! ตอนที่ฉันอยู่กับลอกัส และก้เป็นตอนที่หมอนั้นกำลังเช็ดเลือดให้ช้านนนนนนนน ใครถ่ายกันฟระะะะะ น่าเขินๆๆๆๆๆ ต้องรีบทิ้งๆๆๆ
ฉันขยำรูปนั้นแล้วปาลงถังขยะทันที
เฮ้อออออ วันนี้มีแต่เรื่องแหะ _*_
ฉันหยิบมือถือขึ่นมากดเล่น เข้าไป(แอบ)ดู ไอจีของเบล เอ้อออ พูดถึงเบลแล้ว วันนี้หมอนั้นเป็นไรกันนะ ว่าแล้วฉันก้รีบกดโทรหาเบลทันที
"ฮัลโหล...."
"ไง.. มีเรื่องอะไรรึเปล่า ?"
"ทำไมหรอ..."
"ก็วันนี้นายดูเงียบๆ..."
"มาเจอกันหน่อยได้ไหม?" เบลพูดตัด เป็นไรของนายฟระ
"อืม งั้นเจอกันที่สวนนะ"
"โอเค..."
ฉันหยิบเสื้อคุมแล้วออกจากบ้าน โชคดีวันนี้ที่ยัยนีน่า กับยาย่า มีเรียนพิเศษวันนี้เลยกลับบ้านช้า ค่อยมาทำอาหารหลังจากเจอเบลล่ะกัน ยังไงหมอนั้นก้สำคัญกว่าล่ะนะ....
ฉันวิ่งมาถึงที่สวน เบลยืนหันหน้าไปอีกฝั่งนึง
ก่อนที่ฉันจะไปถึงที่ที่เบลยืนอยู่ เจ้าหมอนั้นก้พูดขึ่น
"นี่ มิเสะ.. ฉันชอบเธอล่ะ..."
หะ หูฉันฝาดไปรึเปล่านะ
"55 นายไม่สบายรึเปล่า"
เบลหันหน้ากลับมามอง สายตาของเขาบอกว่ามันไม่ขำ มันไม่ใช่เรื่องตลก
"เอ่อ เบล คือว่า...." เบลยกนิ้วขึ่นมาห้ามไม่ให้ฉันพูดแล้วก้หัวเราะออกมาแห้งๆ
"ฮะ ฮะ ฉันไปก่อนนะ"
"เดี๊ยว!!!" ฉันวิ่งไปคว้าแขนของเบลเอาไว้ หมอนั้นไม่ยอมหันหน้ากลับมา
"ฉันน่ะ ฉันน่ะ ก้ชอบเบลเหมือนกันนะ แต่ว่า...แต่ว่ามันไม่ใช่ความรู้สึกแบบนั้น.." เบลอยู่เป็นเพื่อนเล่นกับฉันมาตั้งแต่เด็กๆ เพราะงั้นเราเลยสนิทกันมาก แต่ว่าฉันกลับไม่เคยคิดเลยว่าเบลรู้สึกกับฉันแบบนี้...
"แล้วมันเป็นแบบไหนกันล่ะ มิเสะ.." นั้นสิ มันเป็นแบบไหนกันนะ..
"ขอโทดนะ ฉันต้องไปแล้ว" เบลพูดแล้วเดินไป ตอนนี้ในหัวของฉันคิดอะไรไม่ออก ในอดมันรู้สึกแปลกๆ แบบนี้มันคืออะไรกันแน่นะ
อยู่ๆน้ำตาที่ไม่เคยไหล กลับค่อยๆไหลออกมาในรอบหลายปี
กริ๊งงงงงง ฉันหยิบมือถือขึ่นมาจากกระเป๋า มีเบอร์ที่ฉันไม่รู้จักโทรเข้ามา
"ฮัลโหล.." ฉันพูด พยายามกลบเสียงร้องไห้เอาไว้
"สวัสดี นี้ลอกัส" อึก ทำไมกันนะพอรู้ว่าเป็นลอกัสโทรเข้ามาหัวใจมันกลับเรียกร้องหา อยากให้มาอยู่ตรงนี้ อยากจะคุยด้วย
"โทรมาทำไม?.."
"โห ฉันนึกว่าเทอจะถามว่า รู้เบอร์ฉันได้ไง ซะอีก :)"
"..ฮึก.. :("
"นะ นี้เทอร้องไห้อยู่หรอ?!!!"
"เปล่า ไม่ใช่ซะหน่อย..ฮึก.."
"ไม่ต้องมาไม่ใช่ รอแปปนะ เดี๋ยวไปหา ตู๊ดๆๆ" ลอกัสวางสายไป
555 อย่าบ้าน่า เขาไม่รู้ด้วยซ้ำ ว่าฉันอยู่ที่ไหน ไม่มีทางจะหาเจอหรอก หมอนั้นก้แค่พูดไปงั้นแหละ ใช่มั๊ย ?
ตึกๆๆๆๆๆ
เสียงฝีเท้าที่ดังมาจากด้านหลังทำให้ฉันต้องหันหลังกลับไปมอง
ใบหน้าที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ ชุดนักเรียนที่หลุดลุ่ย ถ้าเป็นคนอื่นคงไม่เชื่อแน่ๆ ว่านั้นคือ ลอกัส ลูกเจ้าของโรงเรียนชื่อดังของที่นี้ แต่สำหรับฉัน แววตานั้น ไม่มีวันลืม...
___________________________
ขอโทดนะค่ะ ที่หายไปนานนน พอดีทำมือถือหาย -()- แล้วก้ติดสอบด้วย >/\<
แต่มาอัพให้แล้วน้าาา ขอโทดจิงๆค่าาา
YOU ARE READING
Cindelella story เจ้าหญิงใจร้าย กับ เจ้าชายเย็นชา
Romanceสวัสดีค่ะ ฉันชื่อ มิเสะ อาศัยอยู่กับแม่เลี้ยงใจยักษ์ แล้วก้ลูกติดอีก 2 คน อยู่บ้านฉันทำงานเป็นคนใช้ เป็นชีวิตที่น่าเบื่อมากๆ ทำงานทุกอย่าง ทุกวัน แต่แล้วเหมือนโชคชะตาจะเล่นตลก อยู่ๆฉันก้ได้รับบทละครเวทีเป็น ซินเดอเรล่า?! และจากจุดนั้นก้ได้เปลี่ยนชีว...
